Twee gedichten met hetzelfde begin, een ander einde.
----------
Het zal het leven wel zijn,
Het zal de leeftijd wel zijn,
Het zal mijn verdomde messed up mind wel zijn,
Maar soms is alles gewoon even ontzettend kut.
En ik vind, dat dat mag.
Iedereen heeft zo z'n momentjes,
Altijd blij zijn is een onmogelijke opgave.
Een opgave die niet behaald hoeft te worden.
Want jezelf zijn,
Is toch veel fijner dan altijd een masker te moeten dragen,
En daarbij niet alleen de wereld om je heen,
Maar ook jezelf voorliegen?
---------------
Het zal het leven wel zijn,
Het zal de leeftijd wel zijn,
Het zal mijn verdomde messed up mind wel zijn,
Maar soms is alles gewoon even ontzettend kut.
En ik vind, dat dat mag.
Iedereen heeft zo z'n momentjes,
Altijd blij zijn is een onmogelijke opgave.
Sommige mensen zien dat helaas niet in,
Liegen anderen voor,
Halen anderen omlaag.
Liegen zichzelf voor.
En waarom?
Om de mensen die precies hetzelfde doen,
Precies hetzelfde voelen.
Maar te bang zijn om er voor uit te komen,
Want er bij horen,
Indruk maken,
Is veel belangrijker dan jezelf zijn,
Toch?
Nee.
JE LEEST
Gedichten
Poetry/ Begin alsjeblieft bij het einde, en eindig bij het begin. / 's Nachts van twaalf tot één Is de nacht jong en mooi Tijd genoeg om tot rust te komen Met mijn gezicht netjes in de plooi 's Nachts van twee tot drie Ben ik op mijn slechtst Dan is mijn...
