神 Kalbimi Kemiren Rahatsızlık 神

64 10 0
                                    

14 yıl önce

"Sev, bak kar başladı!" Severus kardeşine döndü ve gülümsedi.

"Tabii ki başlayacak, yarın yılbaşı."

"Annemler ne zaman gelecek o zaman?" Dedi küçük çocuk dudaklarını büzerek, Severus kıkırdadı.

"Yakında gelirler, merak etme ve otur sadece."

"Ama yerimde duramıyorum ki! Çok çok çok heyecanlı!"

"Çocuklar! Bakın ne yaptım!" Dedi Sirius odaya dalarak, Severus dikkatini ona verdi.

"Ne yaptın abi?"

"Sonunda uçak plaketimi tamamladım!" Dedi ve elindeki üç boyutlu minik uçak paletini gösterdi.

"Vay, abim mükemmel!"

"Hayır, o sadece bir uçak düşkünü. İleride pilot olduğunda bizi unutacak bile."

"Aoww, küçük Sevi onu bırakmamdan mı korkuyor? Sizi nasıl bırakırım küçük kardeşim~?" Severus ona sıkıca sarılan çocuktan uzaklaşmaya çalışırken boğuk itirazlar etti.

"Hahahahaha! Abim tam bir abi, bizi bırakmaz Sev." Dedi küçük çocuk kucağındaki oyuncak ayıya daha sıkı sarılırken.

"O yapışkan bir kuçu kuçu sadece, ona aldanm- ah acıttı!" Dedi yanağını sıkan eli iterken.

"O tatlı yanaklarının daha fazla acımasını istemiyorsan yerinde kal Sevi."

"Bana küçükmüşüm gibi davranma! Aramızda sadece birkaç ay var!"

"Hayır, ben 11 yaşındayım ve sen 10, bu toplam sayıyı 1 yapar."

"Ocakta gireceğim ya işte, 11 sayılırım ben artık abi!"

"Ama hala bana abi diyorsun~" Severus gözlerini kıstı ve gri gözlere öfkeyle baktı.

"Bundan sonra sana abi demeyeceğim o zaman."

"Ben de anneme söylerim."

"Cık." Severus kollarını bağlayıp sinirle mırıldandı ve küçük kardeşine döndü.

"Tamam Sevi, kızma~ İşte bak sana yılbaşı hediyes-"

"Çocuklar! Neredesiniz çocuklar!" Üçlü annelerinin bağırışıyla irkildi ve kapıya baktı.

"Anne?" Dedi kapıdan çıkan Severus endişeyle, Walburga çocuklarını gördüğünde onlara ilerledi ve odanın içine itti, Severus kardeşinin üzerine düşerken inledi, Sirius koruma içgüdüsüyle ikisine de kollarını sardı.

"Gelin buraya, çabuk, çabuk şuraya girin!" Halının altındaki parkenin üzerindeki küçük kulpu açarak bir oyuk ortaya çıkarttı.

"A-anne, iyi misin?" Dedi Severus annesine tutunarak, Walburga onun gözlerine baktığında gözyaşları daha çok arttı.

"İyiyim, iyiyim bebeğim. Lütfen, lütfen dediğimi yapın." Titrekçe söyledi kelimeleri, oğlunun küçük yüzünü avuçları arasına aldı.

Fidelis et İnfidelis ad Creatorem | SnamesHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin