Harry Potter [One Shots]

[5] Harry ve Ron, Slytherin'e seçilseydi?

"Slytherin!"

Harry sıkı sıkıya kapattığı gözlerini açtığında ilk baktığı kişi kızıl saçlı çocuktu. Slytherin hakkında dediği şeyler kulaklarında yankılanıyordu.

O an aklından tek bir düşünce geçti: İlk arkadaşımı tanıştığım gün kaybettim.

Yavaşça Slytherin masasına ilerlerken etraftaki fısıltaşmalara kulağını kapadı. Büyücü dünyasının kurtarıcısı Harry Potter, Slytherin binasına seçilmişti. Bu anlaşılan herkes için şok ediciydi.

Masaya oturmadan önce Ron'un isminin söylendiğini duydu. Bina arkadaşlarıyla selamlaşırken bir kulağı Seçmen Şapka'daydı.

Biraz uzun bekleyişin ardından tanıdık haykırışı duydu. "Slytherin!"

Şaşkınlıkla nefesini tuttu. Ne beklediğini bilmiyordu. Diğer üç binanın herhangi biri olabilirdi ama Slytherin... Olamazdı. Söylediği şeylerden sonra aklının ucundan bile geçmemişti. Bunu Ron da beklemiyor olacak ki yüzü bembeyaz kesilmişti.

Alkışların arasında Gryffindor'daki kızıl saçlı ikizlerden birkaç ses yükseldi. Onları umursamadı, tüm dikkati omuzları düşmüş bir şekilde yanına yürüyen çocuktaydı.

Ron, tek dayanağı olan çocuğun yanına geldiğinde Harry elini onun sırtına koyarak destek olmaya çalıştı.

Çocuğun titrek bir nefes verdiğini duydu ardından sessizce fısıldadı. "Bunun gerçekleştiğine inanamıyorum."

Ben de diye düşündü Harry. Tüm bunların rüya olduğuna inanmak daha kolay.

•••

"Slytherin'li bir Weasley."

Harry çocuğun üstüne yürümek için hareketlendiğinde Ron'un alaylı ses tonu onu durdurdu.

"Kurduğun cümlenin kendi içinde geliştiğini fark edemiyor musun? Düşün Malfoy."

Ron, Harry'i çektiği gibi hızla ilerledi. Kurduğu cümleden sonra bedeni zangır zangır titremeye başlamıştı ve eğer biraz daha orada kalırsa her şeyi batıracağından emindi. 11 yaşındaydı ve şu ana kadar pek kendini savunduğu söylenemezdi.

Daha önce böyle bir şey yaptığını hatırlamıyordu. Kardeşleri dahil herkese karşı kendini bastırıyordu ama içinde, derin bir ateş vardı. Slytherin'e seçildiğinde ne kadar korkmuş olsa da düşününce bunun sebebini anlayabiliyordu.

Ve şimdi Slytherin binasının tüm özelliklerini yansıtan bir Weasley olacaktı.

Harry, çocuğun bu hâlini fark ettiğinde gülümsedi. Benzer şeyler yaşadıklarından dolayı birbirlerini daha kolay anlayabiliyorlardı.

•••

Bitki bilimden nefret ediyordu. Harry öfkeyle elindeki bitkiyi kenara bıraktığında yanında neredeyse duyulmayacak bir ses duydu.

"Yapraklardaki damarlara iksirden sürersen işin daha kolaylaşır."

Harry gözlerini art arda kırpıştırdı. Bir Gryffindor'dan yardım beklemiyordu özellikle Neville'den yardım hiç beklemiyordu. Onun Slytherin'lerden deli gibi korktuğunu düşünüyordu.

Üstündeki afallamışlığı attığı sırada yanında git gide küçülmeye başlamış çocuğa gülümsedi.

"Teşekkür ederim."

•••

"Yine mi birileri kazanamayacağını bile bile seninle iddiaya giriyor?"

Harry, satranç takımını toplayan arkadaşının yanına otururken eğlenir bir tonla sordu.