Sanki bir boşluktayım. İnanır mısınız ne yapacağımı bilmiyorum. Oraya gitsem boş, buraya gitsem boş. Sanki bir boşluğun içerisinde süzülüyorum ve ne yalan söyleyeyim tek başıma oradan çıkamıyorum. Birisi gelsin. Beni çeksin istiyorum o boşluktan. Daha kendimi anlayamazken o birisi bunu nasıl yapacak diye düşünüyorum. Ama olur ya bazen, sizi sizden daha iyi anlayabilen birisi. İllaki olur demi? Öyle umut ediyorum. Olması gerek. Kurtulurum illaki ben bu boşluktan ama bu sefer yalnız olmaz istemiyorum sanırım. Ordan oraya tek başına süzülmek çok zor. İnsan bazen bi yerde sabit kalmak, desteklenmek ister. Derdimi anlatacak cümleleri bulamamak zor, anlatmaya çalışmak güzel ama. İşte bir boşlukta olduğunuz zaman, bir derdiniz olduğu zaman sizi oradan çekip kurtaracak, her daim dinleyecek insanlar olsun hayatınızda. Tek yaparsın, illaki yaparsın ama diyorum ya bazen insanın insana ihtiyacı olur. Kafam o kadar karışık ki. Ama buraya içimi dökmek her zaman iyi gelecek.
Yıldızı parlatmayı unutmayın ⭐
YOU ARE READING
BİRAZ İÇİMİZİ DÖKELİM
Non-FictionBen öyle bunaldıkça yazanlardanım, evet. Biraz İçimizi Dökelim kitabında da ara ara yazdığım bu minik, içimden gelerek yazdığım, tamamen kendi düşüncelerimi yansıttığım yazıları yayınlamak istedim. Biraz da sizlerle dertleşiriz diye düşündüm. Bugün...
