အမေ ကျတော်လူလောကထဲ့ကိုယ်ရောက်တာ အခုဆိုရင်အနှစ်30ဆယ်တောင်ရှိပြီ ကျတော်ကိုယ်လူဘ၀ထဲ့ရောက်အောင်ပို့ပေးခဲ့တဲ့အမေကိုယ်အထူးကျေးဇူတင်ပါတယ် အမေဆိုတာတစ်ခါမှမမြင်ဘူးခဲ့ပေမဲ့ ကျတော်တကယ်ကျေးဇူတင်ပါတယ်ဗျာ
" ဟူးးးးးးးး "
အတွေးတွေအဆုံးကျတော်လေပူတစ်ချက်မူထုပ်မိခဲ့တယ်
" ကိုကြီး ကောက်ရရေ ကိုကြီးကောက်ရ !!
" ဟေ့ဘယ်သူတုန်း ရေးကြီးသုတ်ပြာနဲ့ ဟင်နိုင်းနိုင်းဘာဖြစ်လို့လဲ "
" ကိုကြီးကောက်ရ သားနဲ့လိုက်ခဲ့ပေးပါလား မေ မေမေ "
" အန်တီဘာဖြစ်လို့လဲ "
" မေမေ ကိုယ်ခေါ်လို့မရတော့ဘူး လုပ်ပါအုန်းဗျာ "
နိုင်းနိုင်းအပြောကြောင့် ကျတော်နိုင်းနိုင်းလက်ကိုယ်ဆွဲကာအပြေးလေးသွားခဲ့မိတယ် သွားရင်းသွားရင်းနဲ့ ၀ါးထံရံတွေနဲ့အဖြစ်ဆောက်ထားတဲ့အိမ်လေး အပေါ်ကိုယ်အမြန်တတ်သွားရင်ပြိုမှာဆိုးရင်ရတဲ့အထိ အိမ်ထဲ့ကိုရောက်တော့အန်တီက ဖြူဖက်ဖြူဖက်ဖြစ်လို့နေပြီ ဘေးနားကိုယ်ကြည့်လိုက်တော့လဲ အရက်ပုလင်းထောင်ပြီသောက်နေတဲ့အန်တီယောက်ကျား ဒီလူဘာမှမခံစားရဘူးလား
" ကိုကြီးကောက်ရလုပ်ပါအုန်းဗျာ သားမေမေခေါ်လို့မရတော့ဘူး လုပ်ပါအုန်း "
ကျတော်အန်တီနှာခေါင်းကိုယ်လက်နဲဆမ်းကြည့်တော့အသက်ငွေ့ငွေ့လေးရှိနေသေးတယ်
" နိုင်းနိုင်းအန်တီအသက်ရှုးနေသေးတယ် လာကိုကြီးတို့ဆေးရုံသွားရအောင် "
" သားတို့မှာပိုက်ဆံမှမရှိတာဗျာ "
အဲ့ဒါမှဒုခကျတော်ကမနေ့ကပဲအိမ်လခရှင်းလိုက်ရတာကြောင့်လက်ထဲ့မှာပိုပိုလိုလိုတစ်သိန်းပဲရှိတာ အဆင်ပြေပါ့မလား မထူးဘူး အဓိကအန်တီအသက်ရှင်ဖို့ပဲ
" မပူနဲနိုင်းနိုင်းကိုကြီးနဲ့သာလိုက်ခဲ့ "
" ဟုတ် "
ဒီလိုနဲ့ကျတော်တို့ကားတစ်စီးကိုယ်အမြန်းငှားပြီးနီးဆက်ရာဆေးရုံကိုယ်ပြေးလာခဲ့ရတယ် ကံကောင်းတာကဆေးရုံးကိုယ်အချိန်မှီရောက်ခဲ့တယ် ကံဆိုးတာကအခန်းတွေအရမ်းစျေးကြီးလွန်းတာကြောင့်အန်တီအတွက်ကုတင်မရခဲ့ဘူး အမှန်ဆိုမတတ်နိုင်ခဲ့တာလဲပါတာပေါ့ ကျတော်တို့လောလောနဲ့ထွက်လာခဲ့တာ ဖျာတွေလဲပါမလာခဲ့ဘူး ဆေးရုံးရောက်ရောက်ချင်းကျတော်တို့ကိုယ်ဒဒေါင်းစားအလားဘယ်သူကမှဂရုမစိုက်ခဲ့ကြဘူး အကူညီလိုတဲ့မျက်လုံးနဲ့ကြည့်နေခဲ့ပေမဲ့ဘယ်သူတစ်ဦးမှအရေးတယူမလုပ်ခဲ
YOU ARE READING
လရေး ူ ငင် ( လူ ) ( သို့မဟုတ် ) ကျတော်မိန်းမရှာတစ်ယောက်မဟုတ်ပါ
פנטזיהကျတော်နေတာ ဆင်းရဲသားရပ်ကွက် အန်တီတို့လိုဂုဏ်ဓနတွေပြည့်နေတဲ့လမ်းမှာကျတော်မနေနိုင်သလို ဘုရားခန်းမှာချိင့်ဆွဲထားတဲ့ကျတော်ရဲ့မွေးစားမေမေဒေါ်စောရဲ့ဓာတ်ပုံနေရာမှာအန်တီပုံကိုမချိင့်ပေးနိုင်တဲ့အတွက်စိတ်မကောင်းပါဘူး ဒီficကနေရာအတည်တကျမရှိပါဘူး စိတ်ကူးထဲ့ကရပ်က...
