takıntılı mafya

İlk sabah

ALEXANDER MİRANOVADAN

Güneşin ışıkları gözüme rahatsız ediyordu yavaş yavaş gözümü açtım
Etrafına biraz baktım sonra da kollarımda yatan meleğe baktım

Dün aklıma geldi mükemmel bir geceydi hele ki gece çektiğim o güzel uyku tarif edilmezdi hayatımda ilk defa bu kadar rahat bir uyku çektim
Nefesim hala uyuyordu onu izlemek kokusunu almak o güzle sesini neşesini büyük kalbini hissetmek çok güzeldi

Hızlı bir başlangıç yapmıştık bu ikimiz için de hayatlarımızın akışını değiştiren bir değişim di ama ikimize de iyi gelecekti en çok ta bana ona kavuşmak bana çok iyi gelmişti artık hasretim bitmişti ilacım yanımdaydı artık

Ama şöyle bir gerçek vardı ki nefesin bana dünen bu kadar yaklaşması sadece dün yaşadığı duygu karmaşasından ötürüydü dün ben odama çağırmasaydım eğer inanın ona değil dokunmak yanına yaklaşmama bile izin vermez aşırı soğuk davranırdı her erkeğe yaptığı gibi

Uyanınca da böyle olacağına eminim ki öyle olacaktı her ne kadar hoşuma gitmese de bana soğuk davranacak sinir edecekti uzaklaşacaktı bunları düşünmem bile sinirden  deli olmama yetti Ne olurdu ki dün gibi devam etseydi ama dün sadece duygu kamaşasıydı ve dün olanları bir daha ne zaman yaşarım bilmem hele ki nefes gibi biri söz konusu ise

Sinirim artık tavan yaptı benden uzaklaşacaktı zaten yanında yattığımı bilirse inanın evden kaçarmaya çalışır yada kendine zarar verirdi Ondan dolayı o uyanmadan odadan çıkmam lazım

Ondan uzaklaşmak tan çok nefret ediyorum ama yapmak zorundayım sinirimi alacak tek şey nefesim di boynuna kafamı gömdüm ve derin nefesler alıp verdim  boynundan öptüm son kez çünkü bir daha ne zaman olur bilemem ama yakın olacağı söylenemez

Eğer benden uzaklaşmaya çalışırsa onu zorla da olsa kendime yaklaştıracam ister istesin ister istemesin öpecem koklayacam çünkü sadece  o benim ve istediğimi yaparım

Dudağını öpmek ile öpmemek arasında kaldım ama yok şimdi değil uyanık olduğu bir zamanda zorla yada isteyerek öpecem

Son kez boynunu öpüp çıktım yataktan üzerini kapattım ve odadan çıktım kasılmıştım sinirden ondan uzaklaşmak beni sinir ediyor ve eski acımasız sinirli halime sokuyordu şimdi olduğu gibi

Odama gittim ve kendimi duşa attım sinirlerim bozuldu benden uzaklaşırsa eğer onu zorla yanıma çekecem zorla sevecem de sikecem de umrumda değil

Onun  benden uzaklaşmasına sadece bir iki saat tolerans edebilirim eğer sabrım taşarsa işte ondan ben bile korkuyorum duştan çıktım ve Üzerimi giyindim şirkete gidecem hem unuturum hem de nefes uyanmadan  işimi bitiriri eve gelirim

Arabamı şirkete sürdüm ....

3 saat sonra

NEFESTEN DEVAM

Yavaş yavaş yüzme vuran güneş sayesinde kalktım bir kaç saniye etrafıma bakıp düşündüm nerdeyim ben ?

Aklıma dün olanlar geldi gözlerim kocaman açıldı çığlık atmamak için elimle ağzımı kapattım ve çok geçmeden saçımı çekiştirmem parmağımı ısırmam kafama vurmam kendime zarar vermem bir oldu

Offf  dünen ben ne yapmıştım orupuyum ben ya kafama sert sert vuruyordum elin oğlu ile dün ne yapmıştım kucağına oturmuş ne haltlar yemiştim öyle öpmüştüm bana dokunmasına izin vermiştim dün aklıma geldikçe çıldırıyorum resmen ellerimi saçıma daldırıp çekiyordum resmen sinir krizi geçiriyordum

Allahım ne yapacam ben

Sinirden odada dört dönmeye başladım kendimeden geçmiştim resmen olacak gibi değildi yatağın kenarına oturdum ellerimle yüzümü kapattım derin derin nefes aldım aklıma tüküreyim nasıl yaptım ben ya nasıl