Chapter 3
ALEX'S POV
"Hey" I weirdly waved my hand.
Basang basa ang buhok nito, at base sa katawan n'yang basa rin at nakabalot nang tiwalya ang pangibaba n'ya. Bagong ligo lang ito.
Ibang iba na rin ang hugis ng katawan n'ya, may v-line na siya ngayon. Mas lumaki at nadagdaggan ang kanyang abs. His biceps are also bigger. Ibang iba na rin ang muka n'ya. He grew as a real man.
Habang s'ya ay nagiging isang tunay na lalaki, kami nang anak n'ya ay nagpapakahirap dito.
Nagsimula na akong naglinis sa loob, hindi siya makagalaw sa kanyang kinatatayuan, nakatutok lang ang mga mata nito sa'kin.
Paminsan minsan tumitingin ako sa kanya, pero agad ko rin naman 'yong aalisin dahil sobrang hirap sabayan ang mainit n'yang tingin.
Pupulutin kona sana yung c'ndom ngunit, mabilis siyang naglakad papalapit sa'kin at kaagad n'ya iyong sinipa.
"Don't touch that, baka may sakit ang gumamit n'yan" He simply said, kinuha ang walis at dusk pan sa cart at s'ya na naghalot doon at inilagay sa trash bin.
So may sakit s'ya? What the h3ck?! Sa dami dami nang paraan para magkita kaming muli, sa gantong eksena pa. At sino naman kayang kas3x nito? Good to him na kaya niyang magsaya, samantalang ako kailangan kong magbanat ng buto para mabuhay ang anak n'ya.
Ginawa ko ang lahat ng makakaya ko para pigilan ang galit na mabubuhay sa katawan ko. Baka mahampas ko ng mop 'to.
"May sakit ka? Ano HIV? Yan kakas3x mo yan sa iba't ibang tao" I weirdly clap my hands, kunwari natatawa ako.
Tumingin ako sa kanya, seryoso itong nakatingin sa'kin.
"It's not me, Alex" Sa paraan n'ya nang pagbigkas sa pangalan ko ay na-istatwa ako sa kinatatayuan ko.
"W-weh?" weird akong tumawa habang inamop ang tiles.
Hindi na ako tumingin sa kanya.
"Yeah, sa kaibigan ko yan. When I arrived here, sinubukan kong mag check-in but sadly to say na puno na raw ang mga kwarto rito sa hotel. So, Charlie chatted me, sakto tapos na raw naman sila nung kas3x n'ya, ako na lang muna gagamit dito sa binayaran n'yang room para maligo at magpahinga" Umupo ito sa pinakadulo nang kama.
Bumuga ako ng malalim na buntong hininga.
Possible, hindi man lang s'ya nagtawag ng maglilinis dito? How can he rest if the room is very, duh.... Yucks.
"Possible" mahina kong sabi, yung ako lang yung nakakarinig.
"What?" Nagtataka nitong sabi.
"Nothing" I smiled a bit, "Pukingina mo" bulong ko at naglakad papuntang cr para i-check kung may lilinisan ako roon. Pero hindi naman talaga yun yung purpose, titignan ko kung doon nagtago yung ka s3x n'ya.
Wala namang tao.
Boxer lang na basang nakasampay sa sink.
"How are you?" Kasalukuyan itong nagsusuot ng damit. Nakalikod naman s'ya sakin kaya panay ang irap ko sa kanya.
Hindi ako okay, putanginamo.
"I'm fine, how about you and your dream?" Sarkastikong saad ko na pagpalingon sa kanya. He is now wearing his color grey shirt, nakaboxer lang s'ya siguro ay magpapahinga na.
"Yeah" sabi n'ya, ano raw t@nga ba s'ya? " Kumain kana?" Kinuha n'ya ang malinis na comforter at bedsheets sa cart at s'ya na ang nag-ayos non.
Hindi ko pinansin ang tanong n'ya, binilisan kona iyong paglilinis at baka may matanong pa siyang kung ano ano, at baka kung saan pa ito mapunta.
Aaminin kong nasasaktan ako habang nakikita siya.
Naabot n'ya ang kanyang pangarap, and now he's a successful pilot. Ako naman, naglilinis at naging janitor sa hotel... Look at the difference. Sobrang laki diba?
He chose his dream over me. And me. I choose to be the mother of his child.
Pinunasan ko ang ilang tumulong luha sa mata ko, hindi ko pinahalata 'yon. Lumapit ako sa cart kung saan rin s'ya nakatayo. Nakayukong akong naglakad, ginagawa ang lahat para hindi niya makita kung paano ako naapektuhan na andito siya ngayon.
I silently put the mop on the cart, ako na sana ang magtutulak ngunit s'ya na ang unang humawak sa handle nung cart.
"Ako na, W-wendell" I bit my lower lips, stopping myself from being st*pid.
Pumunta ito sa maleta n'ya kumuha nang white short, isuot n'ya 'yon at kaagad rin pumunta sa pwesto ko at nagsimula na s'yang itulak ang cart papalabas.
Naglakad rin ako.
"Wendell, ako na sabi e" Hinatak ko ang cart, ngunit masyado siyang malakas para depensahan 'yon.
"Ako na, Alex, baba rin ako para kumain, kaya isasabay kona lang ito para hindi ka mahirapan" Sabi n'ya at mabilis na itong naglakad.
Naiwan akong nakatingin lang sa likod n'ya.
Why is he acting like nothing happened between us?
Ama s'ya nang anak ko, ngunit paano ba n'ya malalaman kung inililihim ko sa kanya.
Naglabas ako ng buntong hininga.
"You don't deserve Rhys and I" mapait kong sabi.
Tumingin ito sa likod n'ya.
"Alex, let's go, come with me" He smiled widely.
I smiled bitterly. Naglakad pa punta sa kanya.
Gosh self.
A/N: Please guys I appreciate the feedback, but please magmamakaawa ako na wag po nating paki elaman ang daloy ng kuwento. Masisira po yung plot twist nito at hindi na magiging thrill. I hope you understand. Inksters.
