"Wooyoung"
"Hm"
Dakikalardır San'ın kolları arasında kafamı omzuna yaslamış dinleniyordum. Ağlamaktan sonra zaten üzerimde olan yorgunluk daha da ağırlaşmışken yapabildiğim tek şey gözüm kapalı San'ın omzuna kafamı koymuş dinlenmekti.
San bazen kollarını etrafımda sıkılaştırıyor bazen de rahatlamam için sırtımı sıvazlıyordu.
"Uyumak ister misin?"
"Hayır"
Elini alnıma götürüp ateşimi kontrol etti. Biraz alnımda bekledikten sonra elini çekti.
"Yapabileceğim bir şey var mı peki?"
"Yok"
Kafamı omzundan çekip koltuğa yaslandım, ellerimi kucağıma koyup boşluğa bakmaya başladım. San tam karşımda otururken bir bacağını altına alıp benimle aynı pozisyona geldi ve bana bakmaya başladı.
"Gitmemi ister misin yoksa kalayım mı? Eğer beni yanında istemiyorsan ki bu sorun değil, senin yanında durabilecek biri var mı? Yalnız kalmanı istemiyorum."
Biraz daha boşluğa baktıktan sonra San'a çevirdim ağlamaktan ve ateşten kızaran gözlerimi.
"Yalnız kalsam daha iyi"
San kafasını sallayıp kendi dairesine inmek için ayaklandığında ben de tam arkasından kapıya doğru ilerledim. Aşağı inmeden önce bana bakıp saçlarımı geriye doğru taradı.
"Eğer hastalığın kötüleşirse diye bir kaç ilaç bıraktım tezgahına. İhtiyacın olursa aramaktan çekinme"
Kafamı salladım sadece. San gülümseyip basamaklardan aşağıya doğru indiğinde kapıyı kapattım. Ayaklarımı yere sürterek ilerledim ve koltuğa geri döndüm.
Bir süre sonra sadece zaman geçsin diye izlediğim diziden kafamı kaldırıp telefonumu elime aldım.
Wooyoung
Yeonjun baksana bi
[23.49]
Yeonjun
Wooyoung iyi misin
Hayır değilsin
İyi olsan yazmazdın.
Nerdesin
[23.52]
Wooyoung
Evde
Başka bir yerde olamam zaten
[23.52]
Yeonjun
On dakikaya ordayım
[23.53]
Telefonun ekranını kitleyip koltuğa attığım. Yeonjun brni destekleyen ve bana inanan tek kişiydi. Onca şeyden sonra..
Çocukluğumdan beri tanırdım Yeonjun'u. Aileme karşı beni savunmuş, bir çok bataklıktan kurtarmıştı beni.
Kapıdan gelen anahtar sesiyle düşüncelerimden ayrıldığımda bulunduğum odanın kapısına baktım. Yeonjun çıkış kapısını kapatıp hızlı adımlarla bulunduğum odanın eşiğinde durdu. Gözleri beni baştan aşağıya doğru taradı.
Dolan gözlerimle Yeonjun'a baktığımda yanıma koşup yanaklarımı elleri arasına koydu.
"Yine mi rahatsız ettiler? Bu sefer me yaptılar?"
Burnumu çekip Yeonjun'a sarıldığımda aynı şekilde kollarını bana dolayarak karşılık verdi.
"Bir şey olmadı sadece tek kalmak istemedim." Yeonjun kafamı alıp göğsune yatırdı.
