35~ Gitmeli mi ?

40 7 11
                                    


İndigo- Gitmeli


Dema'nın evinden ayrıldıktan sonra kendi evime geçtim ve kafamdaki kara bulutları dağıttım, kendi derdime düştüm.

Ev işini ne yapacaktım hiçbir fikrim yoktu ve bu zamanlarda ev fiyatları oldukça pahalıydı.

Evden bir an önce çıkmak istiyordum ama ne gidecek yerim ne de param vardı. Bana yardımcı olabileceğini düşündüğüm bir arkadaşımı aramaya karar verdim. Üçüncü çalışın sonunda telefon açıldı.

"Alo ?"

"Alo, Elvin selam "

"Selam Çise nasılsın?"

"Idare etmeye çalışıyorum sen nasılsın?"

"Aynı bende bildiğin gibi,"

"Elvin ben senden bir şey rica edebilir miyim ?"

"Tabii ki edebilirsin kuzum ne oldu bir sıkıntı mı var ?"

"Aslına bakarsan var. Evden çıkmam lazım durumlar biraz karışık bu sıralar ve yeni bir eve çıkacak kadar param yok. Eğer kabul edersen bir süre seninle kalabilir miyim?"

"Yaa çise kal derd-"

"Tamam tamam sorun değil anlıyorum sıkıntı yok elvin dinlediğin için teşekkür ederim, hoşçakal" diyerek telefonu aniden kapattım. Insanlar bana hayır dediği zaman nedensiz bir şekilde utanıyordum.

Telefon tekrar çalmaya başladığında ekrana baktım ve elvin'nin aradığını gördüm.
"Efendim ?"

"Kızım niye suratıma kapatıyorsun ? Sen benim nasıl bir insan olduğumu unuttun herhalde ? Şaka yaptım hayatım kalabilirsin tabiki istediğin kadar "

"Elvin Manyak mısın kızım yaa..."

"Birazcık kuzum" dedi ve kahkaha attı.

Elvin böyle bir insandı her zaman her durumda şaka yapabilirdi. Ciddiyet ona gore değildi. Hemde asla. Gülmek istiyorsanız alo elvin gülme ve güldürme hattını arayın...

"Ne zaman geleceksin ona göre yemek falan yaparım "

"Elvin gerçekten çok sağol bana yardımcı olman bile yeter yemeğe hiç gerek yok çok çok sağol"

"Gelmeden önce ara yoksa pataklarım seni"

"Peki tamam Tamam..."

"Hadi görüşürüz öpüyorum kocamaaan."

"Görüşürüz kuzum " dedim ve telefonu kapattım.

---

Geçen 3 4 saat boyunca kişisel eşyalarım ve almam gereken ev eşyalarımı paketledim. Yapmam gereken son bir şey vardı. Elvin ile konuştuktan sonra kapattığım telefonu açtım ve gelen bildirimlere baktım, dema'dan ne bir arama ne de bir mesaj vardı. Içimdeki sinir daha da büyüdü ve mesaj kısmına girdim.

"Ben gidiyorum."

"Başka bir şehire"

"Bu mesajı da eğer bir gün karşılaşırsak bana veda bile etmeden gittin dememen için atıyorum. "

"Gerçi bir daha görüşeceğimizi sanmıyorum."

"Yine de elveda."


.
.
.


SELAMLAR SELAMLAR NASILSINIZ ?
SÖZ VERDIGIM GIBI BU HAFTAKI BOLUM GELDI 💌

UMARIM BEGENMISSINIZDIR SIZI SEVIYOREEE SONRAKI BOLUMDE GORUSMEK UZERE OPULDUNUZZZ 😚





A.

VİSAL  (GXG) Where stories live. Discover now