takıntılı mafya

NİKAH

ALEX TEN DEVAM
Sabah erkenden kalktım bu gün büyük gündü sonunda hasretim son bulacaktı

Duş aldım ve kıyafetlerimi giydim ve hemen çıktım önce şirkete gittim hemen tüm şirketlerim deki işleri bitirdim hepsini tekrar İngiltere'ye bağladım

Ardından da dışarıda kahvaltı yaptım bu sırada da nefesin babası ile son bir görüşme yaptık

Evet artık nefesi yanıma alacaktım nerdeyse 1 yıl olacaktı ben ki istediğim her şeyi yapan kişi bir kızın peşinden 1 yıl bekledim hasret çektim acı çektim ben bile kendime şaşırdım hele ki annem annem benden daha heyecanlıydı babam annemle daha çok ilgileniyordu

Sonrada depoya gittim bir kaç soytarı nefese zorbalık yapmış beni görünce hemen tanıdılar ve ağlamaya yalvarmaya başladılar ama asla acımadım zaten nefesin hasreti ile öldürdüğüm işkence yaptığım insanların haddi hesabı yok

1 saat sonra

Elimdeki eldivenleri çıkardım ve depodan çıktım soğuk havanın yüzüme değmesi ile derin nefesler aldım yine gözüm kararmıştı ve unharca işkence yapmıştım hele ki konu nefes olunca deliye dönmüştüm pişman mıyım hepsinde olduğu gibi hayır asla pişman değilim

Aslında çocuklar iyi dayanmıştı normalde benim uyguladığım işkencenin şiddeti o kadar fazlaydı ki insanlar en fazla yarım saat dayanıyorlar dı

Sigaramı yaktım ve nefesi düşünerek içtim yüzüne bakıp içmek vardı kucağıma oturtup dokunmak öpmek öpüşmek soymak vardı ama az kaldı bu gün benim olacaktı ve onu asla bırakmayacağım bunları düşünmem bile azmama neden oldu arabaya bindim ve biraz kafamı dinledim saatime baktım artık onu alma vakti geldi

Korumalar ve ben yola çıktık yerimize geldiğimde ise çok beklemedim çünkü onlarda geldiler ama ilk başta zorluk çıkardılar annesi zaten manyak gibi ağlıyor du adam karısına nefesi çağır dedi kadın giderken bende onu tehtit ettim biz konuşurken bir anda kurban olduğumun sesi geldi kafamı ona çevirmem ile nutkum tutuldu çok çok güzeldi sözlerim kifayetsiz kaldı bir an kalbim atmayı bıraktı sanki

saçları açıktı ve gözleri dolmuştu babasına yaklaştı ve babasının kolunu tuttu işte o an sinirlendim ve korumalarıma işaret ettim ve adam da karısını alıp gitti

Nefes te arkalarından gidiyordu ki korumalar tuttu sinir damarlarımın çatlamasına az kalmıştı benden başka erkeğe dokunması konuşması hatta bakması bile sinirden ölmeme neden oluyordu

Aylardır hasret olduğum kadın artık ve benimdi

Ellerimi beline doladım bana döndü biraz konuştuk gidelim dedim ama gelmiyecem dedi zorla da olsa bindik tam kapıyı açacaktı ki tehtit ettim o da hemen uslu uslu durdu

Ama ağlıyordu sinirliyim zaten ağlaması hem canımı yakıyordu hemde sinirimi bozuyordu sinirimi yatışması için

Kucağıma otur dedim gelmedi bende onu kucağıma oturttum kendime hakim olamıyordum ellerimi tişörtün içine koydum ve dokundum

Kendimi ne kadar zorlasam da olmuyordu ellerim yukarı çıktı ve sütyenin kopçası ile oynamaya başladım içimden açıp her yerine dokunmak ona sahip olmak geliyordu zor zapt ediyorum kendimi başı ağrıyordu ilaç istedim ve ilacı içti sonrada kafasını boynuma koydu ve bir kedi misali bana sokuldu onu yememek için kendimi zor tutuyorum artık benimdi elimi saçına koydum hem öpüyor hemde okşuyordum

Keşke ne halde olduğumu bilse onu nasıl sevdiğimi bilse zaten bu akşam üzere yeterince ağlayacak ama ona yaklaşmanın tek yolu bu bunları düşünmeyi bıraktım ve ona sarılıp sakinleşmeye çalıştım hasret sona ermiştir