Karam +18

24 BÖLÜM: KAYIPLAR

Soykan'dan

Biri ruhumu çekmişte sadece bedenim varmış gibi öylece dikiliyor bakışlarımı Hanzade'nin üstünden çekemiyordum, sürekli karnına bakıyordum. Onun hamile olma düşüncesi bile benim kanımı kaynatmaya yeterdi eskiden ama şimdi karşımda karnında bir bebek vardı benim bebeğim olabilir miydi? Hanzade yanımda duran Selin'e uzun uzun baktıktan sonra Tufan'ın yanına gidiyordu. Yürüyüşünde bir terslik vardı sanki acı çekiyor da saklıyor gibiydi.

"Hanzadee" dedi Tufan onu sıkı sıkı kucaklarken.

"Benim kardeşim çok güçlü tamam mı iyi olacak kendini bırakma" dedi kararlı bir sesle. Tufan konuşmuyor sadece başını sallıyordu sevdiği kadını kaybetme düşüncesi onu çökermişti. O sırada ameliyat odasının kapısı açılmış doktor dışarı çıkmıştı.

"Kardeşim nasıl doktor" dedi Hanzade öne atlayarak.

"Sizinle açık konuşacağım Leyla Hanımın durumu çok kritik ameliyat sırasında iki kez kalbi durdu" doktorun konuşmasıyla Hanzade sendelemiş Kadir hemen kolundan tutmuştu onu, ben de sadece öyle baka kalmıştım.

"Yani ne diyorsun doktor yaşayacak değil mi" bu sefer soruyu soran Serkan'dı.

"Ameliyat daha bitmedi çok kan kaybetmiş AB – negatif kana ihtiyacımız var daha sonra tekrar konuşuruz" dedi doktor yorgunluktan sesi kısık çıkıyordu.

"Benim kan grubum uyuyor ben veririm" dedim öne çıkarak. Serkan bana ilk defa iyi bakmaya başlamıştı işim bittikten sonra o kadınla konuşacaktım.

Kan vermek için odaya geçtiğimizde sadece aklımda Hanzade vardı neden hamile olduğunu gizlemişti ki bebek benden miydi bu sorular kafamda dönüp duruyordu düşünmekten delirecektim neredeyse. Leyla için iki ünite kan verdikten sonra hemen Hanzade'nin yanına gitmek için ameliyat solanına indim.

Kadir, şerefsizi Hanzade'nin koluna girmiş onu sakinleştiriyordu o damın dokunuşunu gördükçe beynime kan sıçramıştı o piçin ağzını yüzünü dağıtmamak için kendimi zor tutuyordum bu kadını hala sahipleniyor olmam canımı sıkıyordu.

"Biraz konuşa bilir miyiz?" dedim ikisinin başında dikilerek. Başını kaldırıp bana kısa bir süre baktıktan sonra yerinden zar zor kalka bilmişti tabi ki Kadir Kaplan'ın yardımıyla.

"İstersen senle gelebilirim" dedi hemen Kadir. Canına susamıştı bu adam.

"Seni ilgilendiren bir mevzu yok Kaplan sen karışma" dedim dişlerimin arasından konuşarak.

"Sana sormadım zaten Karahan" dedi Kadir Kaplan karşıma dikilerek.

"Yeter, sağ ol Kadir ben hallederim" dedi Hanzade.

Hanzade zar zor yürüyordu acı çektiği her halinden belli oluyordu ama hiç sesini çıkarmıyordu.

"İyi misin bir doktora görün istersen"

"İyim Soykan, Leyla'ya kan verdiğin için de teşekkür ederim"

"Rica ederim o çok güçlü bir kadın bunu da atlatacaktır üzülme"

Hanzade yüzüme bakıp sadece şaşırmıştı ona kadar kötü davrandıktan sonra böyle konuşmam tuhafına gitmişti ama Leyla'yı bende çok severdim ve ona bir şey olsun istemezdim.

"Teşekkür ederim, evet o çok güçlü bunu da atlatacaktır"

"Yeri değil ama bana neden hamile olduğunu söylemedin" dedim daha fazla dayanamayarak konuya girmiştim.

"Soykan bunun hiç yeri ve zamanı değil gerçekten"

"Benden gizleyecektin değil mi bu durumu. Bebek benden mi?" dedim sinirlerime hakim olmaya çalışarak.