Kurtuluş 🫀

12.Bölüm

Kulaklarıma gürültülü bir ses gelince yerimde sıçradım,ama ayağa kalkamadım .Etrafıma bakındığımda Merih'in evinde değildim .Burası çok tanıdık geliyordu taki ellerimdeki kelepçeleri görene kadar.

Ayağa kalkamaya çalıştım tekrar ama ayaklarımda kelepçeliydi.Ne yapacağımı bilemiyordum.Buradan kaçmam lazımdı ama hareket edemiyordum ki.Önüme baktığım zaman bana doğru gelen testereyi yeni fark etmiştim .Testereyi görür görmez çığlık atmamla deli gibi çırpınmam bir oldu.Her çırpındığımda ellerimden ve ayaklarımdan kanlar akıyordu .

Bu gidişle kanamaktan kesileceklerdi. Artık bağırmaktan sesim kısılmıştı ama durmadım devam ettim .Belki bir umut kurtulurum diye ...

Testere çok yakınımdaydı . Çığlık atmaktan boğazım acıyordu artık .Ellerim ve ayaklarımdaki kanlar durmuyordu .Tam o sırada kapı açıldı ve içeri Merih geldi .Kapının önünde durmuş bana bakıyordu .O an çırpınmayı ve çığlık atmayı bıraktım çünkü beni kurtaracağını biliyordum .

Merih belini kapıya yasladı,kollarını göğsünde birleştirdi ve sırıttı "Merih" sesim kısıldığı için fısıltıyla çağırmıştım onu. "Seni kurtaracağımı mı sanıyorsun, çok beklersin ."demesiyle karnımda hissettiğim yoğun acıyla var gücümle haykırdım ama çok geçti.Testere vücudumu kesmeye başlamıştı bile.Artık kimseye güvenmemem gerektiğini anlamıştım ama çok geçti . Ölüyorum...

🫀

(Merihin anlatımıyla)

Yasmin'i kucağıma aldığım ama  baygıngı.Buradan çıkmamız lazımdı.Cebimdeki kalemin aldım,kapağını  açtım ve duvara doğrulttum.Kocaman bir daire çizdim .Duvara çizdiğim daire arkaya düştü ve açılan koca delikten çıktım .Etrafta kimse yoktu .Sadece karşıda iki tane oda vardı .Bir tanesinde kapı vardı sadece, diğerinde ise kapının yanında pencere vardı ne alakaysa!

Pencere tarafına baktığımda Melisa'yı Efe'nin koynunda görmeyi beklemiyordum.Öfkem tekrar gelirken Melisa beni fark ettiği an yatakta doğruldu ve Efe'nin üstüne çıktı .Anlaşılan  hanfendi yakalanmamızı istemiyordu!

Eve geldiği an sanki ona gününü göstermicem de! Sen o yataktan hele bi çık seni neyse! Daha fazla boş durmayıp çıkışa doğru ilerledim .Buradaki koridorlarda boştu ,bir terslik vardı ama ne ?

Binadan yakalanmadan çıktım ve yerin altındaki gizli yerlerimden birini açtım . Yerin altına girdiğimde Yasmini'de alıp kapağı kapattım.Yasmin'i tekrar kucağıma aldım ve merdivenlerden indim .Arabaya vardığımda arka kapıyı açtım ve Yasmin'i koydum,kapıyı kapattım . Ön kapıyı açtım.Arabayı çalıştırdım ve son gaz ilerledim .

🫀

Yerin altından çıktığımda Yasmin'i tekrar kucağıma aldım .Bu sefer diğer iki eve gitmedim .Efe izimi bulmaması lazımdı geçen sefer bulmuştu ama bu sefer izin vermem.Bu sefer ise bir köşke gelmiştim ama kimsesiz bir köşk.Tek katlı ve ormanın tam ortasında .Haritalarda böyle bir yer gözükmediği için  buraya geldim .

Köşkün şaşalı kapısından içeri girdim.O kadar büyük ev ki ve aynı zamanda kirli .Burayı temizlesem iyi olurdu . Aslında Melisa'ya da temizletebilirdim. İki kızın başı beladayken düşündüğüm şeye bak ya! Uzun koridardan yürüdüm ve yatak odasına gittim .Kapıyı açtım.Eh burası o kadarda kirli değildi ama temizlik istiyordu . Yasmin'i yatağa bıraktım .Üstümdeki kazağı çıkardım ve yatağa serdim .Yasmin'i doğrultup kazağın altına koydum .Zaten kirli ev Yasmin'de kirlenmesin! Üstüm çıplak kalınca "E ben ne giyecem şimdi " diye ofladım.

Arabada yedek elbise vardır diye düşünüp bu halde dışarı çıktım.Neyseki kimse yok buralarda! Arabadan bir tane kazak aldım ve üstüme giydim . Yasmin'in yanına tekrar gittim .Acaba neden o haldeydi.Yatağın diğer kısmına oturdum ve onu izlemeye başladım .Keşke açıklayabilseydim ona her şeyi ama eğer yaparsam hepimiz ölürdük.Anca Efe öldüğü zaman açıklayabilirim ona .Belki beni delinin teki sanıyor da olabilir ama bir bilse gerçekleri...