Diary ( Since In 1962 )S

Part 26

ကြွိ...............
ထယ်တံခါးဖွင့်လိုက်သည်
ဖြန်း!!!.....တံခါးဖွင့်လိုက်တာနဲ့တပြိုင်နက်ထဲ..ထယ့်ပါးပေါ်ကျရောက်လာတဲ့လက်တစ်စုံ
"အမေ!"
"နင်ငါ့ကိုပြန်မအော်နဲ့"
"သားဘာလုပ်လို့လဲ"
"နင်ဘာတွေလုပ်နေလဲနင်အသိဘဲလေ..ရုံးအလုပ်ကိုလဲသေချာမလုပ်တဲ့အပြင်..အခြောက်ပါလုပ်နေတယ်ဟုတ်လား"
ဆိုပြီးထပ်ရိုက်ဖို့လက်ရွယ်နေတုန်း..ဂျွန်ကဝင်ပြီး
"ရပ်လိုက်ပါမဒမ်"
"နင်ကဘယ်သူလဲ"
"ကျနော်ကထယ့်ရဲ့ချစ်သူဂျွန်ဂျောင်ကုပါ"
"အဟက်!ဘာတဲ့..ထယ့်ရဲ့ချစ်သူ..ဂျွန်ဂျောင်ကုပါဟုတ်လား"
"ဂျွန်ဂျောင်ကု"
တစ်ယောက်ယောက်ရဲ့တီးတိုးရွတ်သံ
"ဝူရီ"
"ဝူရီ?"
ဝူရီ?သူသိတဲ့ဝူရီဆိုတဲ့လူလား..မဟုတ်ပါစေနဲ့..ထယ်ကသူ့ကိုပြောဖူးတာရှိတယ်လေ..သူဖထွေးဆိုတဲ့လူ..မဟုတ်ပါစေနဲ့..အဲ့လိုရေစက်ဆိုးကြီးမဖြစ်ပါစေနဲ့
ဂျွန့်ဆုတောင်းမပြည့်ခဲ့ပါ..သူသိခဲ့တဲ့ဝူရီ..သူအရမ်းကိုမုန်းတီးခဲ့တဲ့ဂျွန်ဝူရီဖြစ်နေတယ်
"အောဟော..အဲ့နာမည်ကြားဖူးပါတယ်မှတ်တာ..ငါသိတဲ့ဆန်ကုန်မြေလေးကောင်ပါလားကွ..ဟမ်"
"ခင်ဗျား..ခင်ဗျားကကျုပ်ချစ်သူရဲ့ပထွေးဖြစ်နေတာလား"
"ဒါပေါ့"
"ဂျွန်..ဂျွန်တို့ကဘယ်လိုပတ်သက်နေတာလဲ"
"သူကကိုယ်ထယ့်ကိုပြောပြဘူးတဲ့..ကိုယ်အမေရဲ့ယောက်ကျားဘဲ"
"မင်းရဲ့ချစ်လှစွာသောအဖေပါကွာ..ဟားဟားဟား"
"တောက်!ခင်ဗျား"
ဂျွန်ကထိူးမယ်တကဲကဲလုပ်နေသည်
"ဂျွန်..ဂျွန်မလုပ်နဲ့..ဂျွန်ရပ်လိုက်"
ထယ်ကဝင်ပြောမှဂျွန်ရပ်သွားသည်
"ဟားဟား..သခင်ကရပ်ဆိုရပ်တဲ့..လိမ္မာတဲ့ခွေးလေးဘဲကွ..ဟားဟား"
ဂျွန်ဘာမှမလုပ်..လက်သီးကိုသာကျစ်"ပါအောင်ဆုတ်ထားသည်..စိတ်ထဲကနေတော့
"Bit*h..d**kစား..သေနာကောင်..မအေ*ိုး..မသေနိုင်သေးဘူး"
"ဂင်ထယ်..မင်းက..မိဘမျက်နှာကို..အိုးမဲတင်မကဘူး..ကတ်တရာရော.သုတ်ဆေးပေါင်းစုံရောသုတ်လိုက်တာဘဲကွ"
"ကျနော်ဘာလုပ်မိလို့လဲအမေ"
"ဟ..မင်းကအလုပ်မှာလဲအသုံးမကျဘူး..အခုလဲ..မင်းက..တောက်!"
ထယ်ယောင်းငိုရုံဘဲတက်နိုင်သည်
"ဒီမှာမဒမ်..မဒမ့်ရဲ့သားကို..ကျနော်ကောင်းကောင်းစောင့်ရှောက်နိုင်တဲ့အတွက်..ကျနော်နဲ့ထည့်ပေးလိုက်ပါ"
အမယ်..ငါကမင်းတောင်းဆိုတိုင်းသူ့ကိုထည့်ပေးရအောင်..ဘာမို့လို့လဲ"
"ခင်ဗျားကတောင်းဆိုလို့မရရင်တော့..ကျုပ်ကအတင်းလုပ်ရမှာပေါ့"
ထယ်လက်ကိုအတင်းဆွဲခေါ်သွားသည်
"ဟိတ်..ရပ်လိုက်..ချာတိတ်မင်းကိုရပ်လိုက်ဖို့ပြောနေတယ်လေ..ဟိတ်ကောင်လေး"
ဟိုယွန်းမတားနိုင်..သူတားဖို့လည်းမစဉ်းစားပါ..သူအတွက်ဝန်ပေါ့တယ်လေ
"မောင်..ဘာလုပ်တာလဲ..အိမ်ပြန်မယ်"
"ရှူး..တိတ်တိတ်နေ..ဟိုလူတွေလိုက်လာလိမ့်မယ်"
"ထယ်ကြောက်တယ်"
ပြေးနေရင်းနဲ့ရပ်လိုက်ပြီး..ဂျွန်ကထယ့်ဘက်လှည့်ကာ
"မကြောက်ပါနဲ့ထယ်..မောင်ရှိတယ်နော်..မောင်မင်းကိုကာကွယ်ပေးမယ်"
"ဒါမဲ့မောင်..မင်းလည်းဘေးကင်းမှာမဟုတ်ဘူး"
"ရတယ်အချစ်..မောင်ဘာမှမဖြစ်ဘူး..မင်းဘေးကင်းဖို့ကအဓီက..မင်းပျော်ရွှင်ဖို့ကအဓိကဘဲ"
"မောင်"
"လာမောင်တို့မြန်"သွားရအောင်..ဟိုလူတွေလိုက်လာဦးမယ်"
"အင်း"
တစ်ယောက်လက်တစ်ယောက်မြဲ‌ေအာင်တွဲပြီးဂျွန့်ရဲ့အိမ်စီကိုဦးတည်သွားကြသည်
လမ်း၌......
"ဘုရားကြီးရဲ့ကြွ"
"အာတောင်းပန်ပါတယ်ဗျာ..ဟမ်..ဟျောင်း"
"ထယ်"
"ဟျောင်း"
ဟိုဘီ့ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်ပြီးငိုလေသည်
"ထယ်..ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ"
"ထယ့်ကိုကျနော်..ခေါ်လာတာ"
"ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"¢}€¶|}}€}€{¢¢}×'€✓€=(အကြောင်းစုံရှင်းပြ)"
"အ့ဆိုညီလေးတို့ဘယ်သွားကြမို့လဲ"
"ကျနော့်အိမ်ဘဲသွားမယ်နမ်ဂျွန်းဟျောင်း"
"အေးပါအဆင်ပြေပါစေနော်..အကူအညီလိုရင်ပြော"
"ဟုတ်"
"တကယ်ပြောမှာနော်..ဟိုဘီဟျောင်း"
"အေးပါကွာအေးပါ"

Time skip
"မေမေရေ"
"အော်သားလာလာ..ထယ်လဲပါလာတာကို"
အိမ်ထဲဝင်ထိုင်ကြသည်
"ထယ်"
"ခင်ဗျာ"
"သားလေးဗိုက်ဆာနေပြီလား..ထမင်းစားချိန်ဆိုတော့"
"အာ..မဆာသေးပါဘူးခင်ဗျာ့"
"ဟုတ်ပြီအ့ဆိုမေမေတို့စကားပြောကြရအောင်"
သူတို့သုံးယောက်စကားပြောကြရင်းဂျွန်ကအကြောင်းစုံကိုသေချာရှင်းပြလေသည်
"အဲ့တော့..ဘာလုပ်မယ်စဉ်းစားလဲ"
"ဒီမှာဘဲနေရင်း..မေမေ့အလုပ်ကိုကူလုပ်ကြမယ်လေ"
"ထယ်ကလုပ်နိုင်ပါ့မလား"
"လုပ်နိုင်ပါတယ်ဗျာ့"
"ကောင်းပါပြီ..အ့ဆိုလည်းမေမေတို့ဆိုင်ဖွင့်ကြတာပေါ့"
မေမေထွက်သွားတော့....
"ဂျွန်..နေဦး"
"ပြောထယ်"
"မေမေကဘာဆိုင်ဖွင့်လို့လဲ"
"ပန်းဆိုင်လေ"
"အော်"
"ဘာလို့လဲ"
"မဟုတ်ပါဘူး..ကူလုပ်မယ်သာပြောလိုက်တာ..ဘာဆိုင်မှန်းမှမသိတာ"
"အော်..ဟားဟားဟား..ပန်းဆိုင်..ပန်းဆိုင်..လာသွားကြမယ်"
သူတို့ဆိုင်ကူဖွင့်ပေးကြသည်..ဆိုင်ထဲရောက်တော့
"ဝါးးးးးးးးးးးးးးပန်းတွေအများကြီးဘဲမေမေ"
"ထယ်ကပန်းကြိုက်တာလား"
"ဒါပေါ့မေမေရဲ့"
"ဘာပန်းကိုပိုကြိုက်လဲ"
"ဒေစီ"
"အ့ဆိုရင်တော့မေမေနဲ့တူတာပေါ့..မေမေလည်းဒေစီဆိုအရမ်းကြိုက်"
"ဟုတ်"
"သား..ဒေစီလေးတွေနဲ့ဓာတ်ပုံရိုက်ချင်လား"
"ရိုက်ချင်တာပေါ့မေမေရယ်"
"ဂျွန်"
"ဟုတ်ကဲ့မေမေ"
"ရော့ဒီမှာကင်မရာ..မေမေတို့သွားနေကြနေရာလေးကလှတယ်..အဲ့မှာဓာတ်ပုံရိုက်ပေးလိုက်နော်"
"ဟုတ်..သွားရအောင်ထယ်"
သူတို့စက်ဘီးလေးနှင့်ထွက်သွားကြသည်
ဟိုရောက်တော့
"ရော့ထယ်..ဒေစီပန်း"
ထယ်ကတဝကြီးရိုက်လိုက်ပြီး
"ဟားးးးးးးမွှေးလိုက်တာကွာ"
"ကဲကဲနောက်မှမွှေးဓာတ်ပုံအရင်ရိုက်ရအောင်"

သူတို့ဓာတ်ပုံတွေပျော်"ကြီးရိုက်ခဲ့ကြသည်