~26~ En Mutlu Günüm

345 46 20
                                    

Changbin bana herşeyi en baştan aralıksız anlattı. Anlatırken yüz hareketleri o kadar gerçekçiydiki gerçeği söylediğine emin oldum. Tabii biraz uzun anlatmıştı.(Ne uzunu ya Adem'in dogusundan baslamis sadece...)

Bana teker teker küçükken annesinin ona neler dediğini. Annesinin eşcinseller hakkında ne düşündüğünü. Daha önce yaşamış olduğu buna benzer olayların hepsini anlattı. En sonunda ise gözlerime bakıp sordu.

SC: "Bana inanıyor musun?"

Ne diyeceğimi bilemedim. Bir tarafım ona inanmam gerektiğini söylerken diğer tarafım onu affetmememi söylüyordu. Ikilemde kalmıştım. Changbin benim için çok özeldi. Sadece basit bir özür ile gelse bile onu affedebilirdim. Sonunda o da kararsız kaldığımı fark edip bana yaklaştı.

SC: "Bana inanıp inanmamak arasında kaldığını biliyorum. Fakat bana bir şans daha verir misin?"

YJ: "Changbin be-"

SC: "Yang Jeongin benimle bir hayat yaşamak ister misin?"

YJ: "Efendim?"

SC: "Jeongin benimle çıkar mısın?"

Ağzından çıkan kelimelerle donup kalmıştım. Ne diyeceğimi bilemedim. Aylardır aşık olduğum çocuk bana çıkma teklifi etmişti. BIR DAKIKA CHANGBIN BANA ÇIKMA TEKLIFI MI ETMIŞTI!?

YJ: "NE!"

Bağırmamla ürkmüştü. Yüzü asılmıştı. Sanırım bağırmamdan dolayı reddettiğimi sanmıştı. Bir anda boynuna atladım.

YJ: "Seninle çıkarım Changbin. Bir ömür boyu seninle mutlu olmak istiyorum."

Tamam hamle yapıp yüzünü yüzüme yaklaştırmıştıki arkadan ardarda düşme sesleri geldi.

LC: "Herşey senin suçun Felix!"

LF: "Ne benim suçum mu? Onu üstüme atkayan Jisung'a sorun benim suçum muymuş!"

Biz Changbinle şaşkın şaşkın onlara bakarken tanımadığım bir kız eliyle bizi gösterdi.

SR: "Arkadaşlar hiç belli etmediniz gerçekten."

Ben şaşkınlıkla onlara bakarken Changbin konuştu.

SC: "Ryujin senin burada ne işin var?"

LC: "Bak şimdi ben anlatayım. Biz sizin yanınıza geliyorduk. Zaten Jeongin'e çıkma teklifi edeceğini söylemişsin Minho'ya o da bize söyledi. Yolda biz bağıra bağıra Changbin Jeongin diye konuşuyoruz. Sonra bunu gördük. Dedi ki 'Bu bahsettiğiniz Changbin'in soy adı ne?' Biz de dedikki 'Seo.' O da 'He tamam bende gelecem.' dedi."

YJ: "Bu nasıl saçma bir hikayedir ya!"

SC: "Minho sana bir daha bir şey söylemiyeceğim."

YJ: "ÇIKIN GIDIN LAN EVIMDEN!"

KS: "Bizden nefret ediyor..."

YJ: "Evet nefret ediyorum. Siktirin gidin."

Zorla herkesi evden kovduktan ve gittiklerine kesin bir şekilde emin olduktan sonra Changbin'in yanına adımladım. Kollarımı boynuna sardım. O da kollarını belime sardı. Yüzümü yüzüne yaklaştırıp mırıldandım.

YJ: "Nerede kalmıştık?"

Birden dudaklarımın üstünde sertçe hissettiğim dudaklarla afallasamda hemen kendimi toplayıp karşılık vermeye başladım. O gün benim en mutlu günüm olmuştu.

√√√

Finale yaklastik sonunda ya biktim artik ben bu ficten fenalik geldi

Bokum gibi yazmisim bunu ne zaman yazdim onu bike bilmiyorum ama olsun alin size bok gibi bolum okuyun

Bb😽😽😽😽😽😽😽😽💋💋💋💋💋💋💋💋💋💋💋💋💋💋💋 💋💋💋😽😽😽💋😽😽😽😽😽😽😽😽💋

GYM // Jeongbin ✓Where stories live. Discover now