Een vurig december

1.2 🎄 Losse schaats - Nova

Binnen de kortste keren wordt de kamer gevuld met de meest iconische, klassieke kerstnummers.

Marijn voelt haar lichaam als vanzelf mee swingen op de muziek. Dit soort muziek zal haar nooit vervelen. Ze pakt het doosje met kerstballen hangertjes en begint ze uit de war te halen - waarom gebeurt dat toch altijd?

Er schiet ineens een gedachte bij haar binnen. "Jim, mag ik jou wat vragen?"

"Hm? Ja, tuurlijk." Jim is bezig met nog wat slingers in de kerstboom te draperen. Zo veel hoeven ze eigenlijk niet meer te doen, alleen nog wat ornamenten. En de piek, niet te vergeten. Maar die laten ze over aan Emma, natuurlijk.

"Wat doe jij hier eigenlijk?" vraagt ze. Oh, dit kwam er niet helemaal uit zoals ze had bedoeld. En waarom voelt ze zich ineens zo opgelaten en gespannen? "Buiten dat je familie van Timo bent dan, haha! Ik bedoel, wat is de reden dat je Kerstmis hier wilt en kan vieren? Ik probeer eigenlijk te vragen of je niet ergens had om te zijn met de feestdagen. Jemig, ik kom niet zo goed uit mijn woorden, sorry ook als ik veel te nieuwsgierig ben." Ze lacht zenuwachtig.

Jim moet grijnzen van haar gestamel, "Nee, het is niet erg. Het lijkt me een redelijke vraag. Nee, ik had eigenlijk nergens anders om te zijn."

Ze zucht opgelucht en glimlacht. "Oh, heb jij dan net zo'n tragische reden als ik?"

Jims wenkbrauw schiet nieuwsgierig omhoog. "Wat is jouw tragische reden?"

Marijn staat ondertussen op en loopt ook naar de boom om er een kerstbal in te hangen. "Ha. Ik ben hier omdat ik eigenlijk even niet thuis wil zijn, en in de omgeving van mijn ex."

"Aha. Een break-up dus. Rot zeg. Recent?" vraagt hij.

"Best wel," knikt ze. "Ik ben echt even klaar met mannen."

"Ik snap je helemaal. Ook al ben ik al een tijd single, mijn laatste break-up zit me ergens nog steeds wel een beetje dwars."

"Dus jij bent ook even helemaal klaar met vrouwen?"

Ze weet niet zo goed wat ze wilt bereiken met deze vraag en wat ze voor antwoord hoopt te krijgen. Ze vertrouwt haar eigen beweegredenen ook niet helemaal...

Hij haalt zijn schouders op. "Om eerlijk te zijn, wel ja." Hij overhandigt haar wat andere ornamenten die zij vervolgens een mooi plekje geeft.

Marijn knikt begrijpend. "Gelukkig zijn we nu heel ver weg van huis, ver weg van onze exen."

"Ja, dat is wel het voordeel van dat Timo nu zo ver weg is gaan wonen," lacht hij. "Maar jij bent wel leuk gezelschap hoor."

"Ahw, thanks!" Ze probeert haar plots blozende wangen te verbergen door te bukken en onderaan een ornament op te hangen. Ondertussen verwerkt ze de nieuw verkregen informatie dat hij dus single is. Hoe kan Jim nou zo lang single zijn? Zo'n aantrekkelijke en leuke man als hij? Nou ja, dat heeft hij eigenlijk zelf gezegd, het was gewoon een bewuste keuze...

"Ik vind jou ook leuk gezelschap," zegt ze als ze weer rechtop gaat staan.

Jims ogen staren haar zo intens en warm aan dat ze meteen weer weg kijkt. "Fijn," zegt hij en hij lacht met een schattig snuifje van zijn neus.

Marijn probeert niet te laten merken hoe verlegen ze nu ineens van hem wordt en pakt de overgebleven paar ornamenten: een zuurstok, balletdanseres en een klein vogeltje. "Jingle bell, jingle bell, jingle bell rock," zingt ze zacht mee.

"Jingle bells swing and jingle bells ring," springt Jim in, waardoor ze beseft dat ze hardop aan het meezingen was. Ze kijken elkaar lachend aan. Voor ze het weten ontstaat er een heuse karaoke in huize Bruinissen en heeft Jim de volumeknop een aantal tikjes omhoog gedraaid.

Lachend, zingend en dansend passeren ze elkaar om de laatste decoraties in de boom te hangen. Jims handen strijken over Marijns heupen als het wat te krap wordt in de doorgang. Hij laat zonder dat hij het weet kleine schokjes van verlangen in haar lichaam achter. Verlangens die Marijn snel weer weg probeert te stoppen.

Ze wil wat zeggen om haarzelf uit haar hoofd te halen, maar plots hoort ze de eerste noten van haar favoriete kerstnummer "Rockin' Around the Christmas tree".

"Ohhhh!" roept ze uit en steekt haar vinger in de lucht. "Deze vind ik altijd zo leuk!"

Jim gniffelt om de maffe gezichten die ze trekt als ze met haar voeten heen en weer schuifelt over de vloer op de maat van de muziek. "Dat is toch van die ene scène uit Home Alone?"

"Jaaa! Hoe geweldig is die film, trouwens."

"Laat me raden, je kijkt hem elk jaar?"

"Ik probeer altijd van wel, ja," lacht ze.

Het hele nummer zingen ze mee (die paar keer dat hij haar heupen en billen schampte heeft ze maar toegewezen aan de te krappe ruimte), totdat ze ineens toch echt klaar zijn met het decoreren van de twee meter hoge kerstboom.

"Nu alleen nog de piek, maar die doet Emma," constateert Jim. Tevreden staat hij van een afstandje naar de boom te kijken, met zijn handen casual in zijn zakken gestoken.

Marijn staat naast hem en kijkt trots naar hem op. "Dat hebben we toch best goed gedaan, vind je niet."

"Oh zeker weten!" Hij haalt zijn hand omhoog, klaar voor een high-five.

Zodra ze hem beantwoordt en haar hand weer terug wil trekken, pakt hij haar hand middenin de beweging vast.

"Huh?" roept ze lachend en dan trekt hij haar grijnzend naar hem toe.

"Dansen?" Zijn verblik verzacht en ze ziet zijn ogen kort schieten naar haar lippen, maar dat heeft ze misschien toch niet goed gezien.

"Op Last Christmas van Wham?" giechelend staat ze hem toe haar arm om zijn nek te leggen.

"Toepasselijk toch," zegt hij, zijn stem een octaaf lager.

Op de een of andere manier zorgt dat sexy geluid ervoor dat er een heerlijke siddering door haar lijf trekt. Ze verstrengelt haar vingers wat steviger in de zijne. "Oké dan. Eh, en nu?"

"Volg gewoon de muziek, ik leid je wel," zegt hij lief. "Oké," fluistert ze.

Ineens is het voorbij met het lol trappen. Nu is het alleen zij twee, de muziek, elkaar, zonder afleiding, het contact tussen hen en hun lichamen. Een gevaarlijke, explosieve maar oh zo zoete combinatie. Eentje waar je moeilijk vanaf kunt en wilt blijven...

---

  10 december verschijnt deel 3