Chapter 4

16 1 0
                                    

Someone POV

Wala na bang ikabibilis tong tricycle na sinasakyan ko. Malalate na ako sa aaplyan kong trabaho ngayon. More than 30 minutes na akong late.

"Kuya, pwede po bang pakibilisan po?" Pakiusap ko sa kanya. "Pasensya na iha, mas mabuting ganito lang ang takbo ng tricycle para iwas disgrasya tayo sa daan."

Bigyan kaya nila ako ng chance na maipakita ang galing ko at masabi na naman kong kaya kong gawin. Napaalis din ako sa dati kong trabaho dahil panay absent. May sakit kasi si Lola, ako lang nag-aalaga sa kanya.

At pagpasok ko sa kompanyang pag-aaplyan ko, nag-uuwian na ang mga tao at nagtatrabaho.

"Excuse me Miss, saan po dito yong mag-aaply ng secretary?" Tanong ko sa babaeng nakasalubong ko.

"Kanina pa tapos ang hiring. Balik ka na lang bukas," sabi nito kaya nalungkot ako. "Saan po ba yong office?" Tanong ko.

"May makikita kang poster na pinost na Facebook page about hiring ng secretary."

"Salamat po!" Napatingin ang dalawang lalaki sa gawi ko. Doon yata napako ang mata ko sa kanya.

"Excuse me dito po ba yong interview?" Tanong ko sa kanila.

"Can I have your resume?" Biglang pagsalita ng lalaking guwapo sakin. "You're hired."

"Tanggap na po ba talaga ako? Salamat po!"

Nag-iba agad ang pakiramdam ko, mula sa pagka-late ko hanggang sa biglaang pagtanggap sa trabaho. Hindi ko inaasahan na ganon kadali. Excited na ako para sa bagong chapter ng aking career, at parang may bagong pag-asa sa pagitan ng mga desisyon na ginagawa ko.

Napuno ako ng excitement para sa bagong kabanata ng aking karera. Parang may bagong pag-asa na bumabalot sa paligid ko, nagbibigay inspirasyon para ipagpatuloy ang pagpili ng mga desisyon na nagbibigay anyo sa landas ng aking propesyonal na paglalakbay.

Sa pagtahak sa bagong yugto ng aking karera, nadarama ko ang kakaibang kasiyahan at naiibang adrenaline. Ang bagong trabaho ay hindi lamang isang pagkakataon para sa bagong mga kasanayan at karanasan, kundi isang pagkakataon rin para masuri ang aking sarili at harapin ang mga hamon na dadating. Ang bagong kabanata ng aking career ay nagdadala ng pagsisimula at pag-asa, isang paglalakbay na puno ng mga oportunidad na naghihintay na aking madaanan.

Hindi ko maitatangging ang mga nararamdaman ko ay halo-halong saya at kaba. Gayunpaman, handa akong yakapin ang lahat ng ito. Ang bawat yugto ng ating propesyonal na buhay ay may bitbit na mga pagsubok at tagumpay.

Iniisip ko ito bilang isang pagkakataon na hindi lamang para sa aking personal na pag-unlad kundi pati na rin para sa pagbabahagi ng aking kakayahan sa kolektibong layunin ng team. Ang bagong kabanata ng aking karera ay isang paglalakbay ng pagpapaunlad, pagkatuto, at pag-ambag sa pag-akyat ng samu't-saring responsibilidad at tagumpay.

Ang pagiging bukas ko sa mga pagbabago at ang aking pagsusumikap na maging maayos na bahagi ng bagong team ay nagsisilbing pundasyon para sa positibong pananaw ko. Sa pagtingin ko sa hinaharap, puno ng pag-asa, inspirasyon, at determinasyon ang aking puso, handang sumalubong sa mga hamon at paborableng pagkakataon na darating sa aking landas. Ang bagong chapter ng aking karera ay isang paglalakbay ng pag-unlad at tagumpay, at nais kong yakapin ito nang may bukas na puso at pusong puno ng determinasyon.


Vladimir POV

"Grabe, sa more than 4 thousand na nag-apply, kahit isa wala kang tinanggap?" Andrei began as we discussed the results of the hiring process. Grabe, sobrang nakakapagod ng araw na to, at marami sa mga aplikante ang nagdulot sakin ng sakit ng ulo dahil sa mga interviews.

I noticed a woman with round eyeglasses holding a brown envelope.

"Excuse me dito po ba yong interview?" Sabi niya.

"Pwede po bang kahit isang minuto na lang po yung interview?" Hiling niya.

"Akala ko ba pagod ka na?" Narinig ko si Andrei na bumulong sa tabi ko.

"I'm not," I replied, scanning her resume.

Skylar Jade Ramos, 25 years old.

"You're hired," I declared. Nung lumabas yung babae, tiningnan ko si Andrei, nakangiti ako. I couldn't hide my joy–finally, is aw my mate after years of waiting.

"What's with that face?" He questioned.

"Did you see that woman right? You're a slowpoke! She's my mate, dude!"

"Bakit hindi mo sinabi agad? Bakit hindi ko man lang napansin? If that woman is your mate, then why are you so grumpy while talking to her?"

"Think about it, Andrei. If I tell her she's my mate, sa tingin mo maniniwala siya sa akin?"

"Pero malapit na ang ritwal, tapos kakakilala mo pa lang sa kanya. Paano mo siya mapapayag na kailangan mo ng dugo niya?"

"Hindi ko muna iisipin yan. Ang importante, nakilala ko na siya. Ako na bahala sa gagawin ko sa babaeng yon."

The Vampire's MateWhere stories live. Discover now