Sevdiğim şarkılar listesinden devam
Dilenci öldüm burda amk o yüzden bu sefer söylemiyorum artık ezberlediniz *eğer çok sert görünüyorsam söyleyin*
___
"Evet Jisung, bugün yine geldin."
"Evet, geldim. Çünkü gelmezsem ceza verileceğini öğrendim kapı sağ olsun."
Beomgyu gülmeye başlamıştı.
"Çakma doktor gülme, sinirlerimi bozuyorsun!"
Doktor hiç tepki vermeden gülüyordu.
"Jisung, anneni nasıl öldürdüğünü hatırlıyor musun?"
Jisung'un elleri titremeye başlamıştı.
"Tabi ki hatırlıyorsun. Biliyor musun, eğer sen bu hastahaneye gelmeseydin şu an hapishanedeydin."
"Oh, cidden mi? O zaman beni bıraksaydınız, o hapishaneye düşseymişim!"
"Anneni o kadar ağır işkenceyle öldürmüşsün ki, annenin cesedini bulduğumuzda sadece tatmin olmuştun."
"Sadist piç."
"Han, sen katilsin!"
"Sus artık! Sus, sus, sus!"
"İyi günler bay Han!"
Han, bu odada yeniden gün yüzüne çıkmıştı.
"Jisung!"
"Minho, sana ikinci ker bir uyarı yapmayacağım. Siktir git o yüzden sen direk."
"Deja vu"
Minho Jisung'un önüne geçmişti.
"Minho, Siktir git!"
"Yine mi ittireceksin beni?"
"Gerekirse evet."
"Peki o zaman, şimdi çekiliyorum ama tekrardan Jisung bana ulaştığında odamda ol! Bu arada Han, Jisung'a söyle onu benim odamda yirmi dört yaşında biri bekliyormuş!"
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
CZYTASZ
Patient / Minsung ✓
FanfictionBir çocuk... Hayır hayır bir yetişkin... Yoksa çocuk mu? Belki de o çocuğu Han Jisung büyütüyordur. Akıl hastahanesi, bir kişilik bozukluğuna sahip bir kişi ve bir çocuk ruhlu insan. Acı acı acı... Küçücük çocuk... Bir ceset...
