Pianist

Yok artık!

Kapıyı yavaşça açtığımda karşımda Isabelle vardı???!!
Ne alakaa???!!!

Kısa bir beyaz geceliği açık saçları ve ağlamış mavi gözleri tam karsimdaydi.

Elinde kıyafetleri vardı ama anlamadığım şey benim bu evde yaşadığımı Nerden biliyordu?

Ben ise içimden kahr etsin yaaaa
Diyordum.
Hafif kızardim sanırım çünkü spidermanli pyjamalarima dek gelmişti. Gülmek için kendini zor tutuyordu gibime geldi..
Aklıma yine Hala kızı içeri almadığım gelmişti. Benim galiba hala uykusum vardı bsbssbs.

"Eeeh buyur gel" demiştim elimi başıma koyarak.

Içeri girmişti.Ben ise arkasından baka kalmıştım. Kolumu öyle kapıya yaslayarak elimle de başımı destekliyerek ooh kızın arkasından bak... "Olm manyak misin? SEN NE DÜŞÜNÜYORSUN NAPION SEN BURDA SUAN GIT KIZLA ILGILENSENEEEE ALLAHIM YAAA"sessizce bunları söylüyorum,kendimi tokatladim ayılmam gerekiyordu.

"Eveeeet sevgili Isabelleciggmm.
Hayırdır yolun buralara düşermiydi ya senin djdndjb"
Gülsün diye espiri yapmıştım..

Sustu... Konuşmamayı tercih etmişti...

"Öhöm pekiiii anlatma ozaman hazır olduğunda anlatırsın.
Ben beklerim.."
Dedim gülümseyerek. Kızın üzgün yüzü Yavaş Yavaş gülümseme ye başladı.

Mutlu oldum.

"ne yapmak istersin?"
Diye sordum.

"Hmmm bana Piano çalar ve çalarken şarkı  söylermisiniz?"
Diye sordu.

Sesimi temizledim ve biraz heycan ve sevinerek "T-T-Tabiki"
NEDEN KEKELEDIM BEN YAAAA.
UUFFFFFF):
Bir dakika ben neden böyle gariptim bwnwb??
hiç kendimi yormaya gerek yokkk bosverrrrr öhöm öhöm.

Piyanonun başına oturdum.
Kuyruklu piyanomun üzerine oturdu...

Hafif pyjamasi toplanmıştı dikkatimi kısa süre sadece çok kısa süre o çekmişti.

Çalmaya başladım...

ANOTHER LOVE

Söylerken kendimi okadar kaptırdım ki. Herşeyi yeniden yaşıyordum sanki. Sanki yeniden birisini Kayıp ediyordum yada edecektim. Sanki yine çektiğim aşk acılarını yine cekecektim.

Tam bir kuyudan düşüyordum ki Isabelle benim ile şarkıya karıştı.
Sesi Güven verdi ve sanki beni o kuyudan sesi ile kurtarıyordu.
Sesi sanki Korkma!! Ben senin yanındayım artık!!! der gibiydi.

Sesi çok güzeldi. Bı okadarda kendisi. Benim çektiklerimi oda çekmiş gibi bir his vardı içimde.
Kendim gibi birisini bulmuştum.

Söylerken yerinden kalktı ve yanıma oturdu. Beraber mi çalmak istiyordu?
Beraber başladık çalmaya.

Ellerimiz deydi. Benim ellerim buz kesilmişti. Heyecanlandıgim zaman hep böyle olurdu.
Isabelle in yüzü kızarmıştı ikimizde sesimizi temizledik sonra ikimizde gülmek için kendimizi zor tuttuk.

Mavileri mavilerime baktı.
Gülümsedi, ben ise büyülenmiş gibiydim. Çok güzel bir enerjisi vardı. O güneş ben ise ay. O Gündüz ben ise Gece.
Ben biraz kendi halimde çok takılan biriydim. Kendimle vakit geçirmeyi biraz daha çok severdim rutin gibi.
Kısa süre önce Depressionda olduğumu öğrenmiştim.

Kendimi en iyi his ettiğim yer şuan Isabelle in yaniydi. Dayimda  var tabiki ama aileden olarak mesela birisi oydu.
Arkadaşlarımda var yani onları aileden sayıyordum.

Kapımın önündeki polis zireniyle ayağa kalktım.
Kapında polisler vardı.
NE OLUYORDU YAAA???!!!

----------------------

Nasıldi?

Beyendiniz mi?

Yeni bölümde neler olsun?

Özel istek:)

Lütfen desteklerinize ihtiyacım var vote ve yorum yazanları bende elimden geldiğince vote ve yorum yazarım:))💓

Sizi seviyorum💓