Alışılagelmeyen bir yalnızlık bu
Kuyuya attığım taşın bile
Sesi gelmiyor...
Çığlıklarımın yankısı dönüp
Vurmuyor sanki yüzüme!
Aynalarda gölgemi seçemiyorum...
Öyle dingin bir karanlık
Öyle sessiz...
Dağı taşı inletecek bir öfkem var oysa
Dilimden dökülemeyen can kırıkları...
Ne ara karıştı geceler gündüze?
Ne ara kaçtı hevesim
Farkında değilim...
