Sonum mu?

13 4 0
                                    

Polisler götürüyor beni...
Beni götürüyor...
Naptım ki ben..?

Ben sadece sevdim...
Sadece tek suçum sevmek benim...

Sadece gözlerine tutulmam suçum...
Saçlarına tutulmam..., ellerine tutulmam suçum...
Çok sevdim... Belki de buyüzden tutuklandım...
Aldılar götürüyorlar beni....
Ellerimde aşk kelepçesi...

Gözlerimde onun yansıması mahkum...
Masum masum bakıyor gözlerime ...
Sadece susuyor ama gözleri anlatıyor ....
Ne olmuştu? Benim suçum neydi ve neden tutuklanıyordum ben?

Diego:" komiserim benim suçum nedir?"

Polis bey:" şuan evinizde olan bu kız Isabelle Sabella Kral Soris in kızıdır! Kızı kayboldu ve kaçırıldığını düşünüyor! Tutuklusunuz!!"

Bir dakika... Ney???? Isabelle bir prenses ve... Ben onu kaçırmakla mı suçluyum?????
Ama beni o buldu? Ben çağırmadim ki....
NE OLUYOR!!??

Diego:" bir dakika?! Ben hiç birşey yapmadım!!! Kız geldi beni buldu?! Ben sadece insanlık ve öğretmenlik görevimi yapıp kıza evimi açtım!! Kim olsa aynı şeyi yapardı!!"

Isabelle gözlerime bakıyorsun.. ama hiç birşey söylemiyorsun....
Neden? Ben naptım??? Birden o masum kızdan,vahşi birisi çıktı....

Siyah topuklu çizmeleri, siyah paltosu, siyah pantolonu, siyah cropu,siyah gözlüğü ve silahlar... Ve kırmızı ruju..

Ellerini boynuma getirdi....
Sıkıyor!!!
Boğuluyorum!!!!!!
Nefessss!!!!

Diego:" hhh-hhh-hhh, b-b-b-ben ne yaptım sana hhh-hhh-hhh?!"

Nefesim yetmiyor sözlere....
Gözlerime öylece bakarak....

"Sen birşey yapmadın!!! Baban yaptı!!!!!!"

Derken gözlerimi açtım kan ter içinde....
Derin nefes alıp verdim.
Ne oluyordu?!
Bu nasıl bir çeşit kabus yada rüyadı?

Cumartesi
Saat
4.58....

Ayağa kalktım...
Uyamıyorum...
Kendime kahve yapsam içip neler olduğunu düşünsem kafi..
Mutfak karanlık birşey görmüyorum ışığı açmaya gittim.
Açmam ile beraber kahvemi yapmaya başladım.

Aç değildim, Iştahım yoktu.
Kahvemi ,oturma odasındaki büyük camlarımdan, dışarıdaki güzel manzarayı gösteren büyük siyah koltuğuma oturdum.

Yağmur yağıyor....
Yağmuru severim ama pek güzel anılarım yok..

Ben küçükken yetimhanede büyüdüm..
Annem genç yaşta vefaat etti..
Bir araba kazasından dolayı..
Gözlerimin önünde yağmurlu bir cumartesi gününde kaybetmiştim annemi...

Bugün yine cumartesiydi...
Cumartesi lerden hiç hoşlanmam.
Her kötü anı cumartesi olmuştu çünkü.
Annemin vefaat ettmesi, yetimhaneye verilmem..., babamın kanserden dolayı vefaat etmesi..

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Mar 24 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Pianist Where stories live. Discover now