" ကောက်ရ "
" ဗျာ အကိုယ်သုန် "
" ဆိုင်အရှေမှာမင်းရဲ့အသိလား "
အကိုယ်သုန်စကားကြောင့်ကျတော်ဆိုင်ရှေကိုယ်ကြည့်လိုက်တော့လူရည်သန့်ထဲ့ကတစ်ယောက်ပါပဲ ဒါပေမဲ့ကျတော်ထိုလူကိုယ်တော့မသိပါ
" ကျတော်မသိဘူးအကိုယ်သုန် "
" ကဲပါ ကောက်ရမင်းပြန်ဖို့လုပ်တော့အရမ်းမိုးချုပ်ရင်မင်းတို့လမ်းကမှောင်ကမှောင်နဲ့ "
အကိုယ်သုန်ပြောလဲပြောချင်စရာပါ ရန်ကုန်မြို့ရဲ့ချောင်အကျဆုံးနေရာလို့တောင်ပြောလို့ရတယ် ကျတော်တို့နေတဲ့ဆင်းရဲသားရပ်ကွပ်ကိုယ်တော်ယုံလူမသိကြဘူး မသိဆိုဘယ်သူမှဂရုမစိုက်တာလဲပါတာပေါ့ အလင်းရောင်ဆိုလို့အိမ်တိုင်းမှဖယောင်းတိုင်မီးအလင်းပဲရှိတယ် အိမ်ခြေ၁၀၀နဲ့ရွာအသေးလို့ပဲပြောရမလား
" ဒါဆိုကျတော်ပြန်တော့မယ် "
" အေးအေးဂရုစိုက်ပြန် "
အကိုယ်သုန်ကိုယ်နူတ်ဆက်ပြီးအထွက်အနားကိုယ်ရောက်လာတဲ့ထိုလူသားအနီးနားရောက်မှသေချာလေးကြည့်မိခဲ့တယ် ချောမောလှတယ်ဆိုတာထက်ခန့်ညားလွန်းတယ် နှာခေါင်းလုံးလုံးမျက်ခုံးကမထူမပါးနှခမ်းပါးလေးနဲ့ တစ်မူထူးခြားတာကသူမျက်လုံးလေးတွေကကြည်ပြာရောင်ဘက်ကိုအနဲငယ်သွားတယ် အရပ်ကတော့ကျတော်နဲ့တန်းတူလောက်ပဲ အမျိုးသားတစ်ယောက်ရှိသင့်ရှိထက်တဲ့အရာအားလုံးကိုယ်ရော်ထိုလူပိုင်ဆိုင်ထားပုံပါပဲ
" ပြန်တော့မှာလားဗျာ "
" ဟုတ်ကဲ့ "
" ကျတော်နမည်ရောင်သွေးပါ "
" ဟုတ်ကဲ့ကျတော်မှတ်ထားလိုက်ပါ့မယ် သွားခွင့်ပြုပါအုန်း "
" ဟိုလေ "
"....... "
" ကျတော်လိုက်ပို့မယ်လေမိုးအရမ်းချုပ်နေပြီဆိုတော့ "
" ဒီးလမ်းကကျတော်ငယ်စဥ်ထဲ့ကသွားနေကျလမ်းပါ စိတ်ပူပေးလို့ကျေးဇူပါခွင့်ပြုပါအုန်းဗျာ "
" ဘယ်လိုမှပြောမရတော့လဲ ကောင်းကောင်းသွားပါ "
" ဟုတ်ကဲ့ "
YOU ARE READING
လရေး ူ ငင် ( လူ ) ( သို့မဟုတ် ) ကျတော်မိန်းမရှာတစ်ယောက်မဟုတ်ပါ
Fantasyကျတော်နေတာ ဆင်းရဲသားရပ်ကွက် အန်တီတို့လိုဂုဏ်ဓနတွေပြည့်နေတဲ့လမ်းမှာကျတော်မနေနိုင်သလို ဘုရားခန်းမှာချိင့်ဆွဲထားတဲ့ကျတော်ရဲ့မွေးစားမေမေဒေါ်စောရဲ့ဓာတ်ပုံနေရာမှာအန်တီပုံကိုမချိင့်ပေးနိုင်တဲ့အတွက်စိတ်မကောင်းပါဘူး ဒီficကနေရာအတည်တကျမရှိပါဘူး စိတ်ကူးထဲ့ကရပ်က...
