Sen Benimsin

14

Harry, "Bill ve Fleur" yazısının yanından geçip mutfağa geçti. Neyse ki sonunda Weasley Ailesi yeni evine taşınmıştı. Önceki evlerinden çokta farklı görünmüyordu. Ancak düğün için ev ve bahçe düzenlenmişti. Bir elma kaptı ve ısırırken masanın üzerine oturdu.

"Fermuarımı çeker misin?" Ginny ona sordu. Arkasını ona dönmüştü. Fermuarı beline kadar uzanıyordu. Oldukça baştan çıkarıcı bir sahneydi, eğer Harry kızlardan hoşlansaydı.

Harry iç çekti ve masadan atladı. Ginny'nin tam arkasında durdu ve fermuarını oyalanmadan çekti ama arkasından çekilmedi. Hafifçe öne eğildi ve kulağına fısıldadı. "Ginny... ben erkeklerden hoşlanıyorum. Kesinlikle tipim değilsin." Üstelik o evliydi. Evli!

Ginny şokla arkasını döndü. "Harry... ben..."

Biri öksürdü. Harry arkasını döndüğünde görmeyi hiç beklemediği birini gördü. Snape tam ardındaydı. "Düğüne katılmanızı beklemiyordum profesör."

"Dumbledore bu konuda oldukça ısrarcıydı. Bayan Weasley, dışarıdan çağırılıyorsunuz. Bayan Weasley sizi arıyordu."

"Elbette, ben gidiyordum."

Ginny çıktıktan sonra Snape ile baş başa kaldılar. "Aldatma konusunda seni uyarmıştım Potter."

Harry kıkırdadı. "Henüz reşit olmadığım ve büyü yapamadığım için şanslısın. Aksi takdirde bana attığın iftiranın bedelini ödetirdim."

"Aldatmıyordun?" diye sordu Snape o soğuk tarafsız yüzüyle.

Harry sinirlendi ve adamın üzerine yürüdü. Ancak fısıldadı. "Elbette aldatmıyorum. Kocamı seviyorum. Saçmalıklarını kendine sakla."

Snape'in duygusuz yüzü ilk kez kaydı. "Seviyorsun? Gerçekten mi Potter? Anneni ve babanı katilini."

Harry tısladı. "Kes sesini. Sana fikirlerini kendine saklamanı söylemiştim. Sen asla bizi ve aramızdaki ilişkiyi anlayamazsın. Bu nedenle işimize karışmaya cüret etme. Aksi takdirde bedelini ödersin."

"Kendini kandırıyorsun Potter, başka hiç kimseyi sevemeyeceğin için onu sevdiğini sanıyorsun ve onun tarafından sevildiğini sanıyorsun. Ancak yanılıyorsun, karanlık lord sevemez."

Lanet Snape'i vurdu. O an nerede olduğu, kimler tarafından görülebileceği, yalandığı takdirde Azkaban'a gönderilecek olması, hiç biri umurunda değildi. "Bu ne cüret." dedi Harry buz gibi bir sesle.

Snape şok olmuştu. Daha önce çocuğun büyüyü yaptığını görmüştü. Ancak tam burada, şimdi buna cesaret edebileceğini düşünmemişti. Büyü neyse ki üzerinde uzun süre durmadı. Snape hemen kedini toparladı.

"Senin aklın başında mı Potter?"

"Asıl sen aklını kaçırmışsın. Ölmek mi istiyorsun? Ne cüretle benim önümde benim kocama hakaret edersin. Sırf senin kalbin taştan diye-"

"Potter kullanılıyorsun. Karanlık Lord seni sadece meşru varislerine sahip olmak için kullanacak."

"Ne?" diye sordu Harry. Gerçekten şaşırmıştı.

"Tüm ölüm yiyenler arasında bu konuşuluyor. Çocuklarınızın annesi olacağını söyledi. Karanlık Lord kendini herkesten üstün tutar, seni gerçekten sevmesine imkan yok. Sizi sadece çocuklarının olabilmesi için kullanacak sonra da sizden boşanacak."

Harry kaşlarını çattı. "Boşanmamızın imkansız olduğunu sanıyordum."

"Eminim karanlık lord bir yolunu bulacaktır. Evlilik yemini ettiğiniz tarihi sordu. Eminim yeminizi bozmak için hangi tarihte yemin ettiğinizi bilmesi gerekiyordu. Bir tür zaman büyüsü olmalı."