When Two Alphas Meet, One's an Omega [ABO]

11- Bir Dağ İki Alfa'yı Birden Kaldırmaz

Jian Songyi bu kez sınavda başarılı oldu.

Temel olarak, öznel cevapları hayal gücünü biraz kısıtlamadığı ve kompozisyon soruları gerçek düşüncelerini biraz içerdiği sürece, bunları karıştırmak yine de zor değildi.

Ayrıca, tesadüfen Huang Fuyi de onunla aynı sınav salonundaydı ve yanına oturmuştu. Kâğıdı vaktinden önce bitirip Huang Fuyi'nin çırpınışını, sonra çırpınmaya devam edişini ve sonunda yüzünün boş bir ifadeye dönüşmesini her izlediğinde, bu ona kendini çok daha iyi hissettirdi. Bugün kesinlikle neşeli ve iyi bir ruh hali içindeydi.

Jian Songyi düşündü. 'İyi bir ruh halindeyken, soruları daha kolay yapabilirim'.

İki günlük sınavın ardından, gönderdiği WeChat mesajına Bai Huai'den yanıt gelmediği için iki gün boyunca Bai Huai ile konuşmadı. O akşama kadar.

Jian Songyi, Bai Huai'nin gerçekten kaba, kayıtsız ve acımasız olduğunu düşünüyordu.

Bu yüzden iki günlük serbest çalışmadan sonra bile konuşmak için inisiyatif almadı. Ona boş boş bakmadı, sinirli bir ifade takınmadı ya da kaşlarını kaldırmadı. Yine de yaptığı açıklamayla bir ipucu vermeye çalıştı:  "Bugün biraz mutsuzum."

Bai Huai, Jian Songyi'nin neden mutsuz olduğunu biliyordu ama mesajına neden cevap veremediğini açıklamak niyetinde değildi. Başkalarına, özellikle de Jian Songyi'ye söylemek istemediği bazı şeyler vardı.

Eğer tozla karşılaşırsanız, sadece silin gitsin. Dile getirmenize gerek yok.

İki adam böylece açıklanamaz bir şekilde ince bir soğuk savaşın içine düştü.

Çatışma yok, sözlü provokasyon yok, sadece zımni bir anlayış var.

Xu Jiaxing bile bir şeylerin yanlış gittiğini hissetti. Arka koltuktaki iki patron bununla uğraşmak zorunda olmasa da, diğerleri esas olarak Song Ge'nin küçük ağzına odaklanmıştı, ancak o iki gündür alışılmadık derecede sessizdi ve bu da Xu Jiaxing'in sırtının ürpermesine neden oldu.

Bir sabah bu sınıfta yaşanan büyük kumarı hatırladı, bu kumar bir adamın tüm hayatı boyunca sahip olduğu haysiyet ve onurla ilgiliydi.
Muhtemelen yakında notlar açıklanacak ve 'Baba' unvanına sahip olacak kişi o zaman belli olacaktı. Bu yüzden atmosfer çok ağırbaşlıydı.

Xu Jiaxing iyi bir sınıf arkadaşı olarak: arkadaş canlısı, sade, nazik ve sınıf arkadaşlarının iyi bir ilişki kurmasına yardımcı olmanın görevi olduğunu düşünüyordu.

Bu yüzden ölüm kalım meselesini umursamadan cesaretini topladı, Yang Yue'yi iki kez yanından tuttu ve sonra başını çevirdi: "Peki, eğer korkarsan sen ikinci olursun. Baba olarak adlandırılan kişi sen mi olacaksın?"
Sonra devam etti:

"Bu akşamki bireysel çalışmada Bay Lao Peng devriye gezecek. Bunu cep telefonunu istediğin için mi yapıyorsun yoksa yarınki okul açılış töreninde incelenmesini mi istiyorsun?"

Xu Jiaxing sertleşti. "Uhhh? Neden oynamaya başlamıyoruz?"
.
.
.

Jian Songyi kendini oyuna çok kaptırmıştı.(pubg gibi bir oyun)

Beş dakika sonra oyunda, dörtlü karakterlerini havaalanına indirdi.

Jian Songyi bir fıskiyeyi gevşekçe aldı ve bir çocuğa püskürttü. Bai Huai ise diğer iki oyuncuyu nişan alıp vurdu ve takımlarını daha ilk vuruşta sildi.

Sonra Xu Jiaxing ve Yang Yue bir tava aldı: "Baba, yardım et! Yakınımızda biri var! Bir sürü insan bizi yakalamak için dışarıda! Ah!"

Jian Songyi sesini alçaltarak Xu Jiaxing'i azarladı. "Kapa çeneni. Sınıfın kapısının dışında biri var. "