"Xing Ah!"
"သူဘာျဖစ္တာလဲ..သက္သာရဲ႕လား.. "
"ဘာျဖစ္ရမလဲ ဒီလိုျဖစ္တယ္ဆိုတာကေလးေမြးထား
သလိုပဲဂရုစိုက္ရတယ္..နင္ေတာ္ေတာ္ခက္တယ္
Xing ရယ္..ဒီေလာက္ျဖစ္တာေတာင္
ငါ့ကိုphဆက္ေခၚၿပီးထြက္သြားတယ္
ျပန္လာေတာ့ည9:00..ပူပင္ေသာကကို
မရွိဘူးသိလား.."
"မပူဘူးလို႔ ဘယ္သူေျပာတာလဲ"
Xingက အိပ္ရာေပၚမွာတေစာင္းေလးလွဲရင္းအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့
Myeonကိုလွမ္းၾကည့္ရင္းေျဖသည္
ၿပီးေတာ့Xiu ဝရံတာဘက္သို႔လက္ဆြဲကာေခၚ
သြားရင္း
"နင္ ဒီည duty off လုပ္ဟာ"
"ဘာ..အို !မျဖစ္ဘူး ဒီည ေဆးရံုမွာငါ
Operation ရွိတယ္"
"တျခား ဆရာဝန္ေတြရွိတယ္ဟာလုပ္မေနစမ္းပါနဲ႔
ငါႏိုင္ငံျခားကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔လိုက္သြားျဖစ္ရင္
ၾကာမယ္ထင္တယ္ မဟုတ္ရင္လည္း ခ်က္ခ်င္း
ျပန္လာမယ္ လုပ္ပါဟာ ေတာင္ေတာင္အီအီ
ေတြအေၾကာင္းမျပပါနဲ႔..သူ႔ကိုဂရုစိုက္ေပးပါ"
"Xing ရယ္ ငါ့မွာလည္းနင္နဲ႔သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ရတာ
ဒုကၡသည္လိုလို အိမ္အကူလိုလို နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို
အထူးကုဆရာဝန္ဆိုတာေတာင္ေမ့ေနၿပီ"
"ေကာင္းတာပဲ..ငါ့မိန္းမေဘးမွာspecial nurse
အျမဲလုပ္ေပး နင့္လစာထက္ သံုးဆေပးမယ္
Limitမရွိဘူးေနာ္ တစ္သက္လံုးေျပာတာ
ဘယ္လိုလဲ???"
"ေသလိုက္ပါလား CEO အစုတ္ပလုတ္ရဲ႕
ငါ့ေယာက်ာၤး ၾကားရင္ နင့္ကိုသူငယ္ခ်င္း
အျဖစ္က ရပ္ခိုင္းလိမ့္မယ္"
Xingကရယ္ရင္းဆံပင္ေတြသပ္ခ်ကာ ဝရံတာ
တန္းေပၚလက္တင္လိုက္သည္
"ငါအခုျပန္သြားမွာ"
"ဘာ!.."
"ကဲပါျပဴးျပဴးျပဲျပဲမလုပ္စမ္းပါနဲ႔ ေပါက္စီမရယ္
အသံကလည္းျပဲပါ့ နင့္ေယာက်ာၤးDae Dae
အတိုင္းပဲ"
YOU ARE READING
မင္းမၾကည့္လို႔မသိတာပါ
Fanfictionchoရဲ႕ပထမဆံုးSuLay ficေလးပါ MyeonXingကိုအရမ္းခ်စ္လို႔shipတာပါ choျဖစ္ခ်င္တဲ့ႀကိဳက္တဲ့ဇာတ္ေကာင္ေနရာေလးေတြကို ခ်စ္ဆံုး Myeonနဲ႔Xingကိုအစားထိုးၿပီးခံစားၾကည့္ခ်င္လို႔ပါ လံုးဝေကာင္းမွာမဟုတ္ပါဘူးဒါေပမယ့္အေကာင္းဆံုးႀကိဳးစားထားပါတယ္အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ကchoရဲ႕ေခး...
