အမျိုးသားဇာတ်လိုက်၏ လရောင်ဖြူအဖြစ် ပြောင်းလဲခြင်း ( မြန်မာ ဘာသာပြန် )

အခန်း ( ၇၁ )

     ဂျန်းမိန်သည် ရဲရင့်သော စကားကို ပြောလိုက်ပြီး ရှန်းရှီယန်၏ မျက်နှာသည် မည်းမှောင်လာသည်။

     နောက်တစ်စက္ကန့်တွင် သူသည် ဂျန်းမိန်ကို တိုက်ရိုက်ချီကာ ရေချိုးခန်းထဲသို့ ဝင်သွားသည်။

     ဂျန်းမိန်က သူ့ကို တွန်းလှန်ပြီး " မင်း ငါ့ကို နှိမ့်ချဖို့ အရည်အချင်း ရှိတယ် ! "

     ခရုခေါက်ဆွဲကို မစားဘဲတောင် မကြိုက်တာ ဝမ်းနည်းစရာ ကောင်းလိုက်တာ။

      ရှန်းရှီယန်က သူ့(မ)ကို ပွေ့ချီပြီး ရေချိုးခန်းထဲသို့ အမြန်လျှောက်သွားလိုက်သည်။ ဂျန်းမိန်က လက်နှစ်ဖက်ကို ခါယမ်းကာ ရုန်းကန်ရင်း " မင်း ငါ့ကို လုံးဝမချစ်ဘူး ! "

     " ဘာမှ အဓိပ္ပါယ်မရှိဘူး ! "

     " ဒါက အဓိပ္ပာယ်မရှိဘူး။ နဂိုကပဲ လူတွေက တစ်စုံတစ်ယောက်ကို ချစ်ရင် တစ်ဖက်လူရဲ့ ချို့ယွင်းချက်အားလုံးကို လက်ခံရမယ်။ ဒါပေမယ့် ခရုခေါက်ဆွဲစားတဲ့ ကျွန်မကိုတောင် လက်မခံနိုင်ဘူး။ ဒါက မင်း ကျွန်မကို မချစ်ဘူးဆိုတာကို ပြနေတာ။ အားလုံး ! "

     " ... "

     ဂျန်းမိန်သည် ရှန်းရှီယန်၏ ရိုးရိုးသားသား ရေချိုးခန်းအောက်တွင် ဖိနှိပ်ခံခဲ့ရပြီး သူ(မ)နှင့် နောက်တစ်ကြိမ် ရေချိုးရန် စိတ်မ၀င်စားဘဲ သူ့(မ)ကို ချစ်သည်ဖြစ်စေ မချစ်သည်ဖြစ်စေ ကာယကံမြောက် ပြောပြခဲ့သည်။

     အဲဒီလူဟာ အချိန်အကြာကြီး ခံနိုင်ရည်ရှိခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးမှာတော့ ဒုတိယအခေါက် အသားကို စားနိုင်ခဲ့ပေမယ့် ဂျန်းမိန်ကို မလုပ်ခဲ့ပါဘူး။

     ဂျန်းမိန် မည်မျှ ငိုသည်ဖြစ်စေ မငိုသည်ဖြစ်စေ အသုံးမကျပါ။

     နောက်တစ်နေ့တွင် မီးပုံးပွဲတော်ကျင်းပရန် ရှန်းအိမ်သို့သွားရန် ချိန်းဆိုခဲ့သည်။

     ဂျန်းမိန်သည် ဆားနယ်ထားသော ငါးနှင့်တူသည်။ ရှုံ့တွပြီး လဲကျသွားပြန်တယ်။

     ရှန်းရှီယန်ကို ပြန်ကြည့်လိုက်တော့ ခေါက်လိုက်သလိုပင် တက်ကြွနေပါသည်။