14."Bazen "iyikiler" de oluyormuş..."

238 16 22
                                    

Helloooooooğğğğğ

Ben geldimmmmm.

Bu bölümü biraz geç atmış ola bilirim.Bunun için gerçekten çok özür dilerim.Çünkiii üniversite derkennnn,dersler derkenn sizi ihmal etmişim bebeklerimmm:( O yüzdennn bu bölümü elimden geldikçeee uzun,neşeli,heyecan dolu yapmak istiyorummm.

Siziii de çokkkcaaa seviyorummm🫶🏻

Nazlının hamile olduğu haberi tatilimize ayrıca hava ve neşe katmışdı.Bunu duyduktan sonra Nazlıya aşık olan Karan abi daha çok Nazlının üzerine titriyordu.Bir saniye boyunca yalnız bırakmıyordu onu.Belki de,başına kötü bir şey gelmesinden korkuyordu.

Avaz ile konuşma fırsatımız olmamıştı.Konu açılsa da hep bir sebepten yarım kalmıştı.Artık bir şekilde ortam yaratıp olanları ağzından da duymam gerekirdi.

Heja her beni yalnız bulduğu yerde abisini anlatıyor,beni ne kadar çok sevdiğini söylüyordu.Sorun şu ki,benim öyle bir sorunum yok zaten.Anlamadığı şey Avazın benden bir şeyleri gizlemiş olması.

Maran bir kez benimle konuşmuştu.Heja ile aynısını söyledi o da.Avazın en yakın arkadaşı olduğu için söylediği şeylere çok inanıyordum.En azından bana yalan konuşmayacağını biliyordum.Çünki beni kendi kız kardeşi kadar çok seviyordu.

Nazlının hamile olduğunu daha evdekilere söylememiştik.Buna fırsatımız olmamıştı.Gerçi fırsat demeyelim de Nazlı böyle olmasını istemişti.Yüz-yüze söylemeği tercih ediyordu.Biz de ona uymuştuk.

Karan abinin ısrarı üzerine yarın erkenden tatili bitirib eve dönecektik.Artık bence de gitmeliydik.Çünki 1 haftadır burdaydık.Her kes her ne kadar buna itiraz etse de,Karan abi nuh diyordu peygamber demiyordu.

********

"Ayy Karannnn,yılda bir kez tatile geliyoruz onu da zehir ediyorsun haa" oflayarak Nazlı bavulunu topluyordu.

"Sen öyle bir eğleniyorsun ki,bünyene zarar düşünmüyorsun.Hızlı ve ani hareketler yapıyorsun.Olmaz ya,zarar" dedi Karan.Ki haklıydı.

"Karan,sen beni tanımıyormusun?Benim göbek adım eğlence bir kere.Bana eğlenmek hiç bir şey yapmaz.Aksiyon,entrika ile besleniyorum ben" bir de kendiyle gurur duyuyordu.Utanmasa kürsüye çıkıp konuşma yapar üzerine bir de alkışlardı.

"Güzelim benim,sen ne zaman istersen yine geliriz.Ben sizi düşünüyorum,hırçın karım benim" sıkıntılı nefes verdi Karan.

"Sizi?".Aslında ne demek istediğini anlamıştı da.Bunu Karanın ağzından duymak onu mutlu ediyordu.

"Sizi işte,gülüm."Karan bakışlarını Nazlının karnın üzerinde gezdirdi.Nazlı mutluluktan belki uçuyordu.Ama kendi havasından asla ödün vermiyordu.

"Of Karan yaaa.Böyle sevgi sözcükleriyle beni kandıra bileceğini düşünüyorsan daha çok beklersin.Biliyorsun ki ben senin bildiğin kadınlardan değilim." Dedi Nazlı.Ama daha sonrasında kendi dediğine bile şaşırdı.

"Hayır canım ne diyorum ben.Sen hangi kadınları tanıyacakmışsın da ben onlardan farklı olacakmışım.Yeminle gebertirim seni." cümlesini düzeltdi yeniden.

Karan Nazlının bu haline çok gülüyordu.Resmen küçük tatlı bir kız çocuğu gibiydi.

"Ah Naz'mm yaa.Gerçekten o kadar komiksin ki.Hem kendin söylüyorsun,hem bana kızıyorsun.Bu hormonlar sende çabuk etkisini gösterdi.Demek ki benim çekilecek çilem varmış.Hem evet sen her kesden farklı olduğun için şu an yanımdasın ve benimle evlisin" dedi Karan.

Bir Avuç UmutWhere stories live. Discover now