၇၀ ခုနှစ်က အလိုလိုက်ခံ မင်းသမီးလေး (ဘာသာပြန်)

အပိုင်း ၃၃

Unicode

၇၀ ခုနှစ်က အလိုလိုက်ခံ မင်းသမီးလေး

အပိုင်း ၃၃

အဘွားကြီးဖန်က ထသောင်းကျန်းခဲ့သည်။ သူမ၏ ပေါင်ကို ပုတ်ကာ အမြင့်သုံးပေလောက် ခုန်တက်ခဲ့သည်။

"ဘာတွေပြောနေတာလဲ? မင်းဘာတွေပြောနေတာလဲ? ဒီတောဝက်က ငါ့မိသားစုရဲ့ ဖူကွေ့ကို မလိုက်ဘူးဆိုရင် မင်းက ဝက်သားစားနိုင်မှာလား? ချီးပဲသွားစားတော့!"

၎င်းက လူတိုင်းကို ချက်ချင်း ဒေါသထွက်စေသည်။

"ငါတို့ ချီးမစားဖူးဘူး။ ဒါပေမယ့် နင့်မိသားစုက စားဖူးတယ်။ ပြီးတော့ ဝက်ကျင်ငယ်ရည်လည်း သောက်ဖူးတယ်။ ဒီလိုနည်းနဲ့ နင့်မိသားစုက အတွေ့အကြုံ ကျယ်ပြန့်လာပြီ"

"ဟားဟား။ ဘုရားသခင်က ကမ္ဘာကြီးကို မြင်တယ်။ ငါ့ကို သေအောင် ရယ်အောင်လုပ်တာ ဘာကောင်းလဲ?"

အဘွားကြီးဖန်က ဒေါသအလွန်ထွက်ပြီး နှာခေါင်းပင် တွန့်သွားသည်။

သို့သော် သူမ၏ ပါးစပ်သည် မည်မျှပင် ထက်မြက်သည် ဖြစ်စေ သူမသည် ဤလောက်များသော ပါးစပ်ကို မယှဉ်နိုင်ပေ။ မကြာခင်မှာပင် ရေနစ်နေသော ခွေးတစ်ကောင်ကဲ့သို့ အဆူခံရသည်။

"ငါ ဂရုမစိုက်ပါဘူး။ နင်တို့ ငါ့ကို ဝေစုမပေးရင် ဆင်းရဲသားတွေကို အနိုင်ကျင့်တယ်လို့ အဖွဲ့အစည်းကို ငါသတင်းပို့မယ်!"

သူတို့သည် ဆင်းရဲသားတောင်သူလယ်သမား မျိုးဆက်သုံးဆက်ဖြစ်ကြပြီး အထူးသဖြင့် ဤအရာကို အလွန်ဂုဏ်ယူကြသည်။

ဝမ်ရွှေရှန်သည် ဖန်မိသားစုကို စိတ်အနှောက်အယှက်အဖြစ်စေဆုံးဖြစ်ပြီး ခက်ထန်စွာ ပြောလိုက်သည်။

"ပေးမယ်။ ဘယ်သူက မပေးဘူးပြောလဲ? တန်းစီလိုက်"

မမျှဝေတာတော့ မလုပ်နိုင်ပေ။ သို့သော်လည်း လာမည့်နှစ် နွေဦးရာသီအစတွင် ညစ်ပတ်သောအလုပ်များကို ဖန်မိသားစုထံ ပေးအပ်နိုင်သည်။

ချောင်ရှို့ကျီ တစ်ယောက်တည်း တောဝက်ကို သတ်လိုက်သည့်အတွက် ဝမ်ရွှေရှန်းက ချောင်မိသားစုကို ဝက်သား ဂျင်း ၃၀ ပေးသည်။ လူတိုင်းက အလွန် မနာလို ဖြစ်သော်လည်း ဘာမှ မပြောနိုင်ပေ။