တိတ္ဆိတ္ညိမ္သက္ေနတဲ့..ညသန္းေခါင္အလယ္...
လႈပ္ရွားေနၾကေသာ...လူတစ္စု..........
Boy1:ဒီေကာင္ကိုဒီမွာပဲရွင္းလိုက္ၾကမလား???
Boy2:ျဖစ္ပါ့မလား....ဆရာႀကီးသိရင္မလြယ္ဘူးေနာ္..ၿပီးေတာ့ ......
Boy1:ဘာမွစိတ္ပူမေနနဲ႔..ဒီေကာင္3ခ်က္ေတာင္မွန္ထားတာ..ဘယ္လိုမွအသက္မရွင္ႏိုင္ေတာ့ဘူး.....
အသံေတြၾကားေနေပမယ့္..ဘယ္လိုမွမ်က္လံုးဖြင့္မရေအာင္...ဒဏ္ရာေတြကႏွိပ္စက္သည္...လူတစ္ကိုယ္လံုးကိုပစၥည္းတစ္ခုလိုလႊတ္ျပစ္လိုက္ၾကတာ...တစ္ကိုယ္လံုးမီးပြင့္သြားသလို...အသိတရားတို႔သည္..ေလာကႀကီးႏွင့္အဆက္
အသြယ္ျပတ္သြားခဲ့သည့္တစ္ခဏ....................................................................................................................................................
ေတာက္!သတိတစ္ခ်က္လြတ္သြားတာနဲ႔...ခံလိုက္ရတာကမနည္းမေနာ...ခင္ဗ်ားနဲ႔က်ဳပ္ထပ္ေတြ႕ၾကဦးမွာပါKYM
ရယ္...တစ္ညလံုးသတိလစ္ထားတာေၾကာင့္..ခႏၶာကိုယ္မွ
ဒဏ္ရာမ်ားသည္ေသြးထြက္လြန္ေနၿပီ...အဲ့ဒါေတြကဝတ္
ထားတဲ့jacketထဲကဒဏ္ရာက်က္ေဆးထည့္လိုက္တာႏွင့္..သကသာသြားမွာျဖစ္ေပမယ့္ ..အေရးႀကီးတာက
3ရက္လံုးလံုး..ဘာမွမျဖည့္ရေသးတဲ့ဗိုက္က..မလႈပ္ရွားခ်င္ေတာ့ေလာက္ေအာင္..ဆႏၵျပလွၿပီ.....
ဟင္!အသံၾကားတယ္......
အသံၾကားတာေၾကာင့္..အနားမွာရွိတဲ့ဂိုေထာင္ႏွင့္တူေသာ..
အေဆာက္အအံုထဲသို႔..ရွိသမၽွအားနဲ႔ဝင္ပုန္းေနလိုက္တယ္..
Girl:ေတာ္ကီ...ျဖည္းျဖည္းသြားပါဟယ္..Myeonကိုလည္းေစာင့္ပါဦး..... ဟဲ့...ဟဲ့...ဘယ္ကိုေျပးတာတုန္း..ဒီခေလး.....
အု......အု.......အု.......
Girl:ေတာ္ကီ!ေတာ္ကီ!ဘာျဖစ္တာလဲခေလး...
အမေလး......ရွင္...ရွင္...ဘယ္သူလဲ...ေတာ္ကီကိုဘာလုပ္လိုက္တာလဲ...
Boy:မင္းေခြးကမင္းေရွ႕မွာေလမျမင္ဘူးလား...
ကန္းေနတာလား ..နာၿငီးလို႔ႏႈတ္သီးကိုရိုက္ထားတာ....
Girl:ဟုတ္တယ္..ကန္းေနတာ...Myeonတကယ္..
မျမင္ရဘူး..
Boy:borrrrrrr..မင္းတကယ္မျမင္ရဘူးလား...
မျမင္ရဘဲဒီကိုဘယ္လိုေရာက္ဘာလဲ.....
YOU ARE READING
မင္းမၾကည့္လို႔မသိတာပါ
Fanfictionchoရဲ႕ပထမဆံုးSuLay ficေလးပါ MyeonXingကိုအရမ္းခ်စ္လို႔shipတာပါ choျဖစ္ခ်င္တဲ့ႀကိဳက္တဲ့ဇာတ္ေကာင္ေနရာေလးေတြကို ခ်စ္ဆံုး Myeonနဲ႔Xingကိုအစားထိုးၿပီးခံစားၾကည့္ခ်င္လို႔ပါ လံုးဝေကာင္းမွာမဟုတ္ပါဘူးဒါေပမယ့္အေကာင္းဆံုးႀကိဳးစားထားပါတယ္အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ကchoရဲ႕ေခး...
