Ağlama diyordu bana
Ağlama!
Umutlar hiç tükenmez
Bitmez güneşin ışığı...
İçi titriyordu oysa
Kelimeler bir urgan gibi dolanırken diline
Umutlar hiç tükenmez diyordu
Şair sesiyle...
Titrek bakışları vardı
İlmek ilmek işliyordu gözbebeklerime
Kirpikleri tek tek saplanırken
Kalbimin orta yerine...
Korkma diyordu
Korkma!
Yuva kokan kollarını dolarken boynuma
Sarmalıyordu çocuk ruhumu
Sımsıcak nefesiyle...
