VAMPIRE PROBLEMS • TAEKOOK ✓

11

Haiii ben geldiim!

Yazım yanlışlarım varsa affoluna. Keyifli okumalar dilerim lokumlarım! Xx

+++++

Kapının kulpunu bırakıp yavaşça ona doğru döndüm. Keskin bakışlarıyla gözlerim çarpıştığında soluk soluğa koyulaşan irislerine baktım. O sırada derin sesi kulaklarıma çarpıp geçti. "Dönüşmek mi istiyorsun Jeon?"

Sorusu beni şaşırttı. Çünkü az önce net bir şekilde insanları dönüştürmediklerini dile getirmişti. "İstesem bile ne fark eder ki. Ben safkan bir vampir olarak doğmamışım." diye mırıldandım.

"Güçleriniz var değil mi? Çok güçlüsünüz." Az önce yanıma yürümeden ışınlanırcasına vampir hızıyla geldiğini hissetmiştim. Adım sesini zaten duymamıştım, aniden arkamda bitmişti.

"Çok fazla güçlüyüm evet." dedi tehlike arz edecek şekilde karanlık bir sesle. Koyulaşan gözlerine bakarken gülümsedim. Ondan zerre korkmuyordum, bunun ondan hoşlanmamla mı alakası vardı, yoksa aramızdaki bu bağın etkisinden kaynaklı ona karşı korku duygusu beslemiyordum burası meçhuldü. Ama sonuç itibariyle ondan korkmuyordum.

"Hayal gücünün bile çok daha ötesinde." dedi derin sesi. "Çok hızlı hareket ediyorsunuz değil mi?" diye fısıldadığımda güldü. "O da ne ki." diyerek bileğimden yakaladı ve beni pencerenin önüne çekti.

Bulunduğumuz kattan aşağıya bakarken, işaret parmağıyla yolda yürüyen ve bulunduğumuz kat sebebiyle küçücük görünen saçlarını kazıtmış bir erkeği gösterdi. "İyi izle şimdi." dedi ve parmağını şıklattı.

Adam yolda yürürken aniden yere yığılıp sarsılarak kan kusmaya başladı. "Şu an akciğerlerini patlatmak üzereyim." dedi yumruğunu sıkarken. "Aman Tanrım yapmayın Bay Kim!" 

Avcunu tutarak açmasını sağladığımda kıkırdayarak bana baktı. Parmağını yeniden şıklattığında, bakışlarım hızla pencereden dışarıya döndü. Adamın etrafına toplanan insanların arasından sıyrılıp az önce kan tüküren kendisi değilmiş gibi ilerlemeye kaldığı yerden devam ettiğini görünce şok olmuş gözlerle adam gözden kaybolana dek izledim.

"Aklının alamayacağı kadar güçlüyüm. O adamı ölüm döşeğine getirsem bile, kalbi durmadan onu geri iyileştirebilirdim."

"Nasıl?" diye sorduğumda ellerini ceplerine tıkıştırıp omuzlarını hafifçe dikleştirecek şekilde sallayıp sırtını cama yaslayacak şekilde bana döndürdü bedenini.

"İster vampir gücümü kullanarak, ister kanımı vererek ölüm döşeğinde olan birini kurtarabilir, iyileştirebilirim." dediğinde ağzım bir karış aralandı.

"Yani atıyorum ki ben komada, bitkisel hayattayken beni yeniden hayata döndürebilirsiniz." 

"İki üç damla kanım yeterli olurdu, evet." diyerek bana göz kırptı. "Sizin gibi güçleri olan bir vampir olmak isterdim." diye fısıldadım. Ben güçlerimi iyiye kullanırdım tüm hastanedeki insanları iyileştirirdim.

"Güçlerinin olması için vampir olmana gerek yok, kanımı içersen normal bir insandan çok daha kuvvetli ve güçleri olan bir insana dönüşebilirsin." dediğinde heyecanla gözlerimi irileştirdim. "Ama heveslenme, bunu yapmam." 

*

Ertesi gün|

Leptobumdan dün gece saatlerce araştırma yapmıştım. Denilene göre bir vampirin kanı bir insanın vücudundayken 24 saat geçmeden ölmüş olursa vampir olarak uyanır ve bunun gibi bir sürü çeşitli makale okumuştum.