၇၀ ခုနှစ်က အလိုလိုက်ခံ မင်းသမီးလေး (ဘာသာပြန်)

အပိုင်း ၇

Unicode

၇၀ ခုနှစ်က အလိုလိုက်ခံ မင်းသမီးလေး

အပိုင်း ၇

စုန့်ကျင်းလိုင်၏ ဇနီးသည် အိမ်ထဲတွင် ပုန်းနေသည်။  သူမ၏ ခြေထောက်များက အားနည်းနေသည်။

ထိုမိန်းမပျက် လင်ဟွေ့က တကယ် တိုင်ကြားမည်ဟု သူမ မမျှော်လင့်ထားပေ။

တွင်းတူးပြီး သူမကိုယ်သူမ သင်္ဂြိုဟ်ချင်နေပြီ။

အဖွားအိုစုန့်သည် အသံကိုကြားသောအခါ မုန့်လိမ့်တံကို ကိုင်ပြီး နောက်ခန်းမှ ပြေးထွက်လာသည်။ "နင် ဖြုန်းတီးတဲ့ မိန်းမ။ အပြင်မှာ ထပ်ပြီး မိုက်မဲတဲ့ စကားတွေ ပြောပြန်ပြီလား?"

သူမ၏ ချွေးမအကြီးဆုံးက ဆိုးသွမ်းသည်။ ထိုကိစ္စနှင့် ပတ်သက်ပြီး အဘွားအိုစုန့်က အရင်တုန်းကလည်း သင်ခန်းစာ ပေးဖူးသည်။  သူမပါးစပ်ကြောင့် မည်မျှကောင်းသည့် စကားလုံးများကို လျော်ကြေးပေးရသည်ကို သူမမသိပေ။

သူမကို ရိုက်နှက်ငေါက်ခဲ့ဖူးသော်လည်း ဤအမျိုးသမီးသည် ရိုက်နှက်ခံရခြင်းကို မမှတ်မိဘဲ စားသောက်ခြင်းကိုသာ မှတ်မိသည်။ ထိုအချိန်တွင် သူမက မည်မျှကတိပေးထားသည်ဖြစ်စေ ဆက်ပြီး မိုက်မဲသော စကားများကို ပြောနေသည်။

စုန့်ကျင်းလိုင်၏ဇနီးသည် သူမ၏ ခြေသလုံးပေါ်၌ ရိုက်နှက်ခံရသည်။  နာကျင်မှုကြောင့် သူမ မျက်ရည်တွေ စီးကျလာခဲ့သည်။ "အမေ၊ ရိုက်တာ ရပ်လိုက်ပါတော့။ အဒေါ်ရှို့ကျီက ဘာလို့ ကျွန်မဆီလာတာလဲ မသိဘူး!"

"နင်မသိဘူးလား။ ဒါ​ပေမယ့်​ ဘာလို့​ သူမက တခြားသူကို မရှာဘဲ နင့်ကိုမှ လာရှာရတာလဲ။ နင် အပြင်​မှာ​​ ပေါက်ကရတွေ ပြောတာဖြစ်​ရမယ်​။ မင်းအခုချက်​ချင်းထွက်​သွား​ပြီး တောင်းပန်​လိုက်!"

"မလုပ်နဲ့ အမေ။ ကျွန်မကို ရိုက်လိုက်တာ ပိုကောင်းတယ်၊ ကျွန်မ လုံးဝအပြင်မထွက်ဘူး!"  အဒေါ် ရှို့ကျီက တောဝက်တစ်ကောင်ကို မည်ကဲ့သို့ သတ်ခဲ့သည်ကို တွေးမိသောအခါ စုန့်ကျင်းလိုင်၏ ဇနီးသည် အားနည်းလာသည်။