Diary ( Since In 1962 )S

Part 22

စာမေးပွဲနောက်ဆုံးနေ့
"ahhh..နောက်ဆုဲးတော့ငါတို့စာမေးပွဲကြီးပြီးသွားပြီကွ"
"ပျော်လားထယ်.."
"omm..ပျော်တာပေါ့"
"မောင်လဲပျော်ပါတယ်..မောင်တို့အရင်လိုနေလို့ရပြီမလား"
လို့ပြောလိုက်တော့ထယ်နည်း"တည်သွားသည်
"အင်း..ထာ်အဲ့တာပြောမလို့..ထယ်လေ..မေမေ့အလုပ်မှာ CEO လုပ်ရမယ်မောင်..အဲ့တာလေ..ဟို"
"မောင်တို့ထပ်ခွဲရဦးမှာလား?"
မျက်နှာသေကြီးနဲ့မေးလိုက်သည်
"မခွဲရပါဘူး..အချိန်တိုင်းမတွေ့ရရုံလေးပါ"
ခနလေးငြိမ်နေပြီး..ယုတ်တရက်ထယ့်ဘက်လှည့်ကာ
"မောင်ကိုသေစေချင်နေတာလားထယ်ရယ်.ဟင်..မောင်တို့သေချာတွေ့ရမယ့်ကြံကာရှိသေးတယ်..ခွဲရဖို့စကားကပြောနေပါ့လားထယ်"
"အ..အဲ့လိုမဟုတ်"
"မောင့်ကိုမချစ်တော့ဘူးထယ်"
"ဟာမဟုတ်တာမောင်ကလည်း..ထယ်ကမောင့်ကိုချသ်တာပေါ့..အရမ်းချစ်တာပါမောင်ရယ်"
"အ့ဆိုမောင်တို့မခွဲဘဲနေရအောင်လေ"
"အဲ့တာက......"
"ရပါတယ်.ထယ့်ရဲ့အနာဂတ်အတွက်ပဲဟာ.မောင်သည်းခံနိုင်ပါတယ်"
"ဟာမောင်ကလည်း.ထယ်တို့ကလုံးဝကြီးခွဲရမှမဟုတ်ဘူးလေ.အရင်လိုအချိန်ပြည့်မရှိနေနိုင်တာလေးပါဘဲ"
"ဟုတ်ပါပြီ"
"ကျေးဇူးပါနော်မောင်"
"အင်းပါ"
"ထယ်တို့စာမေးပွဲပြီးတဲ့အနေနဲ့တစ်ခုခုသွားစားကြမလား"
"ထယ်ကဘာစားချင်လို့လဲ"
"ဝက်သားပြားကြော်"
"အင်းစားကြမယ်လေ"
"စားပြီးရင်လျှောက်လည်ကြမယ်နော်"
"အင်း"
သူတို့ဝက်သားပြားကြော်ဆိုင်သွားကြသည်
ဆိုင်ရောက်တော့.....
"ဟင်ယွန်းဂီဟျောင်း"
"ထယ်တို့ပါလား"
"ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲဟျောင်းရယ်..ပိန်သွားလိုက်တာဗျာ"
"ဒီလိုပါဘဲငါ့ညီရာ..မင်းတို့စာမေးပွဲပြီးသွားပြီလား"
"ပြီးပြီဟျောင်း"
"ဖြေနိုင်လားထယ်"
"ဒါပေါ့"
"ဂျောင်ကုရော"
"ဖြေနိုင်ပါတယ်"
"ယုံပါတယ်..ငါ့ညီတွေကတော်ပီ့းသားပဲ"
"ဟုတ်"
"ဒါနဲ့..ဟိုလေ................"
"ဘာပြောဖို့လဲဟျောင်း"
"ဘာ..ဘာမှမဟုတ်တော့ပါဘူး"
အဲ့ချိန်မှာဂျောင်ကုကသဘောပေါက်သွားပြီး
"ဂျီမင်းအဆင်ပြေပါတယ်ဟျောင်း..သူ့ကောင်မလေးကလည်းအိမ်ရှင်မပီသတယ်လေ..သူ့ကိုလည်းဂရုစိုက်ပါတယ်"

"ဟုတ်ပါပြီ.မင်းတို့လည်းဂရုစိုက်နော်ညီလေးတို့"

"ဟျောင်းလည်း.သူ့ကိုသတိရတဲ့စိတ်နဲ့ဘဲ..ကိုယ့်ကိုကိုအထိခိုက်မခံပါနဲ့"