Until We Meet Again: Mr. Moronov Series#1 (Meet Him)

Chapter 29

"Sticky notes"

Ealle's POV:

Minulat ko Naman Ang mata ko nang maramdaman Kong may mabigat na nakapatong sa bewang ko.

Nanlaki Naman Ang mata ko nang mapagtanto naka yakap sya saakin,mahimbing parin itong natutulog,habang naka subsob Ang mukha nito leeg ko,ramdam ko Ang mainit nyang hininga.

Di tuloy Ako makagalaw,para akong napako sa pwesto ko.pigil hininga rin Ang ginagawa ko.

Gusto Kong mag palm face kaso di ko magawa dahil nakakulong Ako sa mga bisig nya,dahil nga nakatulog Ako kagabi sa antok,dapat sa sofa talaga Ako matutulog.

Ngayon,mag katabi tuloy kami,and Isa pa sobrang lapit nya!

Gumalaw Naman Ako,baka sakaling magising ito,naka-hinga Naman Ako Ng maluwag Ng mabawi ko Ang mga kamay ko ngunit nasa bewang ko parin Ang kamay nya.

I put my hand on his forehead,sinuri ko Naman at mapagtanto na Wala na syang lagnat,bumaba na Yung init nya.

Napangiti Naman Ako,Ang galing ko talaga.

Buti nalang at may alam Ako sa mga ganitong Bagay,dahil Ang ginagawa rin ito Ng parents ko kung may lagnat Ako,tanging punas lang tsaka inom Ng gamot.

Inalis ko Naman Ang kamay nitong Hanggang ngayon ay nakapatong sa bewang ko.

Imbis na umalis ito ay mas lalong sumiksik sa leeg ko.

"Stay here."his voice was deep,napa kurap-kurap Naman Ako,gising sya.

"Larkin Ang bigat Ng braso mo."reklamo ko,kanina pa Rin Ako nangangalay.

Di ito umimik,naramdaman ko ring gumaan Ang nasa bewang ko.

Tumingin Naman Ako sa orasan,maaga pa Naman.alas kwarto,huminga Naman Ako Saka di na pumalag na umalis.

Talagang makulit sya kaya Hinayaan ko nalang.

Pumikit uli Ako,nagbabalak na bumalik sa pag-tulog.

Ilang minuto lang nang magsalita ito.

"I miss you."sa kasundo nyang sinabi,halos di Ako makabalik sa tulog,nagising Ang buong pagkatao ko.

Tama ba Ang narinig ko?para Naman akong baliw na napangiti na lamang,di ko alam Ang nangyayari sa sarili ko ngayon but I let this feeling to win.

Binuksan ko Ang mata ko,ganun nalang Ang pagkagulat ko Ng gising na sya.

He stared at me,with that eyes again.there's something in his eyes that I can't explain,di katulad na usually ay Wala manlang ka emosyon.

"G-gising Ka na Pala"di ko alam kung San ko nakuha yang sabihin,Ang embarrassing.

"Good morning,love."

Gusto Kong gumising na if nananaginip lang ba ako ngayon,seryoso?

Mako-consider Ko pa sya kahapon dahil lasing sya at may lagnat,pero ngayon?Anong nakain nya?

"H-ha?" Ano nga ba?di ko alam Ang sasabihin.

He chuckled,napakurap-kurap pa Ako dahil Ang weird nya sa totoo lang,kaaga-aga.

"Anong nakakatawa."sabi ko,nakakaasar Yung tawa nya.

Tumigil Naman ito."I'm sorry,dont be mad"umiwas Naman Ako Ng tingin habang pinipigilan Ang sariling huwag ngumiti.

Bilis nya Namang maniwala.

"Hey, wouldn't you say goodmorning back?"he said na parang Batang nag tatampo,really?Isang Larkin Dawson Moronov,Umaakto nang ganito sa harapan ko pa talaga ngayon?