အမျိုးသားဇာတ်လိုက်၏ လရောင်ဖြူအဖြစ် ပြောင်းလဲခြင်း ( မြန်မာ ဘာသာပြန် )

အခန်း ( ၆၆ )

     ယခုခေတ် ကျောင်းသားများသည် အလွန်အဖိုးတန်ပြီး သူတို့ကို ဆိုးဆိုးရွားရွားမသွန်သင်ဘဲ ချစ်တတ်လာကြသည်။

     ဂျန်းမိန်သည် ရှန်းရှီယန် ပြောသော ဦးတည်ရာကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ ငယ်ရွယ်သော ဇနီးမောင်နှံနှစ်ဦးသည် မျက်နှာပေါ်တွင် ချိုမြိန်သော အပြုံးဖြင့် ရယ်မောကာ စကားပြောနေကြသည်။

     " သူတို့က ငါတို့က ငါတို့ပဲ ! "

     ဂျန်းမိန်သည် သူ့မျက်နှာကို လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး ရှန်းရှီယန်သည် သူ(မ)နှင့် အလွန်နီးကပ်နေပြီဆိုတာကို သတိမထားမိလိုက်ပေ။ သူသည် ထိုလူ၏နှုတ်ခမ်းကို မတော်တဆ ပွတ်မိသွားပြီး အသက်ရှုသံက သူ(မ)နားကို ပွတ်တိုက်သွားသည်။

     ဂျန်းမိန်က လျှပ်စစ်ရှော့နဲ့ တူတယ်။ ရုတ်တရက် နောက်ပြန်ဆုတ်လိုက်ပြီး သူ့ပါးပြင်တွေ နီရဲနေကာ " မင်း ! "

     ရှန်းရှီယန်က သူ့(မ)ကို ရက်စက်တဲ့ တစ်ခုခု လုပ်လိုက်သလိုပဲ။

     ထိုလူက တခစ်ခစ်ရယ်ကာ သူ(မ)နှင့် နီးကပ်လာပြန်သည်။

     ယောက်ျားတစ်ယောက်က သူ့မျက်နှာ ရှုံ့တွနေတဲ့အခါ ဒီလူက ရက်စက်ပြီး ပေါင်းသင်းရခက်တယ်လို့ အမြဲခံစားရတယ်။

     ဒါပေမယ့် သူတို့ရဲ့ ဆက်ဆံရေးဟာ သိသိသာသာ ပြောင်းလဲလာတာကြောင့် ခွေးယောက်ျားတွေဟာ ပိုပိုပြီး ရိုင်းစိုင်းလာတာကို သူ(မ) တွေ့ရှိခဲ့ပါတယ်။

     အထူးသဖြင့် သူရယ်တဲ့အခါ သူ့မျက်လုံးတွေက မင်းကို စိုက်ကြည့်နေပြီး လူတွေက အဲဒီထဲကို စိမ့်ဝင်အောင် မကူညီနိုင်ကြပါဘူး။

     ဂျန်းမိန်က မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ ငြင်းဆိုလိုက်ပြီး " မဟုတ်ဘူး ! "

     ဒီလိုအကွာအဝေးက အန္တရာယ်များလွန်းတယ်။ သူ(မ)သည် သူ(မ)၏ အကွာအဝေးကို ဆန့်ရန် ခေါင်းကို ပြန်စောင်းထားသော်လည်း ထိုအမျိုးသားက သူမ၏ နောက်ကျောကိုဆွဲကာ " မင်းရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိလုပ်လိုက်တာ ! "

     သူ(မ)နောက်ဆုတ်ရန် ခွင့်မပြုဘဲ ဂျန်းမိန်သည် ပြင်ဆင်မှုမရှိဘဲ နမ်းလိုက်သည်။