Ta ki onun bana bakan gözlerini görene kadar.
Bana bakıyordu. Hemde hiç çekinmeden. Bende gözlerimi çekmemeye özen göstererek ona bakmaya devam ettim. Yanlış olduğunu bile bile.
Bir saniye...
İki saniye...
Üç saniye...
...
On beş saniye...
On altı s...
Selamünaleyküm arkadaşlar. Uzun bir aradan sonra tekrar beeeeenn. Biraz farklı ve durgun bir bölümle geldim. Sınav haftası, tyt ayt hazırlan derken bölüm yazamamıştım. İnşallah beğenirsiniz. Biraz kısa ama elimden anca bu kadarı geldi.
Keyifli okumalar.
🪞
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
O gün, gökyüzünden bir ışık süzülüyordu, sanki bir nehir gibi. İşte Mayda, o ışığın altında, iç huzuru bulmak için bekliyordu.
O gün, odanın ortasında, kitaplarla dolu raflar arasında sessizlik hakimdi. Odanın huzuru, kapı çalındığında bile dengesini koruyarak Zeynep'in gelişiyle değişmedi.
Zeynep'in içeri adım atmasıyla, odaya hafif bir neşe dolmuştu. Kitaplarla dolu odada, Zeynep'in getirdiği kıyafetleri görünce, bir huzur kapladı Mayda'yı. O an, sanki gözleri görmese de, kalbi görüyordu. O tesettür kıyafetlerinin, onun içindeki ruhsal değişimi yansıttığını biliyordu. O kıyafetler, sanki yeni bir dönemin kapısını aralıyordu. Kıyafetlerin getirdiği zarafet, odadaki sessizliği bile değiştirebilirdi.
Zeynep, kıyafetleri zarif bir şekilde Mayda'ya verdi. Mayda'nın gözlerinde, o içsel dönüşümün ve huzurun yansımalarını görmek mümkündü. Gözlerinin içindeki ışık, sanki iç huzurun parıltısını taşıyordu. Mayda, kıyafetleri aldı ve içindeki huzurun yeni bir adımını hissetti.
O an, tesettüre girmesinin getirdiği huzurun, içinde yeşerdiğini hissetti. Bir çiçek gibi açan huzur, onu yeniden doğmuş gibi hissettirdi. Aynı bir lotus çiçeği gibi.
...
En sonunda aynadaki görüntüme dönüp son bir kez daha baktığımda memnuniyetle gülümsedim. Bana sarılmak için kollarını açtığını gördüğümde bende yönümü ona dönerek kollarımı Zeynep'e sardım.
"Çok güzel oldun. Zaten güzeldin güzelliğine güzellik kattın." dedi Zeynep. Diyecek bir şey bulamadığım için sadece tebessüm etmekle yetindim. Bir taraftan içim içime sığmıyorken bir taraftan çok sakindim.
Birbirimizden ayrıldığımızda Zeynep elini arkaya atıp bir tane lotus çiçeği çıkarmıştı. Hem de mordu.
Ben daha konuşamadan o açıklamaya başladı : " Mor lotus çiçeği yeniden doğuşu simgeler. Aynı bugün senin yaptığın gibi. O yüzden bir tane lotus bir tane de," diyerek elini tekrar arkaya attı ve bu seferde kırmızı bir gül çıkardı " gül aldım sana." diyerek ikisinide bana uzattı.
