အမျိုးသားဇာတ်လိုက်၏ လရောင်ဖြူအဖြစ် ပြောင်းလဲခြင်း ( မြန်မာ ဘာသာပြန် )

အခန်း ( ၆၂ )

     ဧည့်ခန်းသည် ခဏတာ တိတ်ဆိတ်နေပြီး လူသုံးယောက်က ရှက်စရာကောင်းသော လေထုထဲတွင် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ကြည့်နေကြသည်။

     ဂျန်းချောင်သည် အိမ်ပြန်ရောက်သောအခါတွင် အထူးသဖြင့် သမီး၏ရည်းစားဟု ဆိုထားသော အမျိုးသားတစ်ဦးနှင့် သမီးဖြစ်သူကို အိမ်တံခါးဝတွင် တွေ့ရလိမ့်မည်ဟု မမျှော်လင့်ထားပေ။

     သူ့သမီးကို ချစ်ဖို့ ခွင့်မပြုတာ ဒါမှမဟုတ် သူ့သမီးက ငယ်သေးလို့ လက်ရှိ စာသင်ဖို့ အာရုံစိုက်သင့်တယ်လို့ သူထင်နေတယ်။

    နောက်ဆုံးတော့ ဧည့်သည် ဖြစ်ခဲ့တယ်။ ဂျန်းချောင်က ချောင်းဆိုးပြီး သူ့ကို ယဉ်ကျေးစွာ နှုတ်ဆက်တယ်။

     " ပထမ အရင်ထိုင်ပါ ! "

     " ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ! "

     " နောက်ကျနေပြီ မစ္စတာရှန်း ကျေးဇူးပြုပြီး ပြန်သွားပါ ! "

     ရှန်းရှီယန်နှင့် ဂျန်းရှင်းတို့၏ စကားများ တစ်ပြိုင်နက် ထွက်ပေါ်လာပြီး နှစ်ဖက်စလုံးက တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် မကျေမနပ် ကြည့်နေကြသည် ။

     လေထုထဲတွင် အပူချိန်များ လျင်မြန်စွာ ကျဆင်းသွားပြီး လေထုသည် ငြိမ်သက်တိတ်ဆိတ်သွားပြန်သည်။

     ဂျန်းရှင်းရဲ့ လေသံက အေးစက်ပြီး သနားညှာတာမှုကင်းပြီး " ကျေးဇူးပြုပြီး ပြန်သွားပါ ! "

     ရှန်းရှီယန်က မျက်မှောင်ကြုတ်ပြီး ဂျန်းမိန်ရဲ့ အကိုဖြစ်သူက သူ(မ)နဲ့ တူညီတဲ့ စိတ်ထားရှိပြီး ပါးစပ်ကို ဖွင့်ပြီးတာနဲ့ လူတွေကို မောင်းထုတ်ပစ်ခဲ့ပါတယ်။

     " ကားက ဂတ်စ်ကုန်လို့ ပြန်မမောင်းနိုင်ဘူး "

     ရယ်စရာကောင်းလိုက်တာ။ သူကားမောင်းသွားတာဆိုတော့ ဂျန်းရှင်းရဲ့ စကားကြောင့် သူဘယ်လိုလွယ်လွယ်နဲ့ထွက်သွားနိုင်မလဲ ?

     ကားက ဂတ်စ်ကုန်သွားပြီဆိုတဲ့ အကြောင်းပြချက်လေးတွေက ဂျန်းရှင်းကို အရှက်ရစေတယ်။ သူ့မျက်လုံးများက ရှန်းရှီယန်ကို ပို၍ပင် စိတ်မချမ်းသာစွာ ကြည့်နေသည်။ ဒီလူက ဆက်နေဖို့ အကြောင်းပြချက်ရှာချင်နေတာ။