Kurtuluş 🫀

9.Bölüm

Merih'e baktığımda sanki her şeyi yeni idrak etmiş gibi birden kafasını kaldırıp Melisa'ya baktı .Kaşlarını çattı,gözlerini kısıp Melisa'ya "Nededin sen ? " Diye sordu .Melisa'nın gözlerinden tekrar yaşlar akmaya başladı ."Sonra konuşsak olurmu ?"Abisine bakıp sordu.

Merih ellerini saçlarıma geçirdi ,sinir bozukluğuyla gülmeye başladı .Bana bakıp "Sen ona göz kulak ol yarım saat içinde gelicem".dedi

"Nereye?"Merih'in yanına gidiyordum ki Melisa'yı işaret ettiği için geri oturdum .Merih kapıyı sertçe kapattı.Kafamda yine tonlarca soru işaretleri olmuştu ve Merih'in bana açıklama yapmayacağından da emindim .

🫀

(Merih'in anlatımıyla )

Yasmin'e kardeşime bakmasını söyledikten sonra kapıyı hızla kapattım .Evden dışarı çıkmam lazımdı çünkü çıkmazsam kızların başına birşey gelebilirdi .Efe denen ş*r*fs*zin kardeşime yapmadığı şey kalmamış resmen .Arabaya geçtim ,arabayı çalıştırdım ve son hızla ilerlemeye başladım .O kadar öfle doluydum ki Efe denen adi yi şu an görsem parçalardım şuracıkta .

Arabayı son süratle sürüyorum ,bir yandanda dikkat ediyorum ,bir yere çarpmamak için .En sonunda gelmek istediğim yere ulaştım .Uçurumun kenarına .Arabadan hızla çıktım .Anahtarla arabayı kilitledim ve anahtarı cebime attım .Gözlerim yine dolmaya başlamıştı .Hızlı adımlarla uçurumun en dibine kadar yürüdüm.Uçurumun dibinde dizlerim yere düştü ve haykırmaya başladım .

🫀

Baya bir zaman oldu burada kalalı .Gözyaşlarım aktıkça içimi döktüm denizlere .Kardeşimi korumam gerekiyordu ama koruyamadım .Onun saçının teline zarar verenlere daha doğrusu Efe'yi gidip öldürmem lazım ama şuan yapamıyorum.Eğer onu öldürürsem işler karman,çorman olucak.Vicdan azabım hala devam etsede biraz daha toparlanmış hissediyorum kendimi .

Tam kalkıyordum ki omuzumda bir el hissedince hemen soluma baktım ."Nasılsın "Omzuma dokunan kişi Eflah'dan başkası değildi .Yanıma oturdu ve "Yasmin'e bişey mi oldu yoksa "diye sorduğunda endişelendiğini hissetmiştim .Başımı hayır anlamında sallayınca rahatladığını fark ettim ."Neden burdasın?"Eflah'a her şeyi anlattım .Zaten biliyordu her şeyi Yasmin'e anlayamadığım her şeyi o biliyordu .Onunla bir gün tanışacaktı mutlaka sadece doğru zamanı bekliyorduk ikimizde .

🫀

Eflah bana söylemese de Melisa için çok üzüldüğünü gözlerinden anlayabiliyordum .Melisa'nın bana anlattıklarını ona anlattım .Şoka girdi beraber sarılıp ağlamaya başladık.Çünkü elimizden başka bir şey gelmiyordu.Artık gitmem gerekiyordu .İkimizde ne diyeceğimizi bilemiyorduk o kadar zor bir durumun içine sıkışmıştık ki ...

Ayağa kalktım , Eflah'da kalktı ve "Bir kere kardeşimin fotoğrafımı görme şansım varmı ?"diye sorunca dayanamadım .Gözleri dolmuştu en son bebek halini görmüştü şimdiki halini görmeye hakkı vardı.

Telefonumu çıkardım ve Yasmin'in haberi olmadığı gizli bir fotoğrafını Eflah'a gösterdim yani abisine .Eflah telefonu eline alınca elleri titriyordu . Yasmin'in uyurken çektiğim fotoğrafına baktığında yine ağlamaya başladı .Eflaha sarıldım ve "Sana söz veriyorum zamanında kavuşturacam sizi.Şimdi gitmem lazım emanetlere göz kulak olmam lazım kendine iyi bak ."

"Sende kendine iyi bak seni hep burada bekliyor olacağım iyiki varsın Merih ".
Eflah'la vedalaştıktan sonra arabayı park ettiğim yere gittim .Arabaya bindim ve çalıştırdım.

🫀

Eve vardığımda kapının üstünde not vardı .Araban hızlı bir şekilde indim ve notu elime aldım .Notta şunlar yazıyordu :

Benim olan malları almaya geldim sarı kafa boşuna uğraşma bu sefer bulamayacaksın "Efe"

Bölüm sonu

Bölümü nasıl buldunuz

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum