2.Bölüm

52 16 78
                                    

Yüzüme güneşin ışıkları geldi ve uyandığımı anladım.Gözlerimi yavaşça araladım ve beyaz bir tavanla karşılaştım,ilk başta rüya olduğunu sandım fakat üstümde battaniye vardı.

Korkuyla ayağa kalktım ,başım çok ağrıyordu nerede olduğumu bilmiyordum . "Kimse yokmu ,neredeyim ben "diye seslendim.Kendi etrafımda dönmeye başladım korku bedenimi sarmıştı.En son abimden kaçtığımı, onu tam öldürecekken başka birinin silah sıktığını  ve bayıldığımı hatırlıyordum.

Peki beni buraya kim getirdi ve ben neredeydim.Tam tekrar seslenecektim ki bir kapı açılma sesi duydum ve yerimde sıçrayıp çığlık attım.

Korkuyordum ama bakmaya da değerdi bir adım atmıştım ki bir erkek bedeni görene kdr . Yerimden kıpırdamadım "Sen kimsin  nerdeyim ben  " kekeleyerek demiştim .Karşımdaki genç birine benziyordu sırtını kapıya dayadı. Kolarını göğsünde birleştirdi.

Gözleri maviydi ,teni beyaz ve saçları sapsarıydı,uzun boylu biriydi .Üstünde siyah Sweatshirt ve siyah pantolon vardı. Gözlerimi ondan ayıramıyordum. Benim sorduğum soruyla beraber kaşları hafifçe çatıldı ve dudakları hafifçe yukarı kıvrıldı.

"Ne-ne-den ce-ce vap vermiyorsun " gözlerim dolmaya başladı, korkuyordum. "Merak etme benim yanımda güvendesin"dedi karşımdaki ."Ne demek bu " Kollarını serbest bıraktı,üstüme yürümeye başladı .O geldikçe ben geri gittim taki sırtım duvara yapışana kdr .

Sırtım duvara değdiğinde üstüme yürümeyi bıraktı,aramızda bir adımlık mesafe kaldı .

"Ne istiyosun benden"

"senden bişey istemiyorum "

Yanaklarıma göz yaşlarım düştü ,titremeye başladım."Sadece hayatını kurtarmak istedim bu kadar."sesinde imaya benzer bir ton vardı kaşlarım çatıldı ve "Teşekkür ederim"dedim .Dudakları yukarı kıvrıldı ve "teşekkür etmene gerek yok"dedi.Sesinde yine anlayamadığım bir ima vardı ."Geç otur şöyle " eliyle gösterdiği yere baktım uyandığım yer , koltuğa doğru yürüdüm ve koltuğa oturdum .

Ardından oda hemen yanımda oturdu."Bana ne olduğunu artık anlatacakmısın"diye sordum."Önce sen anlat orada ne işin vardı "
"Ben ben ,abimden kaçıyordum."gözlerim ,titreyen ellerimdeydi.Onunda gözleri ellerimi buldu ve neden diye sordu.

"Bak abim mafya ve benide para karşılığında satmayı düşünüyordu,önceden sadece düşünüyordu ama artık ciddi ciddi satacaktı bende dayanamadım zaten hep şiddet uyguluyordu bide satmasına izin veremezdim." Gözyaşlarım tekrar aktı ve konuşamadım daha fazla ,hıçkırarak  ağlamaya başladım .Yanımdaki genç "Şşşt tm geçti artık güvendesin ağlama" dedi ."Hiç bir şey anlamıyorum tanımadığım birinin yanında nasıl güvende olabilirim." dedim ona .

"Merak etme zamanı geldiğinde öğreneceksin sadece doğru zamanı bekle" yine o ima vardı ,kalın sesinde bir türlü anlayamadığım bir ima ne demek istiyordu acaba .Elimin tersiyle gözyaşlarımı sildim biraz daha iyiydim .Konuşmaya devam ettim."Sonra adamlar geldi işte beni satacağı kişiler ,bende geldiklerini anladığım gibi kaçtım evden abim benim kaçtığımı hemen anladı ama o anlayana kdr ben uzaklaşmıştım ondan .Sonrada ormana gittim arkamda abimi gördüm ,ya kaçacaktım yada tekrar oraya gidecektim bende kaçmayı seçtim ,sonra ayağım taşa takıldı ve yere düştüm oda bunu fırsat bilip benim kolumu tutup kaldırdı .Bende silahını aldım tam sıkacaktım başka biri yaptı bunu kim bilmiyorum sonrada bayıldım ve burda buldum kendimi ,şimdi sen söyle "dedim ve ona baktım ,oda bana bakıyordu kaşlarını kaldırmıştı ve dikkatlice dinliyordu beni

"O ateşi ben sıktım sebebini gelecek olursam şuan doğru zaman değil biraz daha bekle ,doğru zaman geldiğinde bana hak vericeksin " 

"Peki sana nasıl güvenicem ya bana zarar verirsen."

"Sana zarar vericek olsaydım hayatını kurtarırmıydım ki"

"Doğru ama neden peki ,anlatmıyorsun "

"Dedim ya "

"Peki ,adın ne "

"Merih ,senin"

"Yasmin"

"Açmısın ,bir şeyler hazırlim sana "

"Bir ricada bulunabilirmiyim"

"Tabiki"

"Beni güvenli bir yere götürebilirmisin,yani kadın sığınmaya fln."

"Aileni bulana kadar bana emanetsin gerek yok yani "

Bu sözleri karşısında şok oldum ,nasıl yani aileni bulana dek! Benim bir ailem var zaten!
"Ne demek aileni bulana dek ,benim ailem var zaten ,ne saçmalıyorsun sen !"
"Daha kaç kere dicem sana doğru zamanı bekle diye ,aklınmı almıyor kızım senin "
"Hiç bişey anlamıyorum doğru düzgün şöyle şunu"
"Bak sadece şu kadarını söyleyebilirim ,senin abim dediğin kişi senin abin dil ve aileni bulana kdr bana emanetsin tm mi "
"Tamam"

Merihe inanacak halim yoktu tabikide kaçacaktım buradan .
"Makarna yapıcam yermisin "
"Olur " dedim ve mutfağa gitmesini bekledim o gittiği anda bende kalkıp kaldığımız odadan çıktım Evin kapısı hemen karşımdaydı ,sessizce kapıyı açtım ,ayakkabılarımı giydim ,kapıyı kapatmadan arkama bile bakmadan koştum .Nereye gideceğimi veya ne yapacağımı bilmiyordum ama burdan gitmem gerektiğini biliyordum .Nefes nefese kaldım ve koşmayı bıraktım .Ellerimi dizlerimin üstüne koydum ve soluklanmaya başladım .Her şey bir anda oldu.

Arkamdan bir ses "Bu kdr kolay olacağını tahmin etmemiştim"dedi ve hemen arkamı döndüm ,arkamda abimin adamlarından Göktuğ vardı .Belinden silahını çıkartıp patron buna çok sevinecek dedi ."Sana sıkmamı istemiyorsan yürü benimle ,patrona götürecem  seni ." "Gelmicem,istemiyorum o eve gitmek" dedim ve "Kolaysa gel al kızı "diye bir ses duydum .Merihin sesiydi.

Merihin sesini duymak istemsizce gülümsetti beni .Göktuğ merihi görünce şoka girdi yüzündeki kibirli gülümseme hemen silindi .Korkmuşa benziyordu ,sanki merihi tanıyor gibiydi.Elini beline koyup silahını aldı , silahı tam sıkacakken Merih göktuğun elindeki silahı tutup ,göktuğun elinden çekti ve yere fırlattı ."Silahla kız kaçırmak kolay tabi sıkıyorsa gel bide bana vur " dedi ve o an göktuğun yüzüne yumruk attı .

Göktuğun burnundan kan akmaya başladı ,çığlık attım .Merih bir yumruk daha attı Göktuğ yere yığıldı ,Merih karnına tekme attı ve "O şerefsiz olacak patronuna söyle sıkıyorsa kendisi gelsin alsın yanımdan kızı,baksın bakalım alabiliyor mu "

Göktuğ acı içinde inliyordu ,gördüklerime daha fazla dayanamadım ve gözlerim kararmaya başladı .Ayaklarımın üstünde daha fazla duramadım yere düşmeden önce bir çift el beni  belimden tuttu .Bilincim kapanmadan önce son duyduklarım ise şunlardı:
"Merak etme kurtarıcam seni onların elinden sadece zamanını bekle"

Bölüm sonu

Nasıl buldunuz oy atmayı ve yorum yapmayı unutmayın nolur  yaparsanız çok sevinirim 🫀

Kurtuluş 🫀Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin