5

52 11 0
                                    

POV: Matthyas
Zuchtend klop ik bij Raoul zijn kantoortje aan, hij wil mij en Milo allebei spreken over de situatie. Zodra ik het woordje 'Ja' uit de kamer heb gehoord duw ik zachtjes de deur open waarna mijn oog gelijk valt op Milo, die net zijn hoofd omdraait om mij aan te kunnen kijken. Hij zit met zijn benen over elkaar terwijl hij met zijn hand zijn hoofd ondersteund. Ook ziet hij er vermoeiend en gestresst uit. Ik loop een paar stappen de kamer in waarna ik, achter Milo, Raoul zie zitten. Zijn ogen staan donker maar toch geeft hij me een kleine glimlach. Ik neem plaats op de stoel naast Milo waarna ik mezelf tegen de rugleuning laat leunen. "Goed." Begint Raoul. Ik kan zijn stemming niet precies aflezen, iets wat me alleen nog maar zenuwachtiger maakt. "Ik neem aan dat jullie allebei wel weten waarom jullie hier zitten, toch?" Ik knik en zie in mijn ooghoek Milo precies hetzelfde doen. "Ik en de andere jongens hebben het hier samen over gehad, en denken dat het het beste is als jullie even tijdelijk stoppen." Mijn ogen vergroten en ik kijk even naar Milo, waarbij ook zijn blik veranderd in een donkere manier. "Stoppen?" Zeg ik stotterend. "Maar, wat nou als we-." "Nee Matthyas, geen gemaar. Het is te gevaarlijk voor jullie." Boos zucht ik uit. Waarom zegt Milo niks? Boeit het hem dan echt niet? "Ik snap dat jullie het hier niet mee eens zijn, maar op dit moment is er geen andere oplossing." Gaat Raoul verder. Ik lik mijn lippen en staar naar buiten door het raam voor mij. Hoe dan? Hoe heeft iemand ons gezien? Waren er camera's? Ik hoor naast mij dat Milo opstaat en de kamer verlaat. Raoul staat snel daarna op, en zonder iets te zeggen verlaat ook hij de kamer.
-

POV: Milo
'Een tijdje stoppen.' Zijn de woorden die door mijn hoofd blijven spoken. Mijn hobby, naast video's opnemen, is nu in één klap van mij weggenomen. Ook betekent het nu dat Matthyas en ik op sommige momenten alleen zijn. Niet dat ik daar problemen mee heb, maar ik denk dat ook Matthyas op dat moment chagrijnig is dus de sfeer zou niet heel goed zijn.. En wat moet ik in die tijd gaan doen? Ik kan eventueel video's opnemen voor mijn eigen kanaal, is ook al een tijdje geleden, maar wat? Zuchtend gooi ik geïrriteerd mijn hoofd achterover. Voor de eerste keer in tijden voel ik weer iets van angst. Angst voor de toekomst. Wat gaat er gebeuren? Hoeveel mensen zullen dit geloven? Worden we opgepakt? Hoe moet dat met ons YouTube kanaal? Hoe gaat het worden tussen de jongens en mij? Hoe pakt dit uit voor mij en Matthyas? Valt onze vriendengroep misschien nu wel uit elkaar? Veel te veel vragen voor mij op dit moment. Veel te veel vragen die mij bang en onzeker maken.

"Milo!" Uit schrik ga ik weer fatsoenlijk zitten. Gauw kijk ik naar de deuropening, waar ik Matthyas aantref. Ik laat me weer zuchtend onderuitgezakt zitten. "Jezus man, wat is er?" Vraag ik lichtelijk geïrriteerd. "Laat je het echt over je heen gaan? Wil je het dan oprecht opgeven?" Luid zijn stem weer. Geïrriteerd kijk ik van hem weg. "Luister Matthyas, er is niks wat we kunnen doen behalve thuis zitten tot het voor ons weer veilig is." Zeg ik, zonder hem dan ook maar een seconde aan te kijken. "Ja, en hoe lang denk je dat dat gaat duren! Dat kan jaren duren man!" Roept Matthyas weer. "Heb jij een beter idee dan?" Snauw ik terug. Matthyas blijft stil en bijt zacht op z'n onder lip. "Dat dacht ik al." Zucht ik uit. Donker kijkt hij me aan waarna hij boos mijn kamer uitstuift en de deur met een klap dicht gooit. Hard pers ik mijn lippen op elkaar, tuurlijk heeft Matthyas wel een beetje gelijk, maar er is niks wat we kunnen doen. We moeten gewoon wachten. Heel lang wachten.
-

POV: Matthyas
Blijkbaar interesseert het Milo echt niks. Ik wilde oprecht hem een kans geven, maar laat ook maar. Achterbaks ventje. Met z'n; 'we kunnen niks doen.' Een zin die alleen opgevers zeggen. En ik, ben geen fucking opgever. We kunnen dit toch niet zomaar over ons heen laten lopen? Nu is het ook wel zo dat ik niet echt een plan heb ofzo.. Dus echt veel kunnen we op dit moment inderdaad niet. Maar we kunnen altijd toch nog een plan maken? Of ben ik nou achterlijk?

Fucking Milo. Ik zou je nooit mogen, weet dat.
-

Je bitch is baackkk 🎉🎉
Tering kort hoofdstuk, en ook nog eens een kut hoofdstuk, maar nu ik vakantie heb kan ik hopelijk wat meer schrijven dus ik hoop deze week nog een hoofdstukje online te zetten!
Xx Mirte🤍

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Oct 17, 2023 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Love in a dangerous lifeWhere stories live. Discover now