Tajemniczy las

5. Koszmarna noc

  Obudził mnie straszny hałas. Włączyłam światło i zaczęłam szukać telefonu. Gdy w końcu go znalazłam, spojrzałam na godzinę. Była 4:03. Wstałam z łóżka i zaspana rozejrzałam się po pokoju. Nic niepokojącego nie zauważyłam, więc otworzyłam drzwi na korytarz. Do ciemnego dotychczas  pomieszczenia wpłyną blask światła z mojego pokoju. Znów się rozejrzałam. Wystraszona zrobiłam krok w tył. Chciałam już uciekać do mojego bezpiecznego pokoju, od... W sumie sama nie wiem czego. Duża czarna postać stała w prawym kącie korytarza. Pod ręką miałam włącznik światła, więc go nacisnęłam. Postać zniknęła. Już wiedziałam co to było. Co innego mogło mnie wystraszyć niż cień kwiatka w doniczce?

  Myślałam, że chociaż trochę jestem odważniejsza. No ale nie. Może to i dobrze, że ten artykuł mi się nie wyświetlił. Pewnie już nigdy bym tam nie poszła. Po samym tytule artykułu można było wywnioskować, że nie było tam nic spokojnego. Albo to ja sobie to dopowiadałam.

  Przypomniałam sobie w końcu po co tu przyszłam. Co więc mogło wydać ten okropny hałas? Po raz kolejny pooglądałam korytarz i nic nie znalazłam. Mamy tego dnia nie było w domu, dlatego postanowiłam zajrzeć do jej gabinetu. Na środku leżał zrzucony laptop a na nim przylepiona karteczka. Używałam takich karteczek w książkach... Chwyciłam za urządzenie i odstawiłam je na biurko. Na parapecie obok doniczek ze storczykami zauważyłam Lucky'iego. Kot wyglądał na dumnego z siebie. To on musiał zrzucić laptopa. A ta karteczka? Musiałam pewnie przez przypadek ją tu przynieść z jakąś moją rzeczą i tyle.

  Wróciłam do mojego pokoju i zapaliłam świeczkę. Światło zgasiłam i otuliłam się kołdrą. Była już 4:36. Gotowa by zasnąć zamknęłam oczy. Po około dwóch minutach, zaczął szczekać pies sąsiadów. Myślałam, że dostanę zawału. Jak się on uciszył to zaczynał drugi. Powoli miałam już dość. 

  O prawie piątej kiedy nareszcie postanowiły się uciszyć mogłam spać. Chyba to była najgorsza noc jaką pamiętam.