Chapter 2
ALEX'S POV
"OH, LATE KA NA NAMAN!" Yumuko ako ng marinig ko ang sigaw ng boss namin. Lagi na kasi akong nasisitang huli sa pag-pasok sa trabaho. At dahil marami akong excuses hindi naman n'ya ako nasisante.
Ano kayang magandang excuse?
"S-sorry po ma'am, may muntik kasing masagasaan na pulubi doon sa kanto. Kaya 'yon tinulungan ko pa s'yang itawid. Nako, kawawa naman s'ya" Napasapo sa ulo ang boss ko. Gusto kong tumawa sa naisip ko, ngunit, yan lang ang pumasok sa utak ko. Anong magagawa ko diba?
"Alright, pumasok kana doon sa loob at maraming bisita ang dadalo mamaya rito" Galit s'ya halata naman sa muka n'ya. Kaya hindi kona lang pinuna. Sayang aasarin ko pa naman sana, hindi kasi pantay yung kilay n'ya.
Dire-diretyo akong pumasok sa hotel at hindi naman ako nagtaka kung bakit sobrang dami nang tao. Malapit na kasi ang fiesta rito kaya, todo ang labas pasok nang mga tao para magbakasyon sa beach.
"Galit na naman sa'yo si ma'am, ano?" Inaayos kona ang cart para makapaglinis na sa iba't ibang room. Ito naman kasing mga tao rito gagamit na nga ng kwarto, ang kalat kalat pa nilang iwan.
"Mejo, 2 minutes lang naman akong late" Itinulak kona palabas ang cart na naglalaman ng mga mop, pamunas at mga iba't ibang cleaning materials.
"Bakit ka nanaman ba kase late?" Sabay kaming naglalakad, may tulak-tulak rin itong cart. Napaangat ako ng tingin.
Kaibigan ko s'ya, siya rin ang dahilan kung bakit andito ako ngayon. Kung bakit nabubuhay ko naman kahit papaano sila nanay at ang anak ko.
Actually, nang iwan ako ng p'steng lalaking 'yon. Umalis na rin ako sa Manila. Kaya heto ako at napadpad sa probinsya ni Nanay.
Hindi naman ako nagsisisi, dahil bukod sa sariwa at magaganda ang tanawin. Madali lang ditong kumuha nang mga fresh na fresh na mga gulay at prutas. Buti nga dito napipitas lang kung kailangan mo gusto e, sa manila nabibibili pa.
"Erika, alam mo naman ang sitwasyon ko diba?" Binalingan n'ya ako ng tingin.
Pinandilatan ko s'ya.
"Si Rhys, na naman?" She looked at me concerned.
"O-oum, may gusto kasing ipabiling laruan e, hindi ko afford at saka kung sa pag-kain na lang namin ibibili yung pangbili nang laruan, 'di mabubusog pa kami" Inilabas kona ang mop ng malapit na ako sa room kung saan ako naka assign na maglinis.
"Edi dapat pinaliwanag mo sa anak mo" Simple nitong sabi.
"Ano tingin mo sa'kin t@nga?" Tinuro ko ang sarili ko, tumawa lang siya "Syempre pinaliwanag ko, alam kong naiintidihan ni Rhys 'yon, pero may parte sa'kin na kahit alam kong naiintidihan n'ya naguilty ako. Kasi lahat ng gusto n'ya hindi ko nabibigay" I shrugged, tumigil na ako sa pintong nakaukit ang numerong 0120.
"Bigay mona lang dun sa tatay n'ya, mayaman naman 'yon diba?" Tumigil rin siya, di ko alam dito sa third floor naman naka assign, sumabay sakin e nasa fourth floor na kami. Lutang ka be?
"Parang gusto kong manakit ngayon" I smiled at her, binebwelo ang kamay ko papunta sa buhok n'ya.
"Okay sissy, bye may lilinis na pala tayo" Para siyang flash na tumakbo at walang kahirap hirap na itinulak ang cart.
I shrugged before letting my deep sigh.
Nako buhay para kang life.
Hindi na ako kumatok, kasi gantong oras naman pag nagpapalinis yung mga nag-check in, wala na sila sa loob. Dahan dahan kong pinihit ang pinto.
To my surprise, wala namang tao. Bumungad sa'kin ang mga naka-kalat na damit. Mga dusot na comforter at bedsheets.
Ngunit ang hindi ko makayanang tignan ay ang, c*ndom na kumalat sa sahig, gamit na 'yon dahil may laman pang ano. My gosh. Kadiri.
Napagdesisyunan kong unahin na lang muna ang malaking salamin sa side. Pinunasan ko 'yon. Hindi parin ako maka get over dun sa...... Yucks.
Nang matapos ko 'yon ay kaagad ko rin namang pinulot ang damit na nagkalat. Napatigil ako sa pagpulot ng makita kung anong klaseng damit ang hawak ko ngayon.
Pilot attire.
Nabitawan ko 'yon.
At kasabay ng paghulog ng damit ay ang pagbukas rin ng cr sa kwarto. Dahan dahan kong iniingat ang ulo ko, na sana ay hindi kona lang ginawa.
We have met again for how many years.
Welcome back. Wendell Percival Santillana.
What the h3ck!!!
