AY PATENCİSİ

4.BÖLÜM

Yorum yapmağı ve oylamağı unutmayın:)))

"Patenlerimle birlikteydim.Ve şuan bir pistte kayıyordum.Hatta duvarlarda yarışma sözü varıydı.

Ve dönmeye başladığımda az kalsın yere düşüyordum ki,birisi beni tutdu.

Başımı kaldırdığımda onun mavi gözlerini gördüm.

Matteo.....

Duruşumu düzeltim.Ve ikimizde gözlerimize bakıyorduk.Gözleri o kadar güzeldiki.

Matteo karşımda diz çöktü.Anlamayarak ona bakıyordum.
Bana bakarak elini uzatdı.Ve avcunu gösterdi.

Napacağımı bilmiyordum.Ve elimi uzattım onun elinden tutdu.Diz çöktüğü yerden kalktı.İki elimden tutarak paten yapmağa başladık.

Birlikte paten yapıyorduk.Gülüşümüm bütün pisti,sahneyi doldurmuşdu.

Ve beni döndürmeye başladı.Ve sonra belimi kavradı.Ve onun bedenine çarptım.

İkimiz bedenleri bir birine değiyordu.Benim bir elim onun omzundaydı.Onun bir eli benim belimin arkasındaydı.

İkimizin alnı bir birine yaslanmışdı.Nefeslerimiz bir birine değiyordu.Hatta nefeslerimiz karışmışdı.

O kadar yakınıydık ki her an bir birimizi öpe bilirdik.Ve ilk defa böyle bir şey istiyordum.

Dudaklarımız bir birine sürtündü.

Diğer elim Matteo'nun yanağına koydum.

Tam dudaklarımız bir birine kapanıyordu ki,ikimizde ses duyduk.

İkimizde bir birimizi bıraktık ve ses gelen tarafa baktık.Ama hiç kimse yokuydu.

Başımı Matteo'ya çevirdim.Ama Matteo yerinde yokuydu.Ve seslenmeye başladım.

"Kibirli çocuk?"

"Kibirli çocuk nereye gittin?"

"Kibirli çocuk"

"Hayır gitme"

Annemin sesin duydum "Luna uyan.Kızım."

"Hayır gitme" çabuk şekulte uykudan uyandım.Ve yatakta doğruldum.

Derin nefes almağa başladım.

"Ne gördün rüyada Luna?"

"Hiç.Hiç bir şey görmedim."

"Eminmisin?"

"Eminim.Sadece bir rüyadı.Hadi sen git bende aşağı gelib kahvaltı yaparız tamam mı Anne?"

"Tamam gidiyorum.Bir şey olsa çağırsın."

Annem odadan çıktı.Sinirimden yastığı elime aldım ve kapıya fırlattım.
Sinirden kendi kendime konuştum.

"Hayatımda ilk defa kabus yerine rüya görüyorum.Sonun kim bozuyor annem.Anne bari gel kabuslarımın sonun bozsana.Rüyalarımın sonların niye bozuyon? Ne güzel rüyada Matteo ileydim.Eyleniyordum.Birlikte ne güzel paten yapıyorduk.Ne güzek şey yapıyorduk."

Son dediyim cümlemi beynimde yankıladım.Ne dedim ben az önce? Ben şey yapmadık diye üzüldüm öyledim.Sinirden konuşmağa başladım.

"Aptalım ben.Malım ya ben.Sırf Matteo'yla şeyi yapmadığımız için üzüldüm.Vay be.Rüyada kibirli çocuk peşimi bırakmıyor.Aman.Bir tek rüyada bırakmasın peşimi.Gerçek hayatda olmasın.Eğer onu bir yerde görsem.Özelliklede Argentina da öldürürüm.Rüyalarda yetmedi bide burda takip etsin.Oldu paşam."