AY PATENCİSİ

2.BÖLÜM

Dostlar yorum yapmağı ve oylamağı unutmayın! :)))))

"Evet Luna.Seni dinliyorum.Cevabın ne?"

Diana'nın gözlerinin içine baktım.Annem,babam sanki ne demek istediğimi anlamışdılar.Yanıma geldiler.İkiside sanki bana destek vermek istiyordular.

Annem kulağıma doğru eğildi."Luna.Korkma.Diana sana hiç bir şey yapamaz."

Annem neden cevab vermediğimi anlamıştı.Babam da öyle.Derin nefes aldım."Diana hanım.Eğer izin verirseniz ben bu konu hakkında düsünmek istiyorum."

Sanki bu fikrim Diana'nın hoşuna gitmemişti."Tamam.Şöyle yapalım.Sen düşün.Yarın bana söylersin.Şimdi gide bilirsiniz.

"Anne ben odama gidiyorum."

Sessiz bir şekilte odama çıktım.Tam odama daha yeni girmiştim ki,kapının sessin duydum.

"Gel." Annem ve babam içeriye girdiler.Konu hakkında konuşcağımı biliyordum.

"Noldu niye geldiniz?"

"Hiç.Aşağıda biraz farklı geldin bize.O yüzden geldik." Annem dedi.

"Bak Luna.Seni zorlamıyoruz.Diana belki seni zorlaya bilir.Ama biz asla seni zorlamayız." Babam dedi.

"Anne,baba.Dediyin gibi yarın sabah diyecem hepinize.Birinci size diyecem."

"Tamam kızım." Annem bana sarıldı.Babamda anneme ve bana sarıldı.

"Sizi bir sorum olucak." dedim.
Annem ve babama baktım.Gözlerinden sor bakalım dediklerini anladım.

"Diana,Amber ve korumaları bu gün bizde mi kalacaklar?"

"Evet.Yarın da akşam Argentiya gidecekler.Noldu ki?" babam sordu.İkiside bana merakla bakıyordular.

"Hiç merak ettim sadece.Bide şey..."

"Ne şey Luna?" Annem dedi.

"O kibirli çocukda mı kalacak?"

Annem ve babam bir birlerine baktılar.Hangi çocuktan bahs etdiğimi anlamamıştılar.

"Yani beni kutaran çocuk var ya Matteo o damı kalacak?"

Lan demez olaydım.Annem biraz fesatdır ya off.Kesin başka anlamda anlayacak.

"Galiba kalacak kızım.Benim işlerim var gittim ben." Babam sinirlendi mi? Yoksa bana mı öyle geldi.

"Anne niye öyle bakıyorsun ki?"

"Hiç.Luna doğruyu söyle.Hoşlandın mı cocuktan?"

"Ne? Neresinden hoşlanacam ben ya onun?"

"Bilmem.Bize soru sorarken gözlerin parlıyordu.O yüzden sordum."

"Yok annecim.Ben ondan asla hoşlanmam.Hayatımda en kibirli insan."

"Tamam.Tamam.Anladım.Ben gidiyorum.Benimde işlerim var."

Annem de odadan çıktı.Ve kendimi yatağa atdım.
Düşünmeğe başladım.Yok abi düşüne bilmiyom ya.Kafam izin vermiyor düşünmeme.

Ben gerçekten Matteo'dan mı hoşlandım?

Onun ismini diyince gözlerinmi parıldadı?

Ben ne hakkda düşünecektim.Argentina hakkında.Ben ne düşünüyorum Matteo.Süper ya.Bravo bana.Gerçekten de bravo

Odama göz gezdirdim.Kafamı nasıl boşalta bilirim diye.Zaten kafam karışmıştı.Bide Matteo eksikti.