My baby/Omegaverse/•Minsung•

17

.

.

.

Vita bir elinde ki kağıda bakıyor bir yandan elleri ile göz yaşlarını siliyordu.

Deltanın istediğini yapmış hastaneye gelmişti.Ama hem geldiğine pişmandı hemde artık ne yapması gerektiğini bilmiyordu.

Evden çıkarken kendini en kötü şeylere hazırlamıştı.

Ama elinde tuttuğu kağıt en kötüsü olmamasına rağmen vitayı sarsmış.
İçili içili ağlamasına sebep olmuştu.

Annesine bastırıcıların bittiğini söylemiş ve kendisine sürekli olarak ilaç yazması için para ile anlaştıkları doktordan randevu almıştı.

Ayrıca annesinin haberi olmadan başka bir doktordan daha randevu almıştı.

İlk anlaştıkları doktordan 3 paket bastırıcı yazdığı reçeteyi almış.Sonra diğer doktor ile görüşmeye gitmişti.

Vita derin bir nefes alarak ağlamasını durdurmaya çalıştı.Artık iki eli ile kağıdı tutuyordu.

Bir an aklına cebine koyduğu reçete geldi.Bu sefer onu çıkardı ceketinin cebinden.

İki kağıdı yan yana getirdi.

Ya bastırıcı almayı bırakacaktı ya da bastırıcı almaya devam edecek ve tamamen bebek sahibi olmasını engelleyecekti minho.

Oturduğu kapalı klozet kapağından kalkıp kabinden çıktı. hızlıca bir musluğu açarak elini yüzünü yıkadı Minho.

Şoförleri onu böyle görürse kesinlikle ailesine haber ederdi.

Aynadan kendisine baktıktan sonra yüzünün daha iyi durduğundan emin olarak çıktı tuvaletten.

Çıktığı gibi onu kapıda bekleyen şoför ile otoparkta ki arabaya gitmeye başladılar.

Bir yandan Minho tanımadığı deltaya bu kağıttan bahsetmeli mi bahsetmemeli mi diye düşünüyordu.

Arabanın yanına geldiklerinde Minho hızlıca arka koltuğa oturmuş arabayı çalıştıran alfaya reçeteyi uzatıştı.

"Sewoo bu aylık benim yerime ilaçları sen alır mısın.Eczaneye benim gönderdiğim söylersin."

Onu onaylayan alfa ile vita arkasına yaslanmış ne yapacağını düşünüyordu.

Tek çocuktu.Anneside kendisi ile aynı durumu yaşamış ve normalde doğurganlığını kaybetmiş bir vitaydı.

Ancak nasıl olduğu bilinmeyen hatta sonrası kendisini hamile kalmıştı.İlk başta bütün aile kendisini delta sanmış annesinin kendisini aldırmasına karşı çıkmışlardı.

Doğduğunda ise vita çıkması ile tüm umutları yerle bir etmişti.

Annesi kendisini evlatlık vermek istemiş ancak büyükbabası bu duruma izin vermemişti duyduğu kadarıyla.

Minho ise evlatlık verilmeyi isterdi bunları yaşayacağına. Çok bile daynıştı ona göre.

Eli isteksizce cebinde olan kağıda gitmişti.Cebinden çıkarmadan yeniden kağıda bakmıştı.

Kendisi de annesi gibi doğurganlıgını kaybetmek istemiyordu.Bir bebek sahibi olmak belkide Minho'nun ilk kızgınlığana girdiğinden beri hayaliydi.

Babası gibi olmayan bir delta ile evlenmek ya da eşine artık istemdiği vita bir bebek vermek en büyük hayaliydi çoğu vita gibi.

İç çekerek sitenin olduğu sokağa girince bir az doğrulmuştu oturduğu yerde.

Güvenliğin önünde yavaşlamış sonra kendisine dönmüştü şoför.

"Seninle gelmemi ister misin Minho ?"

"Hayır hayır.İlaçları da kendim alacaktım ama iyi hiss etmiyorum.İlaçları al ve eşinin yanına git.Ben babama söylerim benim gönderdiğimi."

Alfa onu onayladıktan sonra Minho tam inecekken alfa yine ona dönmüştü.

"Minho."

Vita çıkmadan olduğu yerde yine alfaya dönmüştü.

"Yujun bu yaptıkların için sana çok teşekkür ediyor.Hamileliğin de hep senin sayende eve erken gittim.Bunun için sana çok minnettar bunu söylememi istedi.Bu olay yüzünden hep senin başın yanıyor."

Alfanın dedikleri ile Minho gülümsemişti.

"Sorun değil.Eşin ve çocuğun ile ilgilenmek seninde hakkın sürekli çalışamazsın."

Alfa, Minho'ya hafifçe gülümsemişti bu dedikleri ile.Minho'da arabadan inmiş binaya doğru yürümeye başlamıştı.

Şifreyi girmiş.Asansöre doğru yürümeye başlamıştı.

Ancak Arkası dönük olan kişiyi görünce yolunu değiştirmiş tam merdivenlere dönecekken ona seslenilmesi ile durmak zorunda kalmıştı.

"Minho ?"

Kendisine seslenen delta ile vita olduğu yerde hafifçe titremişti.

"Neden merdivenden çıkıyorsun ? Asansör geldi.Yürüme o kadar katı."

Minho yavaşça deltanın yanına yürümüş onunla birlikte asansöre binmişti.

On yedinci kata bastıktan sonra Jisung Minho'ya gönmüş gülümsemişti.

"Çekimlerden sonra karşılaşmadık.Ailene ve sana teşekkür edecek zaman bulamadım. Eğer ailen kabul ederse yakın bir  zamanda teşekkür amaçlı sizi yemeğe davet etmek istiyorum."

Deltanın dediklerini Minho hafifçe kafasını sallayarak onaylamıştı.

"Tabii bunu onlara iletirim."

Açılan kapılar ile ikili çıkmış ve kendi evlerinin kapısına doğru yürümeye başlamışlardı.

Bu sırada Minho hızlıca atan kalbini durdurmaya çalışıyordu.

Bu deltada anlamdıramadığı bir şey vardı ve bu onu kendisine çekiyordu.

Onun akisine Jisung minho'yu görmenin getirdiği hiss ile günü oldukça iyiye gitmeye başlamıştı.

Minho çaldığı kapının açılması ile hızlıca odasına koşarcasına yürümeye başlamıştı.

Odasına girdiği gibi hızlıca yatağa yatmış derin nefesler almaya başlamıştı.

İstem dışı aklına o gün Jisung kendine sarılışı geliyor.Minho'ya kalp krizi geçiritiyordu.

Eli yavaşça yine cebine gitmiş sonuçların olduğu kağıdı çıkarmıştı.

Bununla aklı dağılmıştı yeniden.

Eğer bir süre daha bastırıcı kullanırsa büyük ihtimalle doğurganlığını kaybedecekti.

Bu sefer eli diğer cebine gitmiş ve telefonunu çıkarmıştı Minho.

Artık kesin bir kararı vardı.

Bastırıcı kullanmayacaktı.

Ve bunu ilerde eşi olacağı ama bilmediği deltaya söylemeye karar vermişti.

.

.

.