When Two Alphas Meet, One's an Omega [ABO]

6-Hangi Alfanın Beli Bu Kadar İnce Olabilir

Bai Huai eskiden liberal sanatlar öğrencisiydi.

Ben ise tüm Nancheng'deki en iyi Bilim Üniversitesi'nin en iyi öğrencisiyim.

Kısa süre sonra diğer öğrenciler Bai
Huai hakkındaki haberleri birbiri ardına öğrendi. Gözler onun üzerindeydi ve kelimenin tam anlamıyla bakışlar hayranlıktan korkuya dönüştü.

Hayran olunması ve övülmesi gereken büyük tanrı, omuz silkilmesi gereken bir canavara dönüşmüştü.

Jian Songyi, Bai Huai ile karşılaştığından beri Bai Huai'nin neredeyse her zaman kapsamlı fizik soruları yaptığını nihayet o anda anladı. Onun sadece çalışkan bir tip olduğunu düşünmüştü ama durum  böyle değildi.

Jian Songyi aniden durumu ilginç buldu.

Hafızasında Bai Huai, geçerli bir nedeni olmadan lisenin ortasında Beicheng'den Nancheng'e transfer olmak gibi aceleci bir karar vermeyecek kadar mantıklı ve acımasız biriydi.

Ancak yeterince pervasız olsa bile, oğlunun kendi izinden gitmesi için edebiyat öğrenmesini isteyen babası, bir Fen okuluna geçmesini kasıtlı olarak kabul etmezdi. Nanwai'nin en iyisi olduğu söylense bile.

Jian Songyi, bir komşu ve sıra arkadaşı olarak Bai Huai'ye biraz empati göstermesi gerektiğini düşündü.
Zhuo Luo ile aralarındaki sohbet arayüzünden çıktı ve ardından beyaz avatara tıklamaya devam eti.

[Beicheng'deki en iyi liberal sanat okulundayken neden aniden okul değiştirdin?"]

[Yine babanla dalga mı geçiyorsun?]

İlk iki mesajını gönderdikten hemen sonra Bai Huai'den anında bir yanıt aldı.

[Sıkıldım.]

"....."

Jian Songyi başını iki yana sallarken düşündü. Bu adamla gerçekten uğraşamam.

Bai Huai saf bir hayvandı. Hiçbir şekilde nezaket gösterilmeyi hak etmiyordu. Jian Songyi onun zorlukları ve anlatılamaz sırları hakkında endişelenmemeliydi. Bai Huai bunu hak etmiyordu.

Hem de hiç.

Sınıfta zil çaldığı sırada, fizik öğretmenleri sınav kâğıtlarıyla içeri girdi. Jian Songyi, Bai Huai'ye cevap vermeden telefonunu masasının altına sokmakta gecikmedi.

Birinci sınıfın fizik öğretmeni Shi Qing çok genç bir Alfaydı. Öğrencileriyle genellikle iyi bir ilişkisi vardı. Sınıfa girdikten sonra, doğrudan sınıf temsilcisinden kağıtları belirlenen sahibine vermesini istedi.

Jian Songyi'nin tam puanlı not kağıdı genellikle ders kağıdı olarak kullanılırdı.

Öğretmen Shi Qing'in küçümseyen sesi kürsüden geldi, "Jian Songyi, el yazın kızarmış erişteye benziyor. Yemin ederim, yeğenimin el yazısı senden daha iyi."

Shi Qing'in yeğeni üç yaşındaydı.
Jian Songyi bu yorum karşısında kaşlarını kaldırdı. Bu konuda hiç utanmamıştı. "Ekstra puan vermedikten sonra güzel görünen bir el yazısının ne faydası var? Kızarmış erişte yazısı gayet iyi, yoksa onu geliştirirsem bana 100 üzerinden 101 mi verirsiniz?"

"....."

Bai Huai hiç de eğlenmemişti. Jian Songyi'nin gerçekten de birinin ona görgü kuralları ve doğru davranış konusunda bir ders vermesine ihtiyacı olduğunu hissetti. Dudakları kaşlarını çatarak aşağı doğru eğildi. Bununla birlikte, kırmızı kalemini aldı ve kâğıdın son ve zor sorusuna bir şeyler yazmaya başladı.

Jian Songyi ona baktı ve Bai Huai'nin son iki soruda zar zor puan aldığını gördü. Jian Songyi Bai Huai'ye bir ders vermesi gerektiğini düşündü. "Geçen sefer ne tür bir sabrın olduğunu söylemiştin? Eğer geçen gece kendini kaybetmeseydin sana daha fazla yardımcı olabilirdim. Bu işi birlikte halledeceğimize inanıyordum. Dinlemedin. Şimdi şu sefil notlarına bak."