Bu hikaye +18 öğeler içermektedir!
Kedi fantezisi olan Hyunjin, genelevde çalışmak zorunda kalan Felix'i ilk günden gözüne kestirir. 🐱
"Gel bakalım kedicik..."
"Sahibim nasıl bir pozisyon istiyor?"
‼️
Hikayedeki karakterler gerçek hayattan alınmamı...
Annem uyuyunca doktorun yanına gittik. Şu anlık bir problem olmadığını ama bir süre daha müşahade altında kalma ihtimali olduğunu söyledi.
"Ne kadar burada kalırsa kalsın hizmetinin en iyi şekilde karşılanmasını istiyorum." diye ekledi Hyunjin. Doktor başını eğdi ve odasına gitti.
Biz de odaya çıktık, annemin yanındaki yatağa uzandım. VIP odalar çok iyi düşünülmüştü, hasta yakını için bile konforlu geniş bir yatak vardı.
Hyunjin bir işi olduğunu söyleyip dışarı çıktı. Yaklaşık on dakika sonra mesaj attı.
______________
Bugün, 17:34
💬 Annenin en sevdiği atıştırmalık ne?
Bisküvi, neden ki? 💬
💬 Senin?
Hmm 💬 Sanırım kraker 💬
💬 Tamam
______________
Hyunjin'in annemin yanında duygu yoğunluğu artıyordu ama belli etmemeye çalışıyordu. Attığı mesajdan sonra markete alışveriş yapmaya gittiğini anladım.
O geri döndüğünde ben yatakta uzanıyordum. "Ya, bilseydim yanında gelirdim ve taşımana yardım ederdim." deyip doğruldum.
Aldıklarını dolaba yerleştirirken bisküvilerden birini de hasta yatağının başucuna bıraktı. Annem bununla hafifçe hareketlendi.
"Özür dilerim, sizi uyandırdım."
"Sorun değil, neler almışsın sen..."
"Biraz farklılık olsun dedim. Hastane yemeklerinden sıkılabilirsiniz belki. Annemden hatırlıyorum, küçükken hastanede çok kalırdım. Birlikte böyle atıştırmalıklar yerdik, hastane yemeklerini sevmezdik."
🐱🐱🐱
Dolapla işi bitince arkasını döndü. Sevgiden üstüne atlamak istiyordum.
Bunu gözlerimden anladı ve bir an korkup annemi kontrol etti, gözleri kapalıydı. "Oh... Rahatladım-"
Sımsıkı boynuma sarıldım: "Teşekkür ederim, teşekkür ederim..." derken yanağını öpüyordum. Parmak uçlarımda yükselmediğim için onun boynunu aşağıya çekiyordum. "Hahaha Felix dur..."
"Siz sevgili misiniz?"
Annemin sorusuyla panikle birbirimizden ayrıldık. "Anneciğim, siz uyumuyor muydunuz?"
"Siz sevgili misiniz?"
Birbirimize baktık. Ne olduğumuz hakkında ikimizin de bir fikri yoktu.
"Sevgili misiniz değil misiniz?"
"BİLMİYORUZ." diye bir cevap verdik aynı anda. Hyunjin böyle bir şey dediği için başını aşağı indirip hemen odadan çıktı. Ben de utandım, anneme karşı çok dürüsttük. Sevgili olsaydık "SEVGİLİYİZ." diye mi patlayacaktık yani?
Annem ifadesiz bir şekilde yüzüme bakıyordu. "Oğlum öyle şey mi olur, ilişkinizi netleştirin." deyince şok oldum ve kolumla yüzümü kapattım. "ANNE NE DİYORSUN?"
Bu çok utanç vericiydi. Böyle şeylere karşı negatif düşünmemesi beni mutlu etmişti ama yine de çok açık konuşması yüzümün kızarmasına sebep olmuştu.
Bir süre sonra dayanamayıp Hyunjin'le konuşmaya karar verdim. Tam kapıdan çıkıp önüme döndüğüm an onunla göz göze geldim. O da aynı anda benim yanıma geliyordu...
"Konuşmalıyız."
🐱🐱🐱
Terasa çıkıp hava aldık. Etraf kararmıştı, şehir ışıkları yanmıştı. Hastanenin camları bulunduğumuz yeri hafifçe aydınlatıyordu. Tatlı rüzgarın etkisiyle Hyunjin'in saçları uçuşuyordu.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Sevgili olalım mı?" dediğim gibi heyecanla bana döndü. "Ne dedin sen?"
"Sevgili olalım mı dedim-"
Beni kucağına aldı ve yandaki masalardan birine oturttu. "Bana ait mi olmak istiyorsun?"
"Hıhım... Sen de bunu istiyor musun?"
"İstiyorum tabii ki. Bugün seni son görüşüm diye aklım çıkıyordu sabahtan beri."
Gülümseyip dudağını öptüm. Terasta kimse olmadığını görünce o da dudaklarını aralayıp bir daha öptü.
"Hyunjin..." deyip kollarımı boynuna sardım, öpüşmeye devam ettik. Ayrılınca o da "Felix..." dedi. Gözlerine baktığımda bugün her türlü duyguyu yaşadığını görebiliyordum.
Biraz daha öpüştükten sonra arkadan kapı sesi duyduğumuz gibi dudaklarımızı ayırdık, beni masadan alıp yere indirdi. Üstümüzü başımızı düzeltip aşağıya indik.
🐱🐱🐱
"Anne biz sevgiliyiz." deyince Hyunjin panikle arkadan belimi dürttü.
"Tebrik ederim oğlum." lafını duyunca da gözlerini kocaman açtı ve anneme döndü.
Annem bu tepkisine gülüp "Aşkın cinsiyet ile ilgili olduğunu düşünmüyorum. Ayrıca bu sizin hayatınız, bana ne yavrucuğum?" dedi ve yandaki bisküvi paketini açtı.
Hyunjin sevinçten dayanamayıp belimdeki elini aşağıya indirdi ve anneme çaktırmadan popoma birkaç kez hafif hafif vurdu. Onun yanında tepki göstermeye çekiniyordu. Hâlâ tam açılamamıştı.
Gece olunca burada uyumaya karar verdik. Annemin üstünü güzelce örttükten sonra yandaki yatağa girdim, Hyunjin de yanıma uzandı.
Birbirimize dönüp annem uyanmasın diye fısıldaşarak konuşmaya başladık.
"Neden evine gitmiyorsun?" derken saçlarıyla oynadım. Elini belime koydu ve "Yanında kalıp destek olmak istiyorum." dedi.
"Keşke seninle ilk tanışmamız o şekilde olmasaydı Hyunjin..."
"Hayır Felix, öyle düşünme. Mükemmel oldu. İlk gördüğüm an hoşlanmıştım senden." dedi ve parmağıyla burnumun ucuna hafifçe vurdu.
"Kedi halime mi?"
"Hayır, BubblePop'ın girişinde beni karşılarken. Tam benim tipim olduğunu düşünmüştüm." demesiyle güldüm. Birbirimize sarıldık. Sevgimi göstermek için başımı ona sürttüm, buna bayılıyordu.
