Sanırım yb atma vakti gelmiş didbsisbsjs
Oy sınırı 15 muahh
Yılın son gününü güzel geçirmişsinizdir inşallah☆☆☆
$$$
Hyunjin Changbini tutmaya çalışıyordu. Hepimiz Changbinin nasıl bir kas yığını olduğunu biliyorduk çünkü.
Etraflarını saran insanlar iki yakın arkadaşın neden tartıştığını sorgularken, bunu biliyor olmak ağzıma sıçma isteğini artırıyordu.
Minhoya baktığımda sinirli yüzünün ardında gözleride doluydu. Kırılmış gibiydi. Tıpkı benim,onun jeongine aşık olduğunu öğrendiğim an gibi...
Changbin,Hyunjinin ellerinden kurtulup Minho ya doğru atıldığında hızla koşup aralarına girdim. Eh tabi olan bana oldu. Bir yumruk yemişim yüzüme varya,çenem çıkmadıysa iyidir. Tamam Jis gevşeklik yapma. Çenem gevşedi ondandır sjsnsjbssjjs. Komik mi oç.
Yumruğu yediğimde bir kaç adım geri sendelenip Minho ya çarptım. Oda sıkıca tutmuştu,gentelman ya.
Ağzıma gelen sıcak sıvı ile dudağımın patladığını anlamıştım ama pek umursamadım.
"Kesin kavgayı artık! Çocukmusunuz siz!?"
Chagbine baktığımda bir kaç adım geri gitti. Bana vurduğu için pişman olduğu belliydi. Eh tabi olm kardeşimi alacak önce benim onayım yani eheh.
"Özür dilerim Jis, amacım sana vurmak değildi."
"Amacının kime vurmak olduğunun farkındayım Chang. Sorun değil,bir daha olmasın."
Arkamı dönüp Minhonun kolunu tuttum ve kalabalığın arasından çıkardım. Bir dakika...Minhonun kolundan tuttum ve kalabalığın arasından mi çıkardım? Yazar ne diyorsun ben bunu yapamam kalpten giderim.
Birden durup Minho nun kolunu bıraktım. Arkamı dönüp yüzüne baktığımda anlamayan gözlerle bana bakıyordu. Tam bir şeyler diyecektim ki o benim kolumdan tutup okula soktu.
Yangın merdivenlerinden çıka çıka terasa gitmiştik. Benim kalbim ise ağzımda atıyordu.
Terasa varınca yere açılmış bir şekilde konulan kartonların üstüne oturttu beni. Kendide yanıma oturduğunda ikimizde derin bir nefes aldık. Ben onun için ,o başkası için nefes alıyordu.
Kafam önüme eğik bir şekilde dururken birden çenemden tutup kafamı kendine çevirdi. Ben gece ışık görmüş tavşan gibi ona bakarken biraz yaklaşıp elindeki peçete ile dudağımı silmeye başladı.
Al işte nasıl aşık olmayayım ben bu adama?
Dudağım daki kanı silince neresinden çıkardığını bilmediğim, yara bandını yavaş ve dikkatlice yapıştırdı.
Sonra geri çekilip hafifçe gülümsedi.
"İyimisin?"
"Ah...evet."
Ellerini arkasına yaslayıp kafasını gökyüzüne çevirdi. Derin bir nefes aldı, tekrardan.
"Jeongin...Changbine aşık değil mi?"
Yerimde rahatsızca kıpırdandım. Evet demek istemiyordum. Onu üzmek istemiyordum. Elimi enseme atıp ofladım.
"Biliyorum Jis...sadece senden de duyup kendimi inandırmak istemiştim."
"Öyle...Changbine aşık..."
Ben vereceği tepkiyi görmek için ona bakarken gözlerini kapatıp bir kaç saniye durdu. Ardından yavaşça bana doğru dönüp kafasını omzuma gömdü. Ellerini kaldırıp yavaş ama sıkıca sarıldı.
