YARALASAR 5 (ARA VERİLDİ)

2.KÜÇÜK BİR YILDIZ

Merhaba, yeni bölümleri atmam zaman alıyor kusura bakmayın okul var ve üstüne üstlük sınavlar var bu yüzden zor olsada atmaya çalışıyorum. Size iyi okumalar♥

Ben ortalığı inletmiştim ve elimdeki test sonucu ile bakışıyordum. Alaz aceleci bir şekilde yanıma geldi, hemen arkasından da Elvan geldi. "Sedef?" Alaz soru dolu bakışlarla bana bakıyordu bense gözlerim dolmuş bir şekilde elimdeki teste bakıyordum.

Elimdeki testi Alaz'a uzattım "Alaz bizim..." boğazımda ki yumruk yüzünden konuşamıyordum. Bu çok zor bir şeydi. Ben olacağına inanmıyordum ama olmuştu işte. "Evet Sedef bizim bir yıldızımız daha olacak" dediğinde Alaz'a sımsıkı sarıldım. Elvan," anne ne oldu? Neden ağlıyorsun?" Alaz'dan ayrılıp Elvan'a döndüm "Anneciğim..." dedim ve durdum bunu söyleyip söylememe konusunda emin değildim. Elinde sonunda söyleyecektik tabii ki ama şimdi sırası ve zamanımı olduğundan emin olmak için Alaz'a baktım. Bakışlarımdan anlamış olmalı ki "Elvan, güzelim hadi gel biz kahvaltı hazırlayalım, akşam konuşuruz" diyerek Elvan'ın elini tutarak yanımdan ayrıldılar.

Ben de çok gecikmeden arkalarından yürüdüm. Sesleri mutfaktan geliyordu. Mutfağa gireceğim esnada zil çaldı.

Kaşlarımı çatarak kapıya doğru yürüdüm ve kapı deliğinden gelen kişiye baktım. Gelen kişi annemdi. Kapıyı açıp anneme tebessüm ederek sımsıkı sarıldım, "Hoşgeldin anne," diyerek ondan ayrıldım "Hoşbulduk kızım, nasılsınız?" Annemin sorusuna karşı yüzümde ki tebessüm biraz daha genişledi "İyiyiz anne, sen nasılsın? Dedem nasıl?" Annem "Dedem" kısmını duyunca yüzündeki tebessüm silindi, onun yerini üzüntü aldı.

"Ben iyiyim kızım, ama deden hastalandı ve doktora gitmemekte inatçı. Aynı çocuk gibi inatı tuttu. Ben iyiyim sadece üşüttüm diyor ama ateşi düşmek bilmiyor!" Annemin bir solukta söylediği şeylere karşı endişem arttı fakat dedem hastaysa annem bize niye gelmişti? Evde kalması en iyisiydi.

"Ee, anne sen niye geldin o zaman? Dedemin yanında durman en doğrusu olurdu. Evde ki temizlikçilerin işi gücü var, dedeme mi bakacaklar onca işin içinde?"

Annem kıkırdayarak "merak etme evde Hakan var işten izin almış" dediğinde Hakan'a nasıl dedemi emanet ettiğini hala anlayamadım. "Anneanne ben seni çok özledim sen beni özledin mi?" diyerek yanımıza gelen çocuğa baktım. "Anneannen seni nasıl özlemesin Elvan'ım o nasıl soru öyle fındık burunlum"

Annem ve Elvan sarılırken yanımıza Alaz geldi "Hoş geldin anne" diyerek annemin elini öpüp birbirlerine sarıldılar. "Hoşbulduk oğlum, Elvan'ın okulda ilk günüymüş bugün o yüzden geleyim dedim."annemin neden geldiğini en başından beri biliyordum.

Alaz, "Tamam o zaman anne sende geldiğine göre hep beraber bir kahvaltı yapalım pankekler hazır ben tabağa koyup geliyorum." şaşkın bir şekilde Alaz'a baktım, bu kadar hızlı nasıl yapmıştı pankekleri? "Alaz, sen ne ara yaptın pankekleri?" dediğimde güldü.

"Sen farkında değilsin ama biz gittikten sonra senin tuvaletten çıkman nerdeyse yarım saati aldı Sedef" Alaz'a şaşkın gözlerle bakıyordum o kadar uzun durmuş olamazdım değil mi? Acaba aklımıda mı yitiriyorum? Saçma düşünelerimden ayrılıp mutfağa geçtim. Pankekleri koymak için tabak çıkartacaktım fakat servis tabakları boyumun yetemeyeceği kadar yukardaydı.

Sandalye alıp tezgaha çıktım ve tam elim tabaklara gitmişti ki boğazım yırtırılcasına hapşurdum. Ve ne tesadüf ki ayağım kaydı ağzımdan bir çığlık firar ettiği sırada belimde bir el hissettim.

Alaz, "bir dahakine beni çağırmayı düşün" diyerek beni kucağndan indirdi. Dudağıma bir buse bırakıp servis tabaklarını raftan indirdi.

Kahvaltıyı yapıp evden çıkmıştık. Elvan'ı okula bırakırken ilk başta hiç istemese de sonradan kabul etmişti bunu. Annemi evine bıraktıktan sonra hastanenin önünde bulduk kendimizi.

Ben yutkunarak Alaz'a baktım fakat o benim aksime rahattı. "Hadi Sedef" diyerek elimi tuttu ve hastanenin içene doğru yürümeye başladık.

Okuduğunuz için teşekkür ederim. Oy ve yorum bırakmayı unutmayın sizi çook seviyorum görüşmek üzeree...💋