Wstałam o 7:48 i od razu zaczęłam się szykować. Ubrałam to:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Gdy robiłam makijaż do pokoju wparował mi Dylan.
- Cześć dziewczynko - Dylan
- Teraz wyjdź, i wejdź jak powinieneś był - Ja
- Co ty na swoją twarz smarujesz - zapytał kompletnie ignorując moje polecenie
- ALBO STĄD SIPIERDALASZ I WEJDZIESZ TAK JAK POWINIENEŚ ALBO CIĘ Z TĄD WYPIERDALAM I NIE WEJDZIESZ TU DO KOŃCA DNIA, WIĘC SIĘ ZDECYDUJ, NIE BĘDZIESZ MI WPIEPRZAĆ DO POKOJU JAK DO SWOJEGO - nakrzyczałam na niego to mało powiedziane było mnie słychać w całej Pensylwanii plus trzy inne stany. Biedny się wystraszył i szybko pobiegł za drzwi zamykając je za sobą. On grzecznie zapukał i czekał aż ja go zawołam.
- Proszę wejść - powiedziałam po czym drzwi się otworzyły w do pokoju wszedł Dylan. Pora mu ładnie wytłumaczyć, żeby więcej nie wchodził do mojego pokoju bez pozwolenia.
- Więc co masz mi do powiedzenia - zapytałam chłodno by wzbudzić w nim strach
- Przepraszam - Powiedział cicho
- Jest jedna zasada w tym domu - powiedziałam jeszcze spokojnie - NIKT NIE WCHODZI DO MOJEGO JEBANEGO POKOJU, POWTARZAM NIGDY, PRZENIGDY, NIE WOLNO WCHODZIĆ DO MOJEGO PIEPRZONEGO POKOJU. A CO GDYBYM SIĘ PRZEBIERAŁA CO BYŚ WTEDY ZROBIŁ, TY NIC ALE JA TOBIE BYM ZROBIŁA Z ŻYCIA PIEKŁO NA ZIEMI. WYBACZĘ CI JAK PRZYNIESIESZ MI DWA KOŁA, ZROZUMIANO CZY TRZEBA PANU POWTÓRZYĆ CO? - tak nakrzyczałam na niego, że widziałam mokrą podłogę od jego łez. Żal mi się go zrobiło, że wstałam i go przytuliłam - no już spokojnie nie płacz nie chciałam tak nakrzyczeć poprostu się wkurzyłam i z automatu poszło, postaram się mniej krzyczeć, okej? - to powiedziałam o wiele łagodniej - gdzie masz dokumenty o zdrowiu itp?
- Są w gabinecie Vinca - powiedział tak cichutko, że ledwo słyszałam
- Okej jak skończę się szykować to ze mną po mnie pójdziesz, dobrze? - starałam się mówić jak najłagodniej i spokojem
- Tak - Dylan
- A co chciałeś mi powiedzieć - Ja
- Chciałem cię poinformować, że jutro mamy iść na kolacje z innymi wspólnikami organizacji i nie możemy cię zabrać więc zostaniesz w domu - Dylan
- Dobra - jak skończyłam makijaż to wstałam i razem z Dylanem udałam się do gabinetu Vinca. Staliśmy pod gabinetem ale ochroniarz, który stał pod drzwiami nie chciał nas wpuścić.
- Albo mnie do cholery wypuścisz albo sobie pogadamy inaczej - powiedziałam strzelając kośćmi palców. On jednak stał i nic nie robił. Chwyciłam go za nadgarstek i wykręciłam i szybko kopnełam go w kolano przez co się wywalił. Ojć jak mi przykro. Walnęłam go dla zabawy w krocze i zapukałam do drzwi.
