တီချယ် က ညရောက်တော့ ကျွန်တော့်ကို messenger ကနေစာလာပို့တယ်။
' Hi '
' Hello '
' ကိုခန့် ဘာလုပ်နေလဲ '
' ခုပဲ ထမင်းစားပြီးတာ တီချယ် '
' တီချယ်ပေးတဲ့ အိမ်စာတွေပြီးသွားပြီလား '
' ဟုတ်ကဲ့ '
ည 9 နာရီ ကျော်လောက်ပေါ့
' Video call ခေါ်လိုက်မယ် '
' ဟုတ်ကဲ့ တီချယ် '
" တီ တီ တီ....."
ကျွန်တော် ဖုန်းကို ကိုင်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ တီချယ်က ညအိပ် ဝတ်စုံ ဂါဝန်နဲ့ အောက်က အတွင်းခံ ရော ဘော်လီပါ မဝတ်ထားဘူး
" အခန်းထဲမှာလား "
" ဟုတ်တယ် တီချယ်....ဘာပြောမလို့လဲ "
ကျွန်တော့်ရဲ့ အကြည့်တွေက တီချယ့်ရဲ့နို့သီးခေါင်းတွေကိုကြည့်မိနေတယ်။ တီချယ်ဝတ်ထားတဲ့ ညအိပ် ဂါဝန်က တို တိုလေးနဲ့ ပါးပါးလေး အဖြူရောင်လဲ ဖြစ်နေတော့ တီချယ့်ရဲ့ နို့သီးခေါင်းတွေ ချွန်ထွက်နေတာကိုမြင်နေရတယ်။
" ကိုခန့် ဘာတွေကို ကြည့်နေတာလဲ "
" ဟင်....မကြည့်ပါဘူး တီချယ်ရဲ့ တီချယ်ဘာပြောမလဲ စောင့်နေတာ "
" မင်း ဒို့ရဲ့ နို့သီးခေါင်းတွေကိုစိတ်ဝင်စားနေတာမလား "
ထိုသို့ပြောရင်း တီချယ် သူ့ရဲ့ ဂါဝန်ကို လှန်လိုက်သည်။
ထိုအချိန်မှာ မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးက Auto တောင်လာပြီးတော့ စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်နေမိသည်။
တီချယ် မိနစ်အနည်းငယ် ကြာတော့ ဖုန်းချသွားတယ်
" တီ..."
သူပို့လိုက်တဲ့စာက မနက်ဖြန်အတွက်အားမွေးထားတဲ့ .....♧♧♧
YOU ARE READING
Guide Teacher
Non-Fictionကျွန်တော် ၈ တန်းတုန်းက တစ်ကယ်ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ကိုယ်တွေ့ ဆရာမနဲ့ကျွန်တော်ရဲ့ ဇာတ်လမ်းလေးပါ။
